گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۶۳۹


چون روز وصال یار ما نیست پدید
اندک اندک ز عشق باید ببرید
میگفت دلم که این محالست محال
سر پیش فکنده زیر لب میخندید