گروه نرم افزاری آسمان
صفحه اصلی
کتابخانه
دیوان عطار
مختارنامه
شمارهٔ ۷۰
شمعی که ز سوز خویش بر خود بگریست
این خنده به سر بریدنش باری چیست
در عشق چو شمعِ مرده میباید زیست
پس در همه کس چو شمع روشن نگریست