گروه نرم افزاری آسمان
صفحه اصلی
کتابخانه
دیوان نیما یوشیج
اشعار نیمایی
آتش جهنم
اسب دوانی
بُزِ ملا حسن
پرنده ی منزوی
خروس ساده
پرنده ی منزوی
خروس و بوقلمون
خواجه احمد حسنِ میمندی
روباه و خروس
زن انگاسی
شیر
عبدالله طاهر و کنیزک
عمو رجب
عمو رجب
کبک
کچَبی
کرم ابریشم
میرداماد
انگاسی ( فرزند )
انگاسی ( پدر )
انگاسی (بازگشت به ده)
شیر
او را صدا بزن
بخوان ای همسفر با من
روی جدارهای شکسته
سوی شهر خاموش
که می خندد ؟ که گریان ست ؟
ناروایی به راه
ناقوس
یک نامه به یک زندانی
از دور
با غروبش
تلخ
جغدی پیر
جوی می گرید
چراغ
داستانی نه تازه
شاه کوهان
شب دوش
شب قورُق
شمع کرَجَی
صدای چنگ
عود
قو
گمشدگان
گنَدِنا
مردگان موت
مرگ کاکلی
می خندد
ازعمارت پدرم
آهنگر
ای شب
خونریزی
در بسته ام
در فرو بند
در نخستین ساعت شب
دل فولادم
قصه ی رنگ پریده
وقت ست….
مرغ مجسمه
عقاب نیل
آنکه می گرید
امید پلید
تا صبح دمان……
خروس می خواند
کینه ی شب
منِ لبخند
او به رؤیایش
پادشاه فتح
در جوار سخت سر
روی بندر گاه
کارِ شب پا
مادری و پسری
اندوهناک شب
آی آدمها
بازگردان تن سرگشته
بوجهل من
پدرم
پریان
تابناکِ من
خرمن ها
خنده ی سرد
خواب زمستانی
سایه ی خود
ققنوس
گل مهتاب
مرغ آمین
مرغ غم
همسایگانِ آتش
وای بر من !
یاد
غُراب
پانزده سال گذشت
واژه نامه طبری اشعار نیما