گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۱۹۵


تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم
چون زلف بس جمع و پراکنده شدیم
ارواح ترا سجده‌کنان میگویند
چون پیش تو مردیم همه زنده شدیم