گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۷۵۱


ای گل تو ز لطف گلستان می‌خندی
یا از دم عشق بلبلان می‌خندی
یا در رخ معشوق نهان می‌خندی
چیزیت بدو ماند از آن می‌خندی