گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۵۳۶


ای آب از این دیدهٔ بیخواب برو
وی آتش از این سینهٔ پرتاب برو
وی جان چو تنی که مسکنت بود نماند
بی‌آبی خود مجوی و بر آب برو