گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۲۲۲


با جان دو روزه تو چنان گشتی جفت
با تو سخن مرگ نمی‌شاید گفت
جان طالب منزلست و منزل مرگست
اما خر تو میانهٔ راه بخفت