گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۷۵۲


ای کمتر مهمانیت آب گرمی
کز لذت آن مست شود بی‌شرمی
ای خالق گردون به خودم مهمان کن
گردون به کجا برد به آب گرمی