گروه نرم افزاری آسمان

صفحه اصلی
کتابخانه
جلد سيزدهم
فصل سوم : اهل بیت علیهم السلام


3 / 1فضائل اهل بیت علیهم السلام

3474.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ( در حالی که دست علی علیه السلام را گرفته بود ) تأویل الآیات الظاهره به سندش، از امام حسین علیه السلام : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، در اتاق امّ سلمه بود که مقداری حَریره (1) برای ایشان آوردند . علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را دعوت کردو از آن خوردند . سپس، عبایی خیبری بر آنها گستراند و فرمود : « «خداوند، اراده کرده که آلودگی را از شما اهل بیت ، دور دارد و شما را در کمال پاکیزگی بدارد» » .

امّ سلمه گفت : من هم با آنها هستم ، ای پیامبر خدا ؟

فرمود : «تو در راه درست هستی» .3475.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :الفتوح از امام حسین علیه السلام : ما اهل بیت طهارتیم که خدای عز و جل [در باره ما] بر پیامبرش محمّد صلی الله علیه و آله چنین نازل کرد : «خداوند، اراده کرده که آلودگی را از شما اهل بیت، دور دارد و شما را در کمال پاکیزگی بدارد» .3476.عنه صلی الله علیه و آله :المناقب ، ابن شهرآشوب از امام حسین علیه السلام ، در باره سخن خدای متعال : «آنان که اگر در زمین قدرتشان بدهیم ، نماز برپا می دارند» : این [آیه] ، در باره ما اهل بیت است . .

1- .. حریره: کاچی؛ هَریسه شیر و گندم.



3477.الإصابه عن لیلی الغفاریّه :الفتوح عن الإمام الحسین علیه السلام :إنّا أهلُ بَیتِ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، وَالحَقُّ فینا ، وبِالحَقِّ تَنطِقُ ألسِنَتُنا . (1)3478.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :کمال الدین بإسناده عن الحسین عن أبیه علیّ صلوات اللّه علیهما :قالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله : إنّی تارِکٌ فیکُمُ الثَّقَلَینِ ؛ کِتابَ اللّهِ وعِترَتی أهلَ بَیتی ، ولَن یَفتَرِقا حَتّی یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ . (2)3479.عنه صلی الله علیه و آله ( لِعَلِی علیه السلام ) الکافی عن الحکم بن عتیبه :لَقِیَ رَجُلٌ الحُسَینَ بنَ عَلِیٍّ علیه السلام بِ الثَّعلَبِیَّهِ وهُوَ یُریدُ کَربَلاءَ ، فَدَخَلَ عَلَیهِ فَسَلَّمَ عَلَیهِ ، فَقالَ لَهُ الحُسَینُ علیه السلام : مِن أیِّ البِلادِ أنتَ ؟ قالَ : مِن أهلِ الکوفَهِ .

قالَ : أما وَاللّهِ یا أخا أهلِ الکوفَهِ ، لَو لَقیتُکَ بِالمَدینَهِ لَأَرَیتُکَ أثَرَ جَبرَئیلَ علیه السلام مِن دارِنا ونُزولِهِ بِالوَحیِ عَلی جَدّی ، یا أخا أهلِ الکوفَهِ ، أفَمُستَقَی النّاسِ العِلمَ مِن عِندِنا ؛ فَعَلِموا وجَهِلنا ؟! هذا ما لا یَکونُ . (3)3476.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :شواهد التنزیل عن فاطمه بنت الحسین عن أبیها الحسین بن علیّ علیهماالسلام :نَحنُ المُستَضعَفونَ ، ونَحنُ المَقهورونَ ، ونَحنُ عِترَهُ رَسولِ اللّهِ ، فَمَن نَصَرَنا فَرَسولَ اللّهِ نَصَرَ ، ومَن خَذَلَنا فَرَسولَ اللّهِ خَذَلَ ، ونَحنُ وأعداؤُنا نَجتَمِعُ «یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُّحْضَرًا» (4) الآیَهَ . (5) .

1- .الفتوح : ج 5 ص 17 ، مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج 1 ص 185 .
2- .کمال الدین : ص 239 ح 58 عن عبد اللّه بن محمّد بن علیّ التمیمی عن الإمام الرضا عن آبائه: وراجع : إعلام الوری : ج 2 ص 180 أهل البیت علیهم السلام : فی الکتاب والسنّه ص 125 (القسم الثالث / الفصل الأول / تحقیق حول حدیث الثقلین) .
3- .الکافی : ج 1 ص 398 ح 2 ، بصائر الدرجات : ص 12 ح 1 ، تفسیر العیّاشی : ج 1 ص 16 ح 9 عن الحکم بن عیینه نحوه ، بحار الأنوار : ج 45 ص 93 ح 34 .
4- .آل عمران : 30 .
5- .شواهد التنزیل : ج 1 ص 560 ح 597 .



3477.الإصابه ( به نقل از لیلی غفاری ) الفتوح از امام حسین علیه السلام : ما خاندان پیامبر خدا صلی الله علیه و آله هستیم. حق ، در میان ماست و زبان ما به حق، گویاست.3478.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :کمال الدین به سندش ، از امام حسین علیه السلام ، از پدرش امام علی علیه السلام : پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «من ، در میان شما دو چیز گران بها به جا نهادم : کتاب خدا و خاندانم، [یعنی ]اهل بیتم . آن دو، هیچ گاه از هم جدا نمی شوند تا آن که در [قیامت و در کنار ]حوض [کوثر]، بر من در آیند» .3479.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ( به علی علیه السلام ) الکافی به نقل از حکم بن عُتَیبه : مردی امام حسین علیه السلام را که آهنگ کربلا داشت، در ثَعلَبیه دید . بر او در آمد و سلام داد . امام حسین علیه السلام از او پرسید : «کجایی هستی ؟» .

گفت : اهل کوفه ام .

امام علیه السلام فرمود : «هان ! به خدا سوگند ، ای مرد کوفی! اگر تو را در مدینه می دیدم ، جای پای جبرئیل علیه السلام را در خانه مان و جایگاه نزول او بر جدّمان را به تو نشان می دادم . ای مرد کوفی ! آیا آبشخور علمِ مردم ، نزد ما باشد و آن گاه ، آنها بدانند و ما ندانیم ؟! این ، نشدنی است» .3480.عنه صلی الله علیه و آله ( لِعَلِیٍّ علیه السلام ) شواهد التنزیل به نقل از فاطمه دختر امام حسین ، از پدرش امام حسین علیه السلام : ماییم مستضعف ، ما تحت سلطه هستیم و ماییم خاندانِ پیامبر خدا . هر که ما را یاری دهد ، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را یاری داده است و هر که ما را وا نهد ، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را وا نهاده است . ما و دشمنانمان ، گِرد می آییم «در روزی که هر کس ، هر عمل خیری انجام داده ، حاضر می یابد» . .




3481.تاریخ دمشق عن أنس بن مالک :تأویل الآیات الظاهره عن الإمام الحسین علیه السلام لِأَصحابِهِ بِالطَّفِّ : أوَ لا اُحَدِّثُکُم بِأَوَّلِ أمرِنا وأمرِکُم مَعاشِرَ أولِیائِنا ومُحِبّینا وَالمُبغِضینَ لِأَعدائِنا ، لِیُسهِلَ عَلَیکُمُ احتِمالَ ما أنتمُ لَهُ مُعَرَّضونَ ؟

قالوا : بَلی ، یَابنَ رَسولِ اللّهِ .

قالَ : إنَّ اللّهَ لَمّا خَلَقَ آدَمَ وسَوّاهُ وعَلَّمَهُ أسماءَ کُلِّ شَیءٍ وعَرَضَهُم عَلَی المَلائِکَهِ ، جَعَلَ مُحَمَّدا وعَلِیّ ا وفاطِمَهَ وَالحَسَنَ وَالحُسَینَ أشباحا خَمسَهً فی ظَهرِ آدَمَ ، وکانَت أنوارُهُم تُضیءُ فِی الآفاقِ مِنَ السَّماواتِ وَالحُجُبِ وَالجِنانِ وَالکُرسِیِّ وَالعَرشِ ، ثُمَّ أمَرَ اللّهُ المَلائِکَهَ بِالسُّجودِ لِادَمَ تَعظیما لَهُ ، وإنَّهُ قَد فَضَّلَهُ بِأَن جَعَلَهُ وِعاءً لِتِلکَ الأَشباحِ الَّتی قَد عَمَّ أنوارُهَا الآفاقَ ، فَسَجَدوا إلّا إبلیسَ أبی أن یَتَواضَعَ لِجَلالِ عَظَمَهِ اللّهِ ، وأن یَتَواضَعَ لِأَنوارِنا أهلَ البَیتِ ، وقَد تَواضَعَت لَهَا المَلائِکَهُ کُلُّها ، فَاستَکبَرَ وتَرَفَّعَ بِإِبائِهِ ذلِکَ وتَکَبُّرِهِ وکانَ مِنَ الکافِرینَ . (1)3482.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :علل الشرائع عَن حَبیبِ بنِ مُظاهِرٍ الأَسَدیِّ :أنَّهُ قالَ لِلحُسَینِ بنِ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ علیه السلام : أیَّ شَیءٍ کُنتُم قَبلَ أن یَخلُقَ اللّهُ عز و جل آدَمَ علیه السلام ؟ قالَ : کُنّا أشباحَ نورٍ نَدورُ حَولَ عَرشِ الرَّحمنِ فَنُعَلِّمُ المَلائِکَهَ التَّسبیحَ وَالتَّهلیلَ وَالتَّحمیدَ . (2)3483.عنه صلی الله علیه و آله ( لِعَلِیٍّ علیه السلام ) کنز الفوائد بإسناده عن الحسین بن علیّ علیهماالسلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : دَخَلتُ الجَنَّهَ فَرَأَیتُ عَلی بابِها مَکتوبا بِالذَّهَبِ : لا إلهَ إلَا اللّهُ ، مُحَمَّدٌ حَبیبُ اللّهِ ، عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ وَلِیُّ اللّهِ ، فاطِمَهُ آیَهُ اللّهِ ، الحَسَنُ وَالحُسَینُ صَفوَتَا اللّهِ ، عَلی مُبغِضیهِم لَعنَهُ اللّهِ . (3) .

1- .تأویل الآیات الظاهره : ج 1 ص 44 ح 18 ، التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری7 : ص 219 ح 101 ، بحار الأنوار : ج 11 ص 150 ح 25 .
2- .علل الشرائع : ص 23 ح 1 ، بحار الأنوار : ج 60 ص 311 .
3- .کنز الفوائد : ج 1 ص 149 عن موسی بن إسماعیل عن أبیه عن الإمام الکاظم عن آبائه: ، بحار الأنوار : ج 27 ص 228 ح 30 .



3484.عنه صلی الله علیه و آله :تأویل الآیات الظاهره :امام حسین علیه السلام در کربلا ، خطاب به یارانش فرمود : «آیا سرآغازِ کار خودم و شما را که دوستان و دوستداران ما و دشمنانِ دشمنانمان هستید برایتان نگویم تا تحمّل آنچه خود را در معرضش قرار داده اید ، برایتان آسان شود ؟» .

گفتند : چرا ، ای فرزند پیامبر خدا !

فرمود : «خداوند ، چون آدم علیه السلام را آفرید و کامل کرد و نام های همه چیز را به او یاد داد و بر فرشتگان عرضه داشت ، محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین را پنج روح در پشتِ آدم علیه السلام قرار داد و نورهایشان ، در افق آسمان ها و حجاب ها و بهشت و کرسی و عرش می تابید . سپس ، خداوند ، فرشتگان را از سرِ تعظیم به سجود در برابر آدم علیه السلام فرمان داد ؛ زیرا او را بزرگ داشته و ظرفِ این پنج روحی قرار داده بود که نورشان ، همه افق ها را فرا گرفته بود . پس فرشتگان ، سجده کردند ، جز ابلیس ، که از فروتنی در برابر شکوه عظمت الهی و نورهای ما اهل بیت ، خودداری ورزید ، در حالی که همه فرشتگان در برابر آن ، فروتنی کرده بودند . پس کبر ورزید و با خودداری ورزیدن [از سجده] و تکبّرش از کافران شد» .3480.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ( به علی علیه السلام ) علل الشرائع :حبیب بن مُظاهر اسدی به امام حسین علیه السلام گفت : شما پیش از آن که خدای عز و جل ، آدم علیه السلام را بیافریند ، چه بودید ؟

امام علیه السلام فرمود : «ما تندیس هایی از نور بودیم که گِرداگِرد عرش رحمان ، می چرخیدیم و تسبیح و تهلیل و سپاس گزاری را به فرشتگان می آموختیم» .3481.تاریخ دمشق ( به نقل از انس بن مالک ) کنز الفوائد به سندش ، از امام حسین علیه السلام : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «به بهشت در آمدم . دیدم که بر درِ آن با طلا نوشته اند : خدایی جز خدای یکتا نیست . محمّد ، حبیب خداست . علی بن ابی طالب، ولیّ خداست . فاطمه ، آیتِ خداست . (1) حسن و حسین ، برگزیدگان خدایند . لعنت خدا بر دشمنان اینان باد! » . .

1- .حَبیب به معنای «محبوب»، و ولی به معنای «دوست» و «ولایتْ یافته»، و آیت نیز به معنای «نشانه» و «جلوه گاه» است.



3482.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :مئه منقبه بإسناده عن الحسین بن علیّ علیهماالسلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : دَخَلتُ الجَنَّهَ فَرَأَیتُ عَلی بابِها مَکتوبا بِالنّورِ : لا إلهَ إلَا اللّهُ ، مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّهِ ، عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ وَلِیُّ اللّهِ ، فاطِمَهُ أمَهُ اللّهِ ، وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ صَفوَهُ اللّهِ ، عَلی مُبغِضیهِم لَعنَهُ اللّهِ . (1)3 / 2خَصائِصُ أهلِ البَیتِ علیهم السلام3485.الإمام الباقر علیه السلام عن جابر بن عبد اللّه :الأمالی للصدوق عن عبد اللّه بن منصور عن جعفر بن محمّد [الصادق] علیهماالسلام :حَدَّثَنی أبی عَن أبیهِ علیهماالسلامقالَ : . . . بَعَثَ عُتبَهُ (2) إلَی الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَقالَ : إنَّ أمیرَ المُؤمِنینَ (3) أمَرَکَ أن تُبایِعَ لَهُ . فَقالَ الحُسَینُ علیه السلام :

یا عُتبَهُ ، قَد عَلِمتَ أنّا أهلُ بَیتِ الکَرامَهِ ومَعدِنُ الرِّسالَهِ ، وأعلامُ الحَقِّ الَّذینَ أودَعَهُ اللّهُ عز و جلقُلوبَنا ، وأنطَقَ بِهِ ألسِنَتَنا ، فَنَطَقَت بِإِذنِ اللّهِ عز و جل ، ولَقَد سَمِعتُ جَدّی رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله یَقولُ : «إنَّ الخِلافَهَ مُحَرَّمَهٌ عَلی وُلدِ أبی سُفیانَ» وکَیفَ اُبایِعُ أهلَ بَیتٍ قَد قالَ فیهِم رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله هذا ؟! (4)3486.رسول اللّه صلی الله علیه و آله ( لِعَلِیٍّ علیه السلام ) الملهوف فیما جری بین الولید و بین الإمام الحسین علیه السلام فی المدینه : أقبَل

[الحُسَینُ علیه السلام ] عَلَی الوَلیدِ فَقالَ : أیُّهَا الأَمیرُ ! إنّا أهلُ بَیتِ النُّبُوَّهِ ، ومَعدِنُ الرِّسالَهِ ، ومُختَلَفُ المَلائِکَهِ ، وبِنا فَتَحَ اللّهُ وبِنا خَتَمَ اللّهُ ، ویَزیدُ رَجُلٌ فاسِقٌ شارِبُ الخَمرِ ، قاتِلُ النَّفسِ المُحَرَّمَهِ ، مُعلِنٌ بِالفِسقِ لَیسَ لَهُ هذِهِ المَنزِلَهُ ، ومِثلی لا یُبایِعُ مِثلَهُ ، ولکِن نُصبِحُ وتُصبِحونَ ، ونَنظُرُ وتَنظُرونَ أیُّنا أحَقُّ بِالخِلافَهِ وَالبَیعَهِ . (5) .

1- .مئه منقبه : ص 109 عن موسی بن إسماعیل عن أبیه عن الإمام الکاظم عن آبائه: .
2- .لکن الصحیح: إنّ ولید بن عتبه، عامل یزید علی مدینه رسول اللّه 9 .
3- .یعنی یزید بن معاویه لعنه اللّه .
4- .الأمالی للصدوق : ص 216 ح 239 ، بحار الأنوار : ج 44 ص 312 ح 1، و راجع : هذه الموسوعه : ج 3 ص 390 ح 956 .
5- .الملهوف : ص 98 ، مثیر الأحزان : ص 24 نحوه ، بحار الأنوار : ج 44 ص 325 ح 2 ؛ الفتوح : ج 5 ص 14 ، مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج 1 ص 184 و راجع : هذه الموسوعه : ج 3 ص 396 ح 962 و 963.



3487.عنه صلی الله علیه و آله ( لِعَلِیٍّ علیه السلام ) مئه منقبه به سندش ، از امام حسین علیه السلام : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «به بهشت، در آمدم . دیدم که بر درِ بهشت ، با نور نوشته شده است: خدایی جز خدای یکتا نیست . محمّد ، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله است. علی بن ابی طالب ، ولیّ خداست . فاطمه ، کنیز خداست . حسن و حسین ، برگزیده خدایند . لعنت خدا بر دشمنان آنان باد! » .

3 / 2ویژگی های اهل بیت علیهم السلام

3487.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ( به علی علیه السلام ) الأمالی ، صدوق به نقل از عبد اللّه بن منصور ، از امام صادق علیه السلام : پدرم [امام باقر علیه السلام ]، از پدرش [امام زین العابدین علیه السلام ]برایم نقل کرد که: ... عُتبه (1) به سوی حسین بن علی علیه السلام پیام فرستاد و گفت : فرمان روای مؤمنان (یزید) ، فرمان داده که با او بیعت کنی .

حسین علیه السلام فرمود : «ای عتبه ! تو می دانی که ما، اهل بیتِ کرامت و معدن رسالتیم و نشانه های برافراشته حق ؛ کسانی که خداوند عز و جل ، حق را در دلمان به ودیعت نهاد و زبانمان را به آن ، گویا کرد . پس به اذن خدای عز و جل به سخن در آمد. همانا شنیدم جدّم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می فرماید : بی تردید ، خلافت بر فرزندان ابو سفیان ، حرام است و من ، چگونه با خاندانی بیعت کنم که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در باره آنها چنین گفته است ؟!» .3488.عنه صلی الله علیه و آله ( لِعَلِیٍّ علیه السلام ) الملهوف در نقل جریان ملاقات امام حسین علیه السلام با ولید ، فرماندار مدینه : امام حسین علیه السلام به ولید، رو کرد و فرمود : «ای امیر ! ما، اهل بیتِ نبوت ، معدن رسالت و جایگاه آمد و شد فرشتگانیم . خداوند ، [راهش را] با ما آغاز می کند و با ما به پایان می بَرَد . یزید ، مردی فاسق ، شرابخوار ، قاتل جان های محترم ، و فسق و فجورکننده بی پرده است و شایسته این شأن (خلافت) نیست و مانند من ، با مانند اویی بیعت نمی کند ؛ ولی ما و شما صبح می کنیم و منتظر می مانیم تا ببینیم که کدام یک از ما به خلافت و بیعت ، سزاوارتر است » . .

1- .صحیح، آن است که ولید بن عُتبه، کارگزار یزید در مدینه بود.



3551.الإمام علیّ علیه السلام :نزهه الناظر :أنَّهُ اجتازَ بِهِ [أیِ المُنذِرُ بنُ الجارودِ بِالحُسَینِ علیه السلام ] وقَد اُغضِبَ ، فَقالَ : ما نَدری ما تَنقِمُ النّاسُ مِنّا ؟! إنّا لَبَیتُ الرَّحمَهِ ، وشَجَرَهُ النُّبُوَّهِ ، ومَعدِنُ العِلمِ . (1)3552.عنه علیه السلام :أنساب الأشراف عن أبی الحوراء السعدی :قُلتُ لِحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام : ما تَذکُرُ مِن رَسولِ اللّهِ ؟

قالَ : اُتِیَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله بِتَمرٍ مِن تَمرِ الصَّدَقَهِ ، فَأَخَذتُ مِنهُ تَمرَهً فَجَعَلتُ ألوکُها ، فَأَخَذَها بِلُعابِها حَتّی ألقاها فِی التَّمرِ ، وقالَ : إنَّ آلَ مُحَمَّدٍ لا تَحِلُّ لَهُمُ الصَّدَقَهُ . (2)3551.امام علی علیه السلام :مسند ابن حنبل عن ربیعه بن شیبان :قُلتُ لِلحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام : ما تَعقِلُ عَن رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ؟

قالَ : صَعِدتُ غُرفَهً فَأَخَذتُ تَمرَهً فَلُکتُها فی فِیَّ ، فَقالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله : ألقِها ، فَإِنَّها لا تَحِلُّ لَنا الصَّدَقَهُ . (3)(4)3552.امام علی علیه السلام :تأویل الآیات الظاهره عن أبی یحیی الصنعانی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام ، قال :سَمِعتُهُ یَقولُ : قالَ لی أبی مُحَمَّدٌ علیه السلام : قَرَأَ عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ علیه السلام «إنّا أنزَلناهُ فی لَیلَهِ القَدرِ» وعِندَهُ الحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلام ، فَقالَ لَهُ الحُسَینُ علیه السلام : یا أبَتا ، کَأَنَّ بِها مِن فیکَ حَلاوَهً .

فَقالَ لَهُ : یَابنَ رَسولِ اللّهِ وَابنی ! إنّی أعلَمُ فیها ما لا تَعلَمُ ، إنَّها لَمّا نَزَلَت بَعَثَ إلَیَّ جَدُّکَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله فَقَرَأَها عَلَیَّ ، ثُمَّ ضَرَبَ عَلی کَتِفِیَ الأَیمَنِ وقالَ : یا أخی ووَصِیّی ووَلِیَّ اُمَّتی بَعدی ، وحَربَ أعدائی إلی یَومِ یُبعَثونَ ، هذِهِ السّورَهُ لَکَ مِن بَعدی ، ولِوُلدِکَ مِن بَعدِکَ ، إنَّ جَبرَئیلَ أخی مِنَ المَلائِکَهِ حَدَّثَ إلَیَّ أحداثَ اُمَّتی فی سَنَتِها ، وإنَّهُ لَیُحَدِّثُ ذلِکَ إلَیکَ کَأَحداثِ النُّبُوَّهِ ، ولَها نورٌ ساطِعٌ فی قَلبِکَ وقُلوبِ أوصِیائِکَ إلی مَطلَعِ فَجرِ القائِمِ علیه السلام . (5) .

1- .نزهه الناظر : ص 85 ح 21 .
2- .أنساب الأشراف : ج 3 ص 359 ؛ دعائم الإسلام : ج 1 ص 258 وفیه عن الإمام الحسن علیه السلام نحوه .
3- .مسند ابن حنبل : ج 1 ص 428 ح 1731 ، المعجم الکبیر : ج 3 ص 86 ح 2741 وفیه «للحسن بن علیّ» بدل «للحسین بن علیّ» نحوه .
4- .کان الإمام الحسین علیه السلام صغیر السن عند رحیل النبی صلی الله علیه و آله إلط الرفیق الأعلی
5- .تأویل الآیات الظاهره : ج 2 ص 820 ح 9 ، بحار الأنوار : ج 25 ص 70 ح 60 .



3553.عنه علیه السلام :نُزهه الناظر :مُنذر بن جارود ، خشمگینانه از کنار حسین علیه السلام گذشت . حسین علیه السلام فرمود : «نمی دانیم که چرا مردم ، از ما ناراحت اند ؟! ما، خانه رحمت ، درخت نبوّت و معدن علم هستیم» .3554.الفضائل لابن شاذان عن رسول اللّه صلی الله علیه وأنساب الأشراف به نقل از ابو حورا سعدی : به حسین بن علی علیه السلام گفتم : از پیامبر خدا ، چه به یاد داری ؟ (1)

فرمود : «از خرماهای زکات، برای پیامبر خدا صلی الله علیه و آله آوردند . خرمایی از آنها برداشتم و خواستم آن را بجَوَم که آن را از دهانم گرفت و در میان خرماها انداخت و فرمود : زکات ، بر خاندان محمّد ، حلال نیست » .3555.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :مسند ابن حنبل به نقل از ربیعه بن شیبان : به حسین بن علی علیه السلام گفتم : از پیامبر خدا، چه به یاد داری ؟

فرمود : «به اتاق [نگهداری اموال] در آمدم و خرمایی برداشتم و در دهانم گذاشتم تا بجَوَم که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : آن را بینداز که زکات ، بر ما حلال نیست » .3553.امام علی علیه السلام :تأویل الآیات الظاهره به نقل از ابویحیی صنعانی : از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود : پدرم (امام باقر علیه السلام ) به من فرمود : علی بن ابی طالب علیه السلام سوره قدر را خواند و حسن علیه السلام و حسین علیه السلام نزدش بودند . حسین علیه السلام به ایشان گفت : پدرجان ! [شنیدن ]این سوره از دهان تو، بسیار شیرین است .

علی علیه السلام به او فرمود : «ای پسر پیامبر خدا و پسر من ! من ، چیزی در باره آن می دانم که تو نمی دانی . هنگامی که این سوره نازل شد ، جدّت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به سوی من فرستاد و آن را بر من خواند . سپس بر شانه راستم زد و فرمود : ای برادر و وصیّ من ، و ولیّ امّتم پس از من ، و دشمنِ دشمنان من تا روزی که برانگیخته می شوند ! این سوره ، بعد از من ، برای توست و بعد از تو هم برای فرزندان توست . برادرم جبرئیل علیه السلام ، از میان فرشتگان ، حوادث امّتم را در هر سال برایم می گفت و مانند اخبار نبوّت، برای تو نیز می گوید ، و برای آن [سوره] ، نوری تابان در دل تو و دل اوصیای توست ، تا طلوع سپیده [دولت] قائم » . .

1- .امام حسین علیه السلام خُردسال بود که پیامبر صلی الله علیه و آله درگذشت.



3 / 3زُهدُ أهلِ البَیتِ علیهم السلام3556.عنه صلی الله علیه و آله ( لِعَلِیٍّ علیه السلام ) روضه الواعظین عن الحسین بن علیّ علیهماالسلام :لَمّا زَوَّجَ [النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله ] فاطِمَهَ عَلِیّا علیهماالسلامعَلی أربَعِمِئَهٍ وثَمانینَ دِرهَما ، فَأَمَرَهُ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله أن یَجعَلَ ثُلُثَیها فِی العِطرِ وثُلُثا فِی الثِّیابِ ، فَدَخَلَ بِهِما وما لَهُما فِراشٌ إلّا فَروَهُ اُضحِیَّهِ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ووِسادَهٌ مِن أدَمٍ (1) حَشوُها لیفٌ . (2)3557.عنه صلی الله علیه و آله :صحیح البخاری عن ابن شهاب عن علیّ بن حسین علیهماالسلام :إنَّ حُسَینَ بنَ عَلِیٍّ علیه السلام أخبَرَهُ أنَّ عَلِیّا علیه السلام قالَ : کانَت لی شارِفٌ (3) مِن نَصیبی مِنَ المَغنَمِ ، وکانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله أعطانی شارِفا مِنَ الخُمُسِ ، فَلَمّا أرَدتُ أن أبتَنِیَ بِفاطِمَهَ علیهاالسلام بِنتِ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، واعَدتُ رَجُلاً صَوّاغا مِن بَنی قَینُقاعَ (4) أن یَرتَحِلَ مَعِیَ ، فَنَأتِیَ بِإِذخِرٍ (5) أرَدتُ أن أبیعَهُ مِنَ الصَّوّاغینَ ، وأستَعینَ بِهِ فی وَلیمَهِ عُرسی . (6) .

1- .الأدَمُ : جَمع أدیم ؛ وهو الجِلد الذی قد تمّ دباغه (تاج العروس : ج 16 ص 9 «أدم») .
2- .روضه الواعظین : ص 162 ، المناقب لابن شهرآشوب : ج 3 ص 351 وفیه صدره إلی «درهما» ، بحار الأنوار : ج 43 ص 112 ح 24 وراجع : کشف الغمّه : ج 1 ص 349 .
3- .الشَّارِفُ : النّاقَهُ المُسِنّه (النهایه : ج 2 ص 462 «شرف») .
4- .قَینُقَاع : بطن من بطون یهود المدینه (النهایه : ج 4 ص 136 «قینقاع») .
5- .إذخِر : نبات معروف عریض الأوراق طیّب الرائحه . . . یحرقه الحدّاد بدل الحطب والفحم (مجمع البحرین : ج 1 ص 631 «ذخر») .
6- .صحیح البخاری : ج 2 ص 736 ح 1983 ، صحیح مسلم : ج 3 ص 1569 ح 2 ، سنن أبی داوود : ج 3 ص 148 ح 2986 ، السنن الکبری : ج 6 ص 253 ح 11853 عن الزهری ، کنز العمّال : ج 5 ص 502 ح 13742 .



3 / 3زهد اهل بیت علیهم السلام

3557.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :روضه الواعظین از امام حسین علیه السلام : چون پیامبر صلی الله علیه و آله فاطمه علیهاالسلام را با مهریه چهار صد و هشتاد دِرهم به همسری علی علیه السلام در آورد ، پیامبر صلی الله علیه و آله به او فرمان داد که دوْ سومِ آن را عطر بخرد و یکْ سومش را لباس ؛ و پیامبر صلی الله علیه و آله بر آن دو وارد شد ، در حالی که بسترشان ، جز پوست گوسفند قربانی پیامبر خدا نبود و پشتیِ آنها از پوستی دبّاغی شده بود که داخلش را با لیف [خرما] پُر کرده بودند .3558.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :صحیح البخاری به نقل از ابن شهاب ، از امام زین العابدین علیه السلام : [پدرم] حسین بن علی علیه السلام به من خبر داد که علی علیه السلام فرمود : «نصیب من از غنیمت ، شترِ پیری بود که پیامبر صلی الله علیه و آله آن را از خُمس [ ِ غنائم ] به من عطا کرد . وقتی خواستم فاطمه ، دختر پیامبر خدا را به خانه[ی بخت] ببرم، با مردی رنگرز از یهودیان بنی قَینُقاع، قرار گذاشتم که با من [به صحرا] بیاید و با هم ، گیاه اِذخِر (1) [بکَنیم و بار شتر کنیم و ]بیاوریم و به رنگرزان بفروشیم و من از آن ، برای ولیمه عروسی کمک بگیرم» . .

1- .اِذخِر ، گیاهی مشهور با برگ هایی پهن و خوش بوست که درگذشته آهنگران، آن را به جای هیزم و زغال می سوزانده اند.



3 / 4مِنْ مَبادِئ عُلومِ أهلِ البَیتِ علیهم السلام3559.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ( به ابن عبّاس ) بصائر الدرجات عن جعید الهمدانی (1) وکانَ مِمَّن خَرَجَ مَعَ الحُسَینِ علیه السلام بِ کَربَلاءَ ، قالَ : قُلتُ لِلحُسَینِ علیه السلام : جُعِلتُ فِداکَ بِأَیِّ شَیءٍ تَحکُمونَ ؟

قالَ : یا جُعَیدُ نَحکُمُ بِحُکمِ آلِ داوُدَ ، فَإِذا عَیینا (2) عَن شَیءٍتَلَقّانا بِهِ روحُ القُدُسِ . (3)3 / 5حُبُّ أهلِ البَیتِ علیهم السلام3562.کنز العمّال عن عبد اللّه بن عبّاس :عیون أخبار الرضا علیه السلام بإسناده عن الحسین بن علیّ علیه السلام :اِجتَمَعَ المُهاجِرونَ وَالأَنصارُ إلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، فَقالوا : إنَّ لَکَ یا رَسولَ اللّهِ مَؤونَهً فی نَفَقَتِکَ وفیمَن یَأتیکَ مِنَ الوُفودِ ، وهذِهِ أموالُنا مَعَ دِمائِنا ، فَاحکُم فیها بارّا مَأجورا ، أعطِ ما شِئتَ وأمسِک ما شِئتَ مِن غَیرِ حَرَجٍ .

قالَ : فَأَنزَلَ اللّهُ عز و جل عَلَیهِ الرّوحَ الأَمینَ ، فَقالَ : یا مُحَمَّدُ «قُل لَا أَسْئلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی» (4) یَعنی أن تَوَدّوا قَرابتی مِن بَعدی .

فَخَرَجوا فَقالَ المُنافِقونَ : ما حَمَلَ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله عَلی تَرکِ ما عَرَضنا عَلَیهِ إلّا لِیَحُثَّنا عَلی قَرابَتِهِ مِن بَعدِهِ (5) ، إن هُوَ إلّا شَیءٌ افتَراهُ فی مَجلِسِهِ !

وکانَ ذلِکَ مِن قَولِهِم عَظیما ، فَأَنزَلَ اللّهُ عز و جل هذِهِ الآیَهَ : «أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَلَا تَمْلِکُونَ لِی مِنَ اللَّهِ شَیْئا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِیضُونَ فِیهِ کَفَی بِهِی شَهِیدَا بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ هُوَالْغَفُورُ الرَّحِیمُ» (6) ، فَبَعَثَ عَلَیهِمُ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله فَقالَ : هَل مِن حَدَثٍ ؟

فَقَالوا : إی وَاللّهِ یا رَسولَ اللّهِ ، لَقَد قالَ بَعضُنا کَلاما غَلیظا کَرِهناهُ .

فَتَلا عَلَیهِم رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله الآیَهَ ، فَبَکَوا ، وَاشتَدَّ بُکاؤُهُم ، فَأَنزَلَ عز و جل : «وَ هُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبَادِهِ وَ یَعْفُواْ عَنِ السَّیِّئاتِ وَ یَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ» (7) . (8) .

1- .وردت هذه الروایه فی الکافی : ج1 ص398 ح4 و بصائر الدرجات : ص471 ح2 نقلاً عن جعید الهمدانی عن الإمام سجاد علیه السلام مع أنّه لیس فی شهداء کربلا اسم جعید الهمدانی .
2- .عیی بالأمر : لم یهتدِ لوجه مراده ، أو عجز عنه . وعیی فی المنطق : حصر (القاموس المحیط : ج 4 ص 368 «عیّ») .
3- .بصائر الدرجات : ص 452 ح 7 ، مختصر بصائر الدرجات : ص 1 نحوه ، بحار الأنوار : ج 25 ص 57 ح 23 .
4- .الشوری : 23 .
5- .فی المصدر : «من بعد» ، والتصویب من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
6- .الأحقاف : 8 .
7- .الشوری : 25 .
8- .عیون أخبار الرضا7 : ج 1 ص 235 ح 1 ، بشاره المصطفی : ص 232 ، الأمالی للصدوق : ص 621 کلّها عن الریّان بن الصلت عن الإمام الرضا عن آبائه: ، تحف العقول : ص 432 وفیهما «لا تؤذوا» بدل «أن تودّوا» ، بحار الأنوار : ج 25 ص 228 ح 20 .



3 / 4از سرچشمه های علوم اهل بیت علیهم السلام

3563.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :بصائر الدرجات به نقل از جُعَید هَمْدانی ، (1) که از کسانی بود که با امام حسین علیه السلام به سوی کربلا راهی شد : به امام حسین علیه السلام گفتم : فدایت شوم ! به چه چیزْ، حکم می کنید ؟

فرمود : «ای جُعَید! به حُکم خاندان داوود علیه السلام حکم می کنیم . پس چون در چیزی در ماندیم ، روح القُدُس به ما یاد می دهد» .