گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۹۷۴


نی گفت که پای من به گل بود بسی
ناگاه بریدند سرم در هوسی
نه زخم گران بخوردم از دست خسی
معذورم دار اگر بنالم نفسی