گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۹۶۰


گر گوهر طاعتی نسفتم هرگز
ور گرد بدی ز دل نرفتم هرگز
نومید نیم ز بارگاه کرمت
زیرا که ترا دو من نگفتم هرگز