گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۳۷۷


آشفته همی روی بکوئی ای جان
میجوئی از آن گمشده خویش نشان
من دوش بدیدم کمرت را ز میان
هان تا نبری گمان بد بر دگران