گروه نرم افزاری آسمان
صفحه اصلی
کتابخانه
شاهنامه فردوسی
مختارنامه
شمارهٔ ۴۰
میریخت گل و ز خاک مفرش میکرد
وز بیم شدن سینه پُر آتش میکرد
دردا که چو بیوفایی عمر بدید
نابرده شبی به روز، شب خوش میکرد