گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۵۴۲


اول که رخم زرد و دلم پرخون بود
هم خرقه و همراه دلم مجنون بود
آن صورت و آن قاعده تا اکنون بود
کاری آمد که آن همه مادون بود