گروه نرم افزاری آسمان

صفحه اصلی
کتابخانه
رباعيات
رباعی شمارهٔ ۲۳۰


با شب گفتم گر بمهت ایمانست
این زود گذشتن تو از نقصانست
شب روی به من کرد و چنین عذری گفت
ما را چه گنه چو عشق بی‌پایانست