گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۹۰۷


گر جان داری بیار جان باز آخر
آنجای که برده‌ای ز آغاز آخر
یک نکته شنید جان از آنجا آمد
صد نکته شنید چون نشد باز آخر