پیشگفتار
شاید بسیاری از مردم و حتی برخی از پزشکان اینطور بیندیشند که تنها مسئولیتی که رحم و دستگاه تناسلی در بدن زن بهعهده دارد تولید مثل و ایجاد لذت جنسی است درحالیکه چنین نگاهی کاملا اشتباه و غیر علمی است.
آنچه که علم مؤید آن است، رحم را به عنوان یکی از اعضاء رئیسه و مهم در تأمین سلامت بدن زن معرفی میکند. ترشحات تخمدانها، فعالیت رحم و تخمدانها، حالات مختلف دستگاه تناسلی از لحاظ هورمونی، تخمکزایی و ... چگونگی وضعیت قاعدگیها به لحاظ کمی و کیفی، بارداریها و زایمانها، بیماریهایی که به طرق مختلف دستگاه تناسلی را تحت تأثیر قرار میدهند، چگونگی ارضای تمایلات جنسی، بلوغ جنسی، یائسگی و ... همه و همه به طور کاملا شایانی بر وضعیت عصبی و رفتاری، سلامت و شادابی پوست، فعالیت قلب، کبد، دستگاه گوارش، بیماریهای خونی و حتی بیماریهای اسکلتی و بسیاری دیگر از مسائل بدن زن تأثیر گذارند. به صورت آماری، زنانی که به نوعی دچار اختلال در دستگاه تناسلی خود هستند یا دچار یائسگی و ... میگردند بیش از زنانی که رحم سالم و فعالی دارند درگیر بیماریهای مختلف میشوند به عنوان مثال پس از بروز وضعیت یائسگی یا قطع طولانی مدت قاعدگی به هر دلیل احتمال بروز بیماریهایی نظیر پوکی استخوان، چربی خون و فشار خون بالا، حملات قلبی و مغزی، مشکلات مفصلی، بیماریهای عصبی و ... به طرز چشمگیری افزایش مییابد.
متأسفانه در پزشکی جدید، بسیاری از پزشکان با بروز یک بیماری ساده و قابل درمان در رحم یا تخمدان مانند کیست، فیبروم و ... با بیفکری و حماقت
تمام، برداشتن و حذف رحم یا تخمدانها را به عنوان شیوه درمان به بیمار توصیه میکنند و با این کار- شاید ناآگاهانه- مرتکب جنایتی هولناک در حق بیمار خود میشوند درحالیکه عواقب وحشتناک پس از آن هیچگاه گریبان پزشک را نمیگیرد. فقدان رحم خصوصا در زنان جوان به معنی فقدان یکی از مهمترین اعضای رئیسه بدن و یکی از اصلیترین محورهای سلامتی بدن است. از همین روست که زنان، پس از یائسگی یا برداشته شدن رحم و تخمدان توسط پزشک، دچار تحولات بسیار شدید و آشکار در بدن خود میشوند که این تحولات، غالبا منفی و بسیار خطرناکند.