گروه نرم افزاری آسمان

فقرۀ ۱۱۲


اگر باده نوشی به پیمانه نوش

به آیین مردان فرزانه نوش

کز افزونی می ز دل‌ها گناه

برُوید، چو از تند باران گیاه

وگر گفتهٔ من پسند آیدت

مخور می که از می گزند آیدت

‌بود سوزیان این می لعل‌پوش‌

زیانش ز تو، ‌سودش از می‌فروش