گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۷۹۹


کو پای که او باغ و چمن را شاید
کو چشم که او سرو و سمن را شاید
پای و چشمی یکی جگر سوخته‌ای
بنمای یکی که سوختن را شای