گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۵۷۷


گر جمله برفتند نگارا تو مرو
ای مونس و غمگسار ما را تو مرو
پرمیکن و می ده و همی خند چو قند
ای ساقی خوب عالم آرا تو مرو