گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۰۰۴


گه باده لقب نهادم و گه جامش
گاهی زر پخته گاه سیم خامش
گه دانه و گاه صید و گاهی دامش
این جمله چراست تا نگویم نامش