گروه نرم افزاری آسمان

صفحه اصلی
کتابخانه
شاهنامه فردوسی
جلد دوم
اسماعیل صادق‌الوَعد علیه السلام‌


اشاره

در آیه 54 مریم/ 19 از پیامبری به نام «اسماعیل» با صفت «صادق الوعد» یاد شده است: «واذکُر فِی الکِتبِ اسمعیلَ انَّهُ کانَ صادِقَ الوَعدِ وکانَ رَسولًا نَبیّا» . در اینکه مقصود از اسماعیل در این آیه فرزند ابراهیم یا پیامبری جز اوست اختلاف است. همه مفسران اهل سنّت اسماعیل در این آیه را فرزند ابراهیم دانسته و جز او را نام نبرده یا آنکه به شدت ردّ کرده‌اند. «1» در میان تفاسیر شیعه برخی هر دو احتمال را ذکر کرده و قول جمهور را ضعیف شمرده‌اند «2» ، با این حال برخی بر اینکه مراد از وی اسماعیل فرزند ابراهیم است تأکید کرده و قول دیگر را ضعیف دانسته‌اند. «3»
برخی با استناد به روایاتی او را اسماعیل بن حزقیل می‌دانند. «4» بر پایه روایتی از امام صادق علیه السلام اسماعیل در این آیه فرزند ابراهیم علیه السلام نیست، زیرا اسماعیل علیه السلام در حیات پدر از دنیا رفت. از سویی با وجود رسالت ابراهیم علیه السلام جایی برای رسالت اسماعیل نبود. این اسماعیل فرزند حزقیل بود که به سوی قوم خود مبعوث شد و او را تکذیب کردند و کشتند «5» ؛ امّا به نظر می‌رسد برخی روایات و داده‌های تاریخی که پیامبری و رسالت اسماعیل برای جُرْهُمیان و قبایل یمانی و عَمالقه و عمر طولانی 120 سال برای او و وصیّت ابراهیم به اسماعیل را گزارش کرده است «6» و آیات قرآن که به رسالت وی (1). جامع‌البیان، مج 9، ج 16، ص 120؛ تفسیرابن‌کثیر، ج 3، ص 132؛ الدرالمنثور، ج 5، ص 516؛ روح‌المعانی، مج 9، ج 16، ص 152
(2). المیزان، ج 14، ص 62
(3). مجمع البیان، ج 6، ص 800؛ الفرقان، ج 15- 16، ص 341
(4). احسن الحدیث، ج 6، ص 335
(5). حیاة القلوب، ج 2، ص 831
(6). مجمع‌البیان، ج 6، ص 800؛ الکامل، ج 1، ص 125؛ بحارالانوار، ج 1، ص 96؛ ج 17، ص 148

اشاره دارد: «ءامَنّا بِاللَّهِ و ما انزِلَ الَینا و ما انزِلَ الی ابرهیمَ واسمعیلَ واسحقَ و یَعقوبَ» (بقره/ 2، 136؛ نساء/ 4، 163) با آن بخش از روایت پیشگفته که رسالت فرزند ابراهیم را نفی کرده و مرگ او را در زمان حیات پدر می‌داند سازگار نیست و شاید همین امر برخی را بر آن داشته تا در صدور این روایت تردید کنند. «1»
اساس دیدگاهی که او را اسماعیل بن حزقیل می‌داند، افزون بر روایات این است که در قرآن نام اسماعیل همواره در کنار پدرش ابراهیم ذکر شده است (بقره/ 2، 125، 127، 133، 136)؛ ولی در آیه مورد بحث (54 مریم/ 19) نام وی مستقل آمده است. از سویی عطف اسرائیل (یعقوب) بر ابراهیم در آیه 58 مریم/ 19 نشان می‌دهد که اسماعیل و پیامبران دیگر که در آیات قبل از آنها یاد شده هم فرزند ابراهیم و هم فرزند یعقوب‌اند، حال آنکه اسماعیل فرزند ابراهیم عموی یعقوب است؛ نه فرزند او، بنابراین، وی در آیه مورد بحث باید جز او و از نسل یعقوب باشد تا معنای آیات درست باشد؛ ولی دلیل نخست با وجود آیات 86 انعام/ 6؛ 85 انبیاء/ 21 و 48 ص/ 38 که نام اسماعیل جدا ذکر شده پاسخ داده می‌شود، افزون بر آن جدا یاد کردن از اسماعیل بن ابراهیم ممکن است برای نشان دادن اعتبار و موقعیّت ویژه او باشد. «2»
پاسخ دلیل دوم نیز این است که عطف اسرائیل بر ابراهیم سبب نمی‌شود که در همه امور با هم مشترک باشند و چنین نتیجه نمی‌دهد، که همه افراد یاد شده باید از نسل ابراهیم و یعقوب باشند، بلکه ممکن است برخی ذریّه ابراهیم و برخی ذریّه یعقوب باشند.
برخی احتمال داده‌اند اسماعیل در آیه مورد بحث (54 مریم/ 19) پیامبری از بنی‌اسرائیل باشد که در آیه 246 بقره/ 2 در داستان طالوت بدون ذکر نام، از او یاد شده و داستان وی در تورات «3» و انجیل «4» نیز گزارش شده است «5» ، در هر حال، اسماعیل (1). روح المعانی، مج 9، ج 16، ص 152
(2). المیزان، ج 14، ص 63
(3). کتاب مقدس، اول سموئیل، 1- 15
(4). همان، رساله عبرانیان، 11: 20- 24
(5). اعلام القرآن، ص 101؛ اعلام قرآن، ص 129

صادق‌الوعد چه آنکه فرزند ابراهیم یا پیامبری جز او باشد سبب صادق‌الوعد خواندن وی را آن دانسته‌اند که برای شخصی که به او وعده ملاقات داده بود مدتی طولانی انتظار کشید. «1» بر اساس آیه 54 مریم/ 19 وی نبی و رسول بود و اهل خود را به نماز و زکات فرا می‌خواند و مرضیّ خداوند بود. (ظ اسماعیل علیه السلام)

منابع‌

اعلام قرآن؛ اعلام القرآن؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ تفسیر احسن الحدیث؛ تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر؛ جامع‌البیان عن تأویل آی القرآن؛ حیاة القلوب تاریخ پیامبران؛ الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور؛ روح‌المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ الفرقان فی تفسیرالقرآن؛ قاموس قرآن؛ الکامل فی التاریخ؛ کتاب مقدس؛ المیزان فی تفسیرالقرآن. (1). جامع‌البیان، مج 9، ج 16، ص 120

اسْوَد