گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۷۹۰


گر آب دهی نهال خود کاشته‌ای
ور پست کنی مرا تو برداشته‌ای
خاکی بودم به زیر پاهای خسان
همچون فلکم مها تو افراشته‌ای