گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۲۱۷


این همدم اندرون که دم میدهدت
امید رسیدن به حرم می‌دهدت
تو تا دم آخرین دم او میخور
کان عشوه نباشد ز کرم میدهدت