پیشگفتار
طب ایرانی کهن کشورمان در زمینههای مختلف دارای تجربیات گرانبهایی است که همیشه محققین این رشته را از مراجعه به خود راضی بازگردانده است. هیچ رشته طبی نیست که دانشمندان ایرانی و مسلمان در آن دستی نداشته باشند و در اکثر موارد به قلههای آن علم هرچند دور از دسترس بوده دست یافته و بر بلندای آن بسی افزودهاند. دنیای امروز که در مادیات غوطه میخورد و مکتب لذتپرستی را برای زندگی دنیای خویش برگزیده نیز اگر به دریای پررازورمز دانش طب ایرانی وارد شود بیبهره باز نخواهد گشت. هدف دانشمندان، دنیا برای دنیا نبوده بلکه آفرینندگان این علوم با نگرشی در افقهای دور دنیا را برای آخرت برگزیده و طول عمر و سلامتی اگر خواستهاند و دانش آن را یافتهاند مرادشان فراهم نمودن توشه بیشتر از عمری طولانی و سالمتر بوده است. تلاش آن فرزانگان، دریایی سرشار از گنجینههای مختلف علوم طبی را برای ما و آیندگان به میراث گذاشته است.
اگر دنیا را برای دنیا میخواهیم و اگر سلامتی در دنیا را برای آخرت میخواهیم طب سنتی ما را بهرهمند و چشمه جوشان دانشش تشنگان را سیراب خواهد کرد. خدا محوری و تقوی مهمترین دستآویز و عروه الوثقی دانشمندان بنام طب و پزشکی ایران اسلامی بوده و هست.
داروها در شکلها و اندازهها و کیفیتهای گوناگون بسیار حکیمانه و دقیق ساخته شده و زمان و میزان مصرف و اثرات اصلی و جانبی آن تعیین شده و در اختیار مردم قرار میگیرد. کمتر بیماریی است که در طب ایرانی مورد تحقیق قرار نگرفته و به روش درمان آن پی نبرده باشند. متأسفانه هجوم تمدن غربی به فرهنگ و تمدن اسلامی باعث انزوای طب اسلامی و ایرانی شده و گنج عظیم دانش پزشکی نیز مانند
ص: 11
بسیاری از افتخارات ملی کشورهای اسلامی به فراموشی سپرده شد و گرد و غبار فراموشی این علوم شریف را به صفحات از یاد رفته تاریخ سپرد تا از دسترس نیازمندان بدور ماند. این راندن و کنار گذاشتن ظالمانه و تحکم طب غربی در جوامع اسلامی نه تنها سلامتی و امید به زندگی را افزایش نداد بلکه روز بروز بر تعداد بیماران افزوده شد و بیماریهای جدیدی نیز که ساخته تمدن غرب بود به مشکلات مردم افزود. طب غربی با شعارهای پرسروصدای علم و دانش جدید مدعی درمان بیماریها بطور قاطع گردیده بود اما در عمل معلوم شد که طبلی توخالی بیش نیست.
گرچه تکنولوژی طب غربی بسیار پیشرفت نمود و به دقت بیماریها را مورد شناسایی قرار داد و روشهای نوین مانند واکسیناسیون و شیمیدرمانی و پرتودرمانی و جراحی با روشهای بسیار پیشرفته را مطرح ساخت اما در عمل و نتیجه هرگز موفق نبود و حتی در مقابل طب قدیم یونان نیز که هزارهها از آن گذشته است در مقایسه با راندمان و نتیجه کار ناموفقتر بوده است. این مقایسه بدون در نظر گرفتن اشتباهات و جنایات پزشکی مورد اعتراف غربیهاست. هماکنون هم که طب سنتی و گیاهی ایرانی مظلوم واقع شده و در گوشه و کنار به درمان بیماران میپردازد از لحاظ آمار شفایافتگان و نتیجه و راندمان بسیار موفقتر از طب غربی حاکم بر سیستم پزشکی کشورمان عمل میکند.
کتاب حاضر یکی از رشتههای طب سنتی ایرانی و اسلامی را به نام شربتها در طب سنتی و ایرانی مورد شناسایی قرار داده و آن را با توجه به یافتههای جدید به مردم عزیز کشورمان عرضه میکند تا برای پیشگیری از امراض و همینطور درمان بیماریها نسخههای آن را بکار بندند. خدا را به واسطه این توفیق و رهنمود شکر میکنم و از درگاه باعظمتش شفای عاجل بیماران را خواستارم.