گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۴۲۹


نی با تو دمی نشستنم سامانست
نی بیتو دمی زیستنم امکانست
اندیشه در این واقعه سرگردانست
این واقعه نیست درد بیدرمانست