محافظت از زخم زالو
پس از سیر شدن زالوها و جدا شدن آنها از بدن ممکن است اطراف نیش‌ها ورم کند که این هم معمولا بیمار را دچار وحشت می‌کند، این ورم به دلیل مختل شدن سیستم انعقادی خون توسط بزاق دهان زالو است که راه را برای ورود انواع قارچ‌ها و میکروب‌ها به داخل بدن آزاد می‌گذارد.
برای رفع آن روش زیر را به کار برید:
آویشن شیرازی، گل ختمی، تخم گشنیز از هرکدام حدود 20 گرم باهم مخلوط و آسیاب کنید و با آب جوش خمیر کرده، پس از بند آمدن خونریزی داغ‌داغ روی جای نیش زالوها به اندازه یک لایه ضخیم به قطر چند میلی‌متر بمالید و روی آن را با باند استریل کاملا بپوشانید و روی باند را با چسب ببندید تا این خمیر به مدت 24 ساعت بماند و هرگز خشک نشود. این روش باعث بهبود سریع زخم شده و هر نوع ورم و عفونت احتمالی را از بین می‌برد، مشروط بر آنکه دارو چنان خوب پانسمان شود که تا 24 ساعت مرطوب مانده و خشک نشود تا دارو بر روی زخم تخمیر شده و مانند خمیر نان کمی ترش گردد. در این حالت دارو خاصیت ضد چرکی و ضد عفونی کنندگی شدید پیدا می‌کند.
بنابراین روش تا 32 ساعت نباید محل زالو را بشویید و یا به آن دست بزنید و یا بخارانید. بهتر است از داروهای شیمیایی مانند بتادین و ساولن استفاده نکنید بلکه همان داروی گیاهی که ذکر کردیم برای از بین بردن زخم‌ها معمولا کافی است. چنانچه اصرار دارید که از داروی شیمیایی استفاده کنید فقط الکل سفید مصرف نمایید. جای نیش زالوها برای خاریدن بسیار مستعد می‌باشد امّا هرگز نباید زخم زالو و اطراف آن را بخارانید.
چنانچه پس از 24 ساعت که خمیر گیاهی مذکور را از روی آن برداشتید باز هم محل زخم خارش نمود و یا اگر هنوز متورم است دوباره به مدت 24 ساعت خمیری با همان فرمول و همان طرز مصرف روی زخم ببندید و پس از آن با سرکه مخلوط با آب که روی
ص: 40
آتش به جوش آمده است محل زخم را بخور دهید. در نهایت اگر در موارد محدودی خارش باز نایستاد می‌توانید از پمادهای ضد خارش مانند کالامینD یا کالاندولا استفاده کنید و چنانچه به‌طور استثناء ورم و خارش شدیدتر از این تمهیدات است با صلاحدید پزشک از آمپول و قرص‌های آنتی‌بیوتیک مانند سفیکسیم یا سفالکسین استفاده نمایید. البته ما در موارد بسیار استثنایی با چنین افرادی روبرو شدیم که نسبت به خونگیری با زالو و یا هر روش دیگر حساس می‌باشند. این افراد به‌خاطر فواید شدید زالودرمانی هرگز نباید به‌خاطر چند روز خارش و ورم، دست از این کار بردارند. هدف ما از طرح این مسائل استثنایی این است که مردم بدانند زالودرمانی مشکل حادی برای آنان ایجاد نمی‌کند و در طب ایرانی برای همه این مسائل راه‌کارهای لازم پیش‌بینی شده است. توجه کنید که هر زخمی باید به طریق مخصوص به خود مواظبت شود.
کسانی که پس از خون درمانی در حمام از مخلوط سدر و روغن زیتون و سرکه به جای صابون استفاده کنند فایده می‌بینند. این آبزن گیاهی بهبود زخم نیش زالوها را تسریع بخشیده و از هر نوع عفونت جلوگیری می‌نماید و از طرف دیگر یک حالت نشاط و انبساط و سرحالی در انسان ایجاد می‌کند. در هرحال ورم حاصل از خونگیری با زالو یا حساسیت است یا از عفونت. علاج عفونت را گفتیم امّا در صورت حساسیت از داروهای ضد حساسیت شیمیایی نیز می‌توانید با تجویز پزشک استفاده کنید، یا روی محل نیش زالو بادکش بگذارید، یا از دمکرده و جوشانده‌های ضد حساسیت مانند شوید و گشنیز و مرزنجوش که با هم جوشانده‌اید میل کنید. گشنیز را با شش گوسفند و جو بپزید غذای ضد حساسیت خوبی در کنار سایر روش‌های ضد حساسیت می‌باشد.
فواصل بین دوره‌های زالودرمانی
تجربه نشان می‌دهد برای تعیین فواصل بین نوبت‌های زالودرمانی به طور میانگین برای هر زالو پس از خون خوردن روی بدن انسان 5/ 1 روز تا زالوی بعدی فاصله زمانی
ص: 41
معین کنیم. یعنی اگر کسی 10 عدد زالو استفاده کرده است تا 15 روز بعد صبر کرده و پس از آن نوبت بعدی را شروع می‌کند. مگر در موارد خاص و تشخیص پزشک و بیماری‌هایی که در همین کتاب درباره آنها توضیح خواهیم داد. این قانون هنگامی قابل اجرا است که تعداد زالوها بیش از 4 عدد در یک نوبت باشد.
پس از آنکه هر 25 روز یک‌بار تا 3 نوبت و در هربار 20 عدد زالو خون شخصی را مکیدند بهتر است تا 2 الی 3 ماه پس از آن از زالودرمانی خودداری کنید مگر در مواردی مانند سیاه شدن استخوان و یا زخم‌های سرطانی و آنچه که پزشک متخصص طب ایرانی صلاح بداند که در آن صورت ممکن است هر هفته یا هرچند روز یک بار و یا هر روز زالودرمانی با تعداد کم صورت پذیرد.
کم‌خونی ناشی از زالودرمانی
کم‌خونی بیمار و توان او برای خونگیری باید کاملا مد نظر گیرد و داروها و غذاهای مولد خون تمیز و صالح با روش‌های مؤثر در رژیم غذایی بیمار قرار گیرد. مثلا مصرف روزی 3 لیوان شربت شیره انگور (چند قاشق غذاخوری شیره انگور خالص که با آب خنک رقیق شده باشد) همراه با هر وعده غذایی یکی از راه‌های خونسازی قوی است که حتی در کم‌خونی‌های بیماران سرطانی هم غوغا می‌کند و برای بیماران مبتلا به قند خون که می‌خواهیم آنها را تحت زالودرمانی قرار دهیم هر شب 5 عدد برگه خشک شده هلو و 5 عدد برگه خشک شده زردآلو و 5 عدد آلوی بخارا در یک کاسه آب خیس می‌کنیم و روز بعد بیمار تناول کند علاوه بر آن اگر آب انار تازه هم میل کند که چه بهتر، هم برای قند خون مفید و هم برای خونسازی. البته انار میخوش باشد بهتر است و اگر شیرین بود کمی آب‌غوره بی‌نمک خانگی به آن اضافه می‌کنیم. برای رفع کم‌خونی بیماران دیابتی شیره انگور به میزان 50% با سرکه انگور مخلوط و روزی 3 لیوان رقیق شده آن میل شود و قند خون کنترل گردد.
ص: 42
اگر بعد از زالودرمانی برای بیمار احساس ضعف و سرگیجه ایجاد شود باید به تقویت معده پرداخت و داروهای ضد بلغم مصرف نمود و تقویت‌کننده‌هایی مانند شربت زعفران میل نمود و یا هر روز صبح ناشتا یک قاشق مرباخوری تا غذاخوری مخلوطی از تخم شربتی و تخم بالنگو و تخم فرنجمشک را با نصف استکان گلاب و نصف استکان عرق بیدمشک مخلوط با شکر و یا شیرین‌کننده‌های دیگر شیرین کرده میل نمود. اگر همراه با این داروها چنانچه طبع بیمار بپسندد یک عدد مغز گوسفند پخته و هر 3 روز یک بار میل شود چه بهتر.
درد شدید زالودرمانی
گاهی محل چسباندن زالو به شدّت درد می‌گیرد و همراه درد ممکن است سوزش شدید نیز ایجاد شود. علّت درد ممکن است از:
1. ریزش و رسوب مواد سوداوی باشد.
2. حساس بودن بدن به آب دهان زالو که آنهم در حقیقت رسوب سودا که شاید مرّه صفرا نیز در آن نفوذ کرده است، می‌باشد.
3. عفونت محل زخم:
علاج: آویشن، تخم گشنیز و گل ختمی را با آب گشنیز که به حدّ جوش رسیده خمیر کنید و در گرمترین حالت ممکن روی زخم ببندید و توجه فرمائید داروها را آن‌طور آسیاب کرده باشید که از ریزترین الک رد شود. پانسمان روی زخم عبارت است از باند و گاز که روی خمیر داغ می‌بندید، سپس با چند دور باند روی آن را بپوشانید و روی آن یک پوشش ضد آب مانند پلاستیک و روی آن پنبه و سرانجام با چسب ضد آب کاملا روی آن را بپوشانید تا گرما و رطوبت داخل پوشش کاملا حفظ شود. 12 الی 24 ساعت به همان حالت بماند، سپس باز کرده و بگذارید خشک شود.