گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۴۹۰


آن کس که ترا بیند و خندان نشود
وز حیرت تو گشاده دندان نشود
چندانکه بود هزار چندان نشود
جز کاهگل و کلوخ زندان نشود