گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۸۵۶


در خاک اگر رفت تن بیجانی
جان بر فلک افرازد و شاذروانی
در خاک بنفشه‌ای بپایید و برست
چون برندهد سرو چنان بستانی