1 / 11دارا بودن حقّ ویژه در مسجد پیامبر صلّی الله علیه و آله
السنن الکبری به نقل از امّ سلمه ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هان که این مسجد برای جُنُب و حائض ، (1) حلال نیست ، جز برای پیامبر خدا ، علی ، فاطمه ، حسن و حسین . هان! من ، برایتان نام ها را بیان کردم تا مبادا گم راه شوید!» .
السنن الکبری به نقل از امّ سلمه ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هان که مسجد من ، بر هر زن حائض و مرد جُنُبی حرام است ، جز بر محمّد و اهل بیتش : علی ، فاطمه ، حسن و حسین!
النوادر ، راوندی به سندش ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : خدای متعال به موسی علیه السلام وحی کرد که مسجد پاکیزه ای بسازد که جز موسی و هارون و دو پسر هارون (شَبَّر و شَبیر) در آن نباشند و خداوند متعال ، به من فرمان داد که مسجد پاکیزه ای بسازم که جز من و برادرم علی و دو فرزندم حسن و حسین که درودهای خدا بر ایشان باد در آن نباشیم .
1- .با توجه به روایاتی که دلالت دارند حضرت فاطمه علیهاالسلامحیض نمی شده ، ظاهرا مقصود از این روایات ، این است که ایشان بر فرض حائض شدن ، می توانسته در مسجد ، تردّد کند .
راجع : موسوعه الإمام علیّ بن أبی طالب علیه السلام : ج 5 (القسم العاشر : خصائص الإمام علی علیه السلام / الفصل الرابع / الخصائص السیاسیه والاجتماعیه / مماثله حقوقه حقوق النبی صلی الله علیه و آله فی مسجده) .
1 / 12السِّبقَهُ إلَی الجَنَّهِفضائل الصحابه لابن حنبل عن محدوج بن زید الذهلی عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله لِعَلِیٍّ علیه السلام : أبشِر! أوَّلُ مَن یُدعی بِکَ ، لِقَرابَتِکَ مِنّی ومَنزِلَتِکَ عِندی ، ویُدفَعُ إلَیکَ لِوائی ، وهُوَ لِواءُ الحَمدِ ، فَتَسیرُ بِهِ بَینَ السِّماطَینِ . آدَمُ علیه السلام وجَمیعُ خَلقِ اللّهِ یَستَظِلّونَ بِظِلِّ لِوائی یَومَ القِیامَهِ ، وطولُهُ مَسیرَهُ ألفِ سَنَهٍ ، سِنانُهُ یاقوتَهٌ حَمراءُ ، قُضُبُهُ (1) فِضَهٌ بَیضاءُ ، زُجُّهُ (2) دُرَّهٌ خَضراءُ ، لَهُ ثَلاثُ ذَوائِبَ (3) مِن نورٍ ، ذُؤابَهٌ فِی المَشرِقِ، وذُؤابَهٌ فِی المَغرِبِ ، وَالثّالِثَهُ وَسَطَ الدُّنیا ، مَکتوبٌ عَلَیهِ ثَلاثَهُ أسطُرٍ ، الأَوَّلُ : بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ ، وَالثّانی : الحَمدُ للّهِ رَبِّ العالَمینَ ، وَالثّالِثُ : لا إلهَ إلَا اللّهُ ، مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّهِ . طولُ کُلِّ سَطرٍ ألفُ سَنَهٍ ، وعَرضُهُ مَسیرَهُ ألفِ سَنَهٍ ، فَتَسیرُ بِاللِّواءِ وَالحَسَنُ عَن یَمینِکَ ، وَالحُسَینُ عَن یَسارِکَ ، حَتّی تَقِفَ بَینی وبَینَ إبراهیمَ فی ظِلِّ العَرشِ ، ثُمَّ تُکسی حُلَّهً خَضراءَ مِنَ الجَنَّهِ . (4)
1- .فی المناقب لابن المغازلی ولابن شهر آشوب : «قضیبه» ، وفی الأمالی للصدوق : «قصبه» .
2- .الزجّ : الحدیده التی ترکّب فی أسفل الرمح ، والسنان یرکّب عالیته ، والزجّ ترکُزُ به الرمح فی الأرض ، والسنان یطعن به (لسان العرب : ج 2 ص 285 «زجج») .
3- .الذؤابه : الضفیره من الشعر إذا کانت مُرسله ، والذؤابه أیضا طرف العمامه والجمع : ذؤابات وذوائب (المصباح المنیر : ص 211 «ذاب») .
4- .فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 663 ح 1131 ، تاریخ دمشق : ج 42 ص 54 ح 8389 نحوه ، المناقب لابن المغازلی : ص 42 ح 65 عن أبی زید الباهلی ، المناقب للخوارزمی : ص 140 ح 159 عن محدوج بن زید الالهانی ؛ الأمالی للصدوق : ص 402 ح 520 عن مخدوج بن زید الذهلی ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 228 ولیس فیه صدره إلی «آدم وجمیع ...» ، المناقب للکوفی : ج 1 ص 302 ح 221 نحوه .
ر . ک : دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام : ج 10 (بخش دهم : ویژگی های امام علی علیه السلام / فصل چهارم / ویژگی های سیاسی و اجتماعی / همسانی حقوق وی با پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در مسجد وی) .
1 / 12پیشتاز بودن به سوی بهشت
فضائل الصحابه، ابن حنبل به نقل از محدوج بن زید ذهلی ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : ای علی ! مژده که تو ، نخستین کسی هستی که [در روز قیامت] خوانده می شوی ، به دلیل نزدیکی ات با من و منزلتت نزد من ! پرچم من را که همان پرچم ستایش است ، را به دست تو می سپارند و تو آن را میان صف ها حرکت می دهی . روز قیامت ، آدم و همه آفریده های خدا ، در زیر پرچم من ، سایه می گیرند . طول آن ، راهی هزار ساله است و سرنیزه اش ، یاقوت سرخ ، تیرک آن ، نقره سپید و دسته آن ، مروارید سبز است و سه دنباله نور در مشرق ، و میانه دنیا دارد که سه سطر بر آنها نوشته شده است : سطر نخست : «بسم اللّه الرحمن الرحیم» ، سطر دوم : «الحمد للّه ربّ العالمین» ، سطر سوم : «لا إله إلّا اللّه ، محمّدٌ رسول اللّه » ، که درازای هر سطر ، هزار سال و پهنای آن نیز هزار سال راه است . تو [ای علی] ، پرچم را می بری و حسن ، در سمت راست تو و حسین ، در سمت چپ تو هستند ، تا این که میان من و ابراهیم در سایه عرش ، می ایستی و حریر سبز بهشتی بر تو می پوشانند .
مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی عن الحرث وسعید بن بشیر عن علیّ بن أبی طالب علیه السلام عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله لِعَلِیٍّ علیه السلام : أنَا وارِدُکُم عَلَی الحَوضِ ، وأنتَ یا عَلِیُّ السّاقی ، وَالحَسَنُ الذّائِدُ (1) ، وَالحُسَینُ الآمِرُ . (2)
الإرشاد عن زید بن علیّ بن الحسین عن أبیه عن جدّه عن علیّ علیهم السلام :شَکَوتُ إلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله حَسَدَ النّاسِ إیّایَ ، فَقالَ : یا عَلِیُّ ، إنَّ أوَّلَ أربَعَهٍ یَدخُلونَ الجَنَّهَ : أنَا وأنتَ وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ . (3)
1 / 13الدَّرَجاتُ العُلی فِی الجَنَّهِتاریخ دمشق عن عمر بن الخطّاب عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :إنَّ فاطِمَهَ وعَلِیّا وَالحَسَنَ وَالحُسَینَ فی حَظیرَهِ القُدسِ (4) ، فی قُبَّهٍ بَیضاءَ ، سَقفُها عَرشُ الرَّحمنِ . (5)
1- .الذائد : الحامی الدافِعُ (النهایه : ج 2 ص 172 «ذود») .
2- .مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج 1 ص 94 ؛ الطرائف : ص 174 ح 271 عن أبی إسحاق بن الحارث و سعید بن بشیر ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 1 ص 292 عن الحارث بن سعید بن قیس عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله وعن جابر الأنصاری عنه صلی الله علیه و آله ، بحارالأنوار : ج 36 ص 270 ح 91 .
3- .الإرشاد : ج 1 ص 43 ، سعد السعود : ص 140 ، بحارالأنوار : ج 27 ص 141 ح 145 ؛ تفسیر القرطبی : ج 16 ص 22 وراجع : هذه الموسوعه : ج1 ص 444 (قیمه حبّهم والتعلّق بهم) .
4- .القُدْس والقُدُس : الطُّهر ، اسم ومصدر . ومنه قیل للجنّه : حظیره القدس (الصحاح : ج 3 ص 960 «قدس») .
5- .تاریخ دمشق : ج 13 ص 229 ح 3239 ، المناقب للخوارزمی : ص 303 ح 298 ، کنزالعمّال : ج 12 ص 98 ح 34167 ؛ بشاره المصطفی : ص 48 وفیه : «أنا وفاطمه» بدل «إنّ فاطمه» ، کشف الغمّه : ج 2 ص 152 ، المناقب للکوفی : ج 1 ص 235 ح 149 عن حبیب بن حبیب نحوه ، بحارالأنوار : ج 68 ص 128 ح 58 .
مقتل الحسین علیه السلام ، خوارزمی به نقل از حرث و سعید بن بشیر ، از امام علی علیه السلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : من بر شما نزد حوض [کوثر] وارد می شوم و تو ای علی ، ساقی هستی و حسن ، پشتیبان و حسین ، فرمان دهنده است» .
الإرشاد به نقل از زید بن علی بن الحسین ، از پدرش امام زین العابدین ، از جدّش امام حسین ، از امام علی علیهم السلام : از حسادت مردم به خودم ، نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله گِله کردم . فرمود : «ای علی ! چهار تن نخستین وارد شونده به بهشت ، من و تو و حسن و حسین هستیم» .
1 / 13داشتن منزلت های والا در بهشت
تاریخ دمشق به نقل از عمر بن خطّاب ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : فاطمه و (1) علی و حسن و حسین ، [روز قیامت ، ]در پَرچینِ پاکی، زیر گنبد سپیدند که سقف آن، عرش [خدای] رحمان است .
1- .در بشاره المصطفی آمده: «من و فاطمه و، ...».
شرح الأخبار عن أبی موسی الأشعری عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :أنَا وعَلِیٌّ وفاطِمَهُ وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ یَومَ القِیامَهِ فی قُبَّهٍ تَحتَ العَرشِ . (1)
الأمالی للصدوق عن ابن عبّاس عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :اللّهُمَّ إنَّکَ تَعلَمُ أنَّ الحَسَنَ فِی الجَنَّهِ ، وَالحُسَینَ فِی الجَنَّهِ ، وجَدَّهُما فِی الجَنَّهِ ، وجَدَّتَهُما فِی الجَنَّهِ ، وأباهُما فِی الجَنَّهِ ، واُمَّهُما فِی الجَنَّهِ . (2)
عیون أخبار الرضا علیه السلام بإسناده عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :یا عَلِیُّ ! إذا کانَ یَومُ القِیامَهِ کُنتَ أنتَ ووُلدُکَ عَلی خَیلٍ بُلقٍ ، (3) مُتَوَّجینَ بِالدُّرِّ وَالیاقوتِ ، فَیَأمُرُ اللّهُ بِکُم إلَی الجَنَّهِ وَالنّاسُ یَنظُرونَ . (4)
1- .شرح الأخبار : ج 3 ص 4 ح 914 ؛ کفایه الطالب : ص 311 عن عبد بن قیس ، کنزالعمّال : ج 12 ص 100 ح 34177 کلاهما نقلاً عن الطبرانی عن أبی موسی الأشعری .
2- .الأمالی للصدوق : ص 523 ح 709 ، بشاره المصطفی : ص 115 و ص 173 ، الفضائل : ص 101 ، کشف الیقین : ص 338 ح 395 نحوه ، بحارالأنوار : ج 37 ص 91 ح 55 ؛ المناقب للخوارزمی : ص 289 ح 279 ، المناقب لابن المغازلی : ص 150 ح 188 نحوه .
3- .البَلَق محرّکه : سواد وبیاض . وارتفاع التحجیل [ أی البیاض فی قوائم الفرس ]إلی الفخذین (القاموس المحیط : ج 3 ص 214 «بلق») .
4- .عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 30 ح 37 ، صحیفه الإمام الرضا علیه السلام : ص 121 ح 78 کلاهما عن أحمد بن عامر الطائی عن الإمام الرضا عن أبائه علیهم السلام ، الحدائق الوردیّه : ج 1 ص 112 عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله ، بحارالأنوار : ج 40 ص 26 ح 51 ؛ مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج 1 ص 106 عن أحمد بن عامر بن سلیمان الطائی عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام عنه صلی الله علیه و آله ، ذخائر العقبی : ص 234 عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله ، کنزالعمّال : ج 13 ص 154 ح 36479 .
شرح الأخبار به نقل از ابو موسی اشعری ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : من ، علی ، فاطمه ، حسن و حسین ، روز قیامت ، زیر گنبد عرشیم .
الأمالی ، صدوق به نقل از ابن عبّاس ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : خدایا ! تو می دانی که حسن ، در بهشت است ، حسین ، در بهشت است ، جدّشان ، در بهشت است ، جَدّه آنها در بهشت است ، پدرشان ، در بهشت است و مادرشان نیز در بهشت است .
عیون أخبار الرضا علیه السلام به سندش ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : ای علی ! روز قیامت که می شود ، تو و فرزندانت ، سوار بر اسبی اَبلَق (سیاه و سپید) و با تاج هایی از مروارید و یاقوت هستید . خداوند ، فرمان می دهد که به بهشت در آیید ، در حالی که مردم ، [شما را ]می نگرند .
المناقب لابن شهرآشوب عن ابن عبّاس عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :رَأَیتُ فِی الجَنَّهِ قَصرا مِن دُرَّهٍ بَیضاءَ ، لا صَدعَ فیها ولا وَصلَ (1) ، فَقُلتُ : حَبیبی جَبرَئیلُ ، لِمَن هذَا القَصرُ؟ قالَ : لِلحُسَینِ ابنِکَ . ثُمَّ تَقَدَّمتُ أمامَهُ ، فَإِذا أنَا بِتُفّاحٍ ، فَأَخَذتُ تُفّاحَهً ، فَفَلَقتُها ، فَخَرَجَت مِنها حَوراءُ کَأَنَّ مَقادیمُ (2) النُّسورِ أشفارَ (3) عَینَیها ، فَقُلتُ : لِمَن أنتِ؟ فَبَکَت ، ثُمَّ قالَت : لاِبنِکَ الحُسَینِ . (4)
مسند أبی یعلی عن أبی فاخته عن علیّ علیه السلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله لِفاطِمَهَ : إنّی وإیّاکِ وهذا یَعنینی وهذَینِ : الحَسَنِ وَالحُسَینِ یَومَ القِیامَهِ فی مَکانٍ واحِدٍ . (5)
المستدرک علی الصحیحین عن أبی سعید الخدری :إنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله دَخَلَ عَلی فاطِمَهَ علیهاالسلام ، فَقالَ : إنّی وإیّاکِ وهذا النّائِمَ یَعنی عَلِیّا علیه السلام وهُما یَعنِی الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلام لَفی مَکانٍ واحِدٍ یَومَ القِیامَهِ . (6)
.
1- .کنایه عن عدم کون القصر ذا أجزاء .
2- .قوادم الطیر : مقادیم ریشه ، وهی عشره فی کلّ جناح (الصحاح : ج 5 ص 2007 «قدم») .
3- .الشُفْر : بالضم وقد یُفتح ، حرف جفن العین الذی ینبت علیه الشعر (النهایه : ج 2 ص 484 «شفر») .
4- .المناقب لابن شهر آشوب : ج 4 ص 75 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 298 ح 59 .
5- .مسند أبی یعلی : ج 1 ص 266 ح 506 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 228 ح 3235 ، مسند الطیالسی : ص 26 ح 190 ؛ کشف الغمّه : ج 2 ص 77 ، شرح الأخبار : ج 3 ص 24 ح 960 والثلاثه الأخیره نحوه .
6- .المستدرک علی الصحیحین : ج 3 ص 147 ح 4664 ، المعجم الکبیر : ج 22 ص 406 ح 1016 ، کنزالعمّال : ج 11 ص 615 ح 32986 .
المناقب ، ابن شهرآشوب به نقل از ابن عبّاس ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : در بهشت ، کاخی از مرواریدِ سپید دیدم که هیچ شکاف و وصلی نداشت (یک دست و یک پارچه بود) . گفتم : «دوست من ، جبرئیل ! این کاخ ، از آنِ کیست ؟» . گفت : برای پسرت ، حسین . سپس جلوتر رفتم . سیبی دیدم . آن را گرفتم و دو نیم کردم . حوریّه ای از آن بیرون آمد که پلک چشمانش گویی پَرِ باز شکاری [بلند و خمیده] بود . گفتم : «تو برای چه کسی هستی ؟» . گریست و گفت : برای پسرت حسین .
مسند أبی یعلی به نقل از ابو فاخته ، از امام علی علیه السلام : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به فاطمه علیهاالسلامفرمود : «من ، تو ، این (یعنی منِ علی) و این دو (یعنی حسن و حسین) ، روز قیامت ، در یک جایگاه هستیم» .
المستدرک علی الصحیحین به نقل از ابو سعید خُدری : پیامبر صلی الله علیه و آله بر فاطمه علیهاالسلامدر آمد و فرمود : «من ، تو و این خوابیده (یعنی علی علیه السلام ) و آن دو (یعنی حسن و حسین) ، روز قیامت ، در یک جایگاه هستیم» .
.
الأمالی للطوسی عن میمونه واُمّ سلمه :اِستَسقَی الحَسَنُ علیه السلام ، فَقامَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله فَجَدَحَ (1) لَهُ فی غُمَرٍ کانَ لَهُم یَعنی قَدَحا یُشرَبُ فیهِ ثُمَّ أتاهُ بِهِ ، فَقامَ الحُسَینُ علیه السلام فَقالَ : اِسقِنیهِ یا أبَه ، فَأَعطاهُ الحَسَنَ علیه السلام ، ثُمَّ جَدَحَ لِلحُسَینِ علیه السلام فَسَقاهُ ، فَقالَت فاطِمَهُ علیهاالسلام : کَأَنَّ الحَسَنَ أحَبُّهُما إلَیکَ؟ قالَ : إنَّهُ استَسقی قَبلَهُ ، وإنّی وإیّاکِ وهُما وهذَا الرّاقِدَ (2) فی مَکانٍ واحِدٍ فِی الجَنَّهِ . (3)
تفسیر القمّی عن أبی بصیر عن أبی عبداللّه [الصادق] علیه السلام :إذا کانَ یَومُ القِیامَهِ یُدعی مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله فَیُکسی حُلَّهً وَردِیَّهً ، ثُمَّ یُقامُ عَلی یَمینِ العَرشِ . ثُمَّ یُدعی بِإِبراهیمَ علیه السلام فَیُکسی حُلَّهً بَیضاءَ ، فَیُقامُ عَن یَسارِ العَرشِ . ثُمَّ یُدعی بِعَلِیٍّ أمیرِ المُؤمِنینَ علیه السلام فَیُکسی حُلَّهً وَردِیَّهً ، فَیُقامُ عَلی یَمینِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله . ثُمَّ یُدعی بِإِسماعیلَ علیه السلام فَیُکسی حُلَّهً بَیضاءَ ، فَیُقامُ عَلی یَسارِ إبراهیمَ علیه السلام . ثُمَّ یُدعی بِالحَسَنِ علیه السلام فَیُکسی حُلَّهً وَردِیَّهً ، فَیُقامُ عَلی یَمینِ أمیرِ المُؤمِنینَ علیه السلام . ثُمَّ یُدعی بِالحُسَینِ علیه السلام فَیُکسی حُلَّهً وَردِیَّهً ، فَیُقامُ عَلی یَمینِ الحَسَنِ علیه السلام . ثُمَّ یُدعی بِالأَئِمَّهِ علیهم السلام ، فَیُکسَونَ حُلَلاً وَردِیَّهً ، ویُقامُ کُلُّ واحِدٍ عَلی یَمینِ صاحِبِهِ . ثُمَّ یُدعی بِالشّیعَهِ ، فَیَقومونَ أمامَهُم . ثُمَّ یُدعی بِفاطِمَهَ علیهاالسلام ونِسائِها مِن ذُرِّیَّتِها وشیعَتِها ، فَیَدخُلونَ الجَنَّهَ بِغَیرِ حِسابٍ . ثُمَّ یُنادی مُنادٍ مِن بُطنانِ العَرشِ مِن قَبِلَ رَبِّ العِزَّهِ وَالاُفُقِ الأَعلی : نِعمَ الأَبُ أبوکَ یا مُحَمَّدُ ، وهُوَ إبراهیمُ ، ونِعمَ الأَخُ أخوکَ ، وهُوَ عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ علیه السلام ، ونِعمَ السِّبطانِ سِبطاکَ (4) ، وهُمَا الحَسَنُ وَالحُسَینُ ، ونِعمَ الجَنینُ جَنینُکَ ، وهُوَ مُحَسِّنٌ ، ونِعمَ الأَئِمَّهُ الرّاشِدونَ مِن ذُرِّیَّتِکَ ، وهُم فُلانٌ وفُلانٌ ، ونِعمَ الشّیعَهُ شیعَتُکَ ، ألا إنَّ مُحَمَّدا ووَصِیَّهُ وسِبطَیهِ وَالأَئِمَّهَ مِن ذُرِّیَّتِهِ هُمُ الفائِزونَ . ثُمَّ یُؤمَرُ بِهِم إلَی الجَنَّهِ ، وذلِکَ قَولُهُ : «فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّهَ فَقَدْ فَازَ» (5) . (6)
1- .الجَدْحُ : أن یحرَّک السویق بالماء ویُخوَّض حتّی یستوی ، وکذلک اللبن ونحوه (لسان العرب : ج 2 ص 421 «جدح») .
2- .المراد بالراقد أمیرالمؤمنین علیه السلام ، وکان نائما .
3- .الأمالی للطوسی : ص 593 ح 1228 ، بحارالأنوار : ج 37 ص 77 ح 44 ؛ تاریخ دمشق : ج 14 ص 164 ح 3497 وفیه : «فخرج» بدل «فجدح» .
4- .راجع : ص 470 (أفضل الأسباط) .
5- .آل عمران : 185 .
6- .تفسیر القمّی : ج 1 ص 128 ، بحارالأنوار : ج 23 ص 130 ح 63 .
الأمالی ، طوسی به نقل از میمونه و اُمّ سلمه : حسن علیه السلام آب خواست . پیامبر صلی الله علیه و آله برخاست و مشک آب را تکان داد و آن را برای او آورد که حسین علیه السلام برخاست و گفت : «ای پدر ! آن آب را به من بده» ؛ امّا پیامبر صلی الله علیه و آله آن را به حسن علیه السلام داد و سپس برای حسین علیه السلام نیز همان کار را کرد و به او آب داد . فاطمه علیهاالسلامگفت : گویی حسن را بیشتر دوست داری ! پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «او پیش تر آب خواسته بود . من ، تو ، این دو و این خوابیده (یعنی امیر مؤمنان علیه السلام ) در بهشت ، یک جایگاه داریم» .
تفسیر القمّی به نقل از ابو بصیر ، از امام صادق علیه السلام : روز قیامت که می شود ، محمّد صلی الله علیه و آله را می خوانند و جامه حریر خوش رنگی بر او می پوشانند و سپس در سمت راست عرش می ایستد . سپس ابراهیم علیه السلام را می خوانند و جامه حریر سپیدی بر او می پوشانند و در سمت چپ عرش می ایستد . سپس علی علیه السلام را می خوانند و جامه حریر خوش رنگی بر او می پوشانند و در سمت راست پیامبر صلی الله علیه و آله می ایستد . سپس اسماعیل را می خوانند و جامه حریر سپیدی بر او می پوشانند و در سمت چپ ابراهیم علیه السلام می ایستد . سپس حسن علیه السلام را می خوانند و جامه حریر خوش رنگی بر او می پوشانند و در سمت راست امیر مؤمنان علیه السلام می ایستد . سپس حسین علیه السلام را می خوانند و جامه حریر خوش رنگی بر او می پوشانند و در سمت راست حسن علیه السلام می ایستد . سپس امامان را می خوانند و جامه حریر خوش رنگی بر آنان می پوشانند و هر یک در سمت راست دیگری می ایستد . سپس شیعیان را می خوانند و پیش روی آنان می ایستند . سپس فاطمه علیهاالسلام و زنان از نسل او و پیرو او را می خوانند و بدون محاسبه ، به بهشت در می آیند . آن گاه ، منادی از درون عرش و از سوی پروردگار عزّت و افق بالا ، ندا می دهد : ای محمّد ! بهترین پدر ، پدر تو ، ابراهیم است و بهترین برادر ، برادر تو ، علی بن ابی طالب است و بهترین نوه ها ، نوه های تو ، حسن و حسین هستند (1) و بهترین جنین ، جنین تو ، مُحَسِّن است و بهترین امامانِ راه یافته ، از نسل تو هستند و آنان ، فلان و فلان اند و بهترین پیروان ، پیروان تو هستند . هان! محمّد ، و وصیّ او و دو نوه او و امامان از نسل او ، رستگاران اند . سپس فرمان می آید که به بهشت ، برده شوند و این ، همان سخن خدای متعال است که : «هر کس از آتش دور داشته و به بهشت برده شود ، رستگار گشته است» .
.
1- .ر. ک: ص 471 (برترین سبط).
راجع : أهل البیت علیهم السلام فی الکتاب والسنّه: ص 105 (القسم الثانی : معرفه أهل البیت / الفصل الرابع / مکانتهم یوم القیامه) .
1 / 14قیمَهُ حُبِّهِم وَالتَّعَلُّقِ بِهِمعیون أخبار الرضا علیه السلام بإسناده عن علیّ علیه السلام عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :خُلِقتَ یا عَلِیُّ مِن شَجَرَهٍ خُلِقتُ مِنها ، أنَا أصلُها ، وأنتَ فَرعُها ، وَالحُسَینُ وَالحَسَنُ أغصانُها ، ومُحِبّونا وَرَقُها؛ فَمَن تَعَلَّقَ بِشَیءٍ مِنها أدخَلَهُ اللّهُ عز و جل الجَنَّهَ . (1)
المناقب للکوفی عن عبّاد بن صهیب عن جعفر بن محمّد عن أبیه [الباقر] علیهماالسلامعن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :النّاسُ مِن أشجارٍ شَتّی ، وأنَا وعَلِیٌّ مِن شَجَرَهٍ واحِدَهٍ ، أنَا أصلُها ، وعَلِیٌّ فَرعُها ، وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ أثمارُها ، وفی قَلبِ کُلِّ مُؤمِنٍ غُصنٌ مِن أغصانِها . (2)
1- .عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 60 ح 233 عن الحسن بن عبداللّه الرازی عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام و ص 73 ح 340 عن دارم بن قبیصه عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام عنه صلی الله علیه و آله ، بشاره المصطفی : ص 41 عن ابن عبّاس ، الفضائل : ص 113 عن أبی اُمامه الباهلی ، الأمالی للطوسی : ص 611 ح 1263 ، المناقب للکوفی : ج 1 ص 242 ح 157 ؛ تاریخ دمشق : ج 42 ص 66 ح 8413 و ص 64 ، المناقب لابن المغازلی : ص 297 ح 340 ، الفردوس : ج 5 ص 331 ح 8345 ، مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج 1 ص 108 ، کفایه الطالب : ص 318 والثمانیه الأخیره عن جابر و ص 317 عن أبی اُمامه الباهلی وکلّها نحوه وراجع: الأمالی للمفید : ص 245 ح 5 وکمال الدین : ص 345 ح 30 .
2- .المناقب للکوفی : ج 1 ص 460 ح 362 و ج 2 ص 230 ح 694 ، خصائص الوحی المبین : ص 250 ح 193 عن ابن عبّاس عنه صلی الله علیه و آله نحوه .
ر . ک : اهل بیت علیهم السلام در قرآن و حدیث : ج 1 ص 145 (بخش دوم : شناخت اهل بیت / فصل چهارم / منزلت اهل بیت در روز رستاخیز) .
1 / 14بهای دوستی و ارتباط با ایشان
عیون أخبار الرضا علیه السلام به سندش ، از امام علی علیه السلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : ای علی ! تو از درختی آفریده شده ای که من ، از آن آفریده شده ام . من ، ریشه آن هستم و تو ، تنه آنی و حسن و حسین ، شاخه های آن اند و دوستداران من ، برگ های آن هستند . پس هر کس به چیزی از آنها چنگ زند ، خدای عز و جل او را به بهشت در می آورد .
المناقب ، کوفی به نقل از عبّاد بن صهیب ، از امام صادق ، از پدرش امام باقر علیهماالسلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : مردم ، از درختان متفاوت هستند و من و علی ، از یک درخت هستیم . من ریشه آن ، علی ، تنه آن ، و حسن و حسین ، میوه های آن هستند و در دل هر مؤمنی ، شاخه ای از شاخه های آن است» .
فضائل الصحابه لابن حنبل عن زید بن علیّ بن الحسین عن أبیه عن جدّه عن علیّ بن أبی طالب علیهم السلام :شَکَوتُ إلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله حَسَدَ النّاسِ إیّایَ ، فَقالَ : أما تَرضی أن تَکونَ رابِعَ أربَعَهٍ؟ أوَّلُ مَن یَدخُلُ الجَنَّهَ أنَا وأنتَ وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ ، وأزواجُنا عَن أیمانِنا وعَن شَمائِلِنا ، وذَرارِیُّنا خَلفَ أزواجِنا ، وشیعَتُنا مِن وَرائِنا . (1)
الإرشاد عن زید بن علیّ بن الحسین عن أبیه عن جدّه عن علیّ :شَکَوتُ إلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله حَسَدَ النّاسِ إیّایَ ، فَقالَ : یا عَلِیُّ ! إنَّ أوَّلَ أربَعَهٍ یَدخُلونَ الجَنَّهَ : أنَا وأنتَ وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ ، وذُرِّیَّتُنا خَلفَ ظُهورِنا ، وأحِبّاؤُنا خَلفَ ذُرِّیَّتِنا ، وأشیاعُنا عَن أیمانِنا وشَمائِلِنا . (2)
المستدرک علی الصحیحین عن عاصم بن ضمره عن علیّ علیه السلام :أخبَرَنی رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : إنَّ أَوَّلَ مَن یَدخُلُ الجَنَّهَ أنَا وفاطِمَهُ وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ. قُلتُ: یا رَسولَ اللّهِ، فَمُحِبّونا؟ قالَ : مِن وَرائِکُم . (3)
1- .فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 624 ح 1068 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 169 ح 3508 ، المعجم الکبیر : ج 1 ص 319 ح 950 و ج 3 ص 41 ح 2624 کلاهما عن أبی رافع عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله للإمام علیّ علیه السلام ، ذخائر العقبی : ص 162 عن عبداللّه عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله للإمام علیّ علیه السلام وکلّها نحوه ، کنزالعمّال : ج 12 ص 104 ح 34205 ؛ العمده : ص 50 ح 43 وفیه «خلف ذریّتنا» بدل «ورائنا» ، المناقب للکوفی : ج 1 ص 332 ح 259 ، شرح الأخبار : ج 2 ص 475 ح 833 ، روضه الواعظین : ص 175 والثلاثه الأخیره نحوه وراجع: الأمالی للمفید : ص 6 ح 3 .
2- .الإرشاد : ج 1 ص 43 ، الخصال : ص 254 ح 128 ، الأمالی للطوسی : ص 332 ح 666 عن أنس عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله للإمام علیّ علیه السلام وکلاهما نحوه ، بحارالأنوار : ج 68 ص 32 ح 67 .
3- .. المستدرک علی الصحیحین : ج 3 ص 164 ح 4723 ، الصواعق المحرقه : ص 153 ، ذخائر العقبی : ص 214 ، کنزالعمّال : ج 12 ص 98 ح 34166 ؛ بشاره المصطفی : ص 46 وفیه «أنا وأنت» بدل «أنا» ، بحارالأنوار : ج 68 ص 127 ح 56 .
فضائل الصحابه ، ابن حنبل به نقل از زید بن علی بن الحسین ، از پدرش امام زین العابدین ، از جدّش امام حسین ، از امام علی علیهم السلام : از حسادت مردم به خودم ، نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله شِکوه بردم . فرمود : «آیا خشنود نیستی که چهارمینِ چهار تن باشی ؟ نخستین وارد شوندگان به بهشت ، من و تو و حسن و حسین هستیم و همسرانمان از راست و چپ ما ، فرزندانمان پشت سرِ همسرانمان ، و پیروان ما پشت سرِ ما به بهشت در می آیند .
الإرشاد به نقل از زید بن علی بن الحسین ، از پدرش امام زین العابدین ، از جدّش امام حسین ، از امام علی علیهم السلام : از حسادت مردم به خودم ، نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله شِکوه بردم . فرمود : «ای علی! نخستین چهار تنِ در آینده به بهشت ، من و تو و حسن و حسین هستیم و سپس فرزندانمان پشت سر ما ، دوستدارانمان ، پشت سر فرزندانمان و پیروان ما ، از راست و چپ ما [وارد بهشت می شوند]» .
المستدرک علی الصحیحین به نقل از عاصم بن ضمره ، از امام علی علیه السلام : پیامبر صلی الله علیه و آله به من خبر داد که نخستین وارد شوندگان به بهشت ، من و فاطمه و حسن و حسین هستیم . گفتم : ای پیامبر خدا ! پس دوستداران ما کجایند ؟ فرمود : «پشت سرِ شما می آیند» .
المعجم الکبیر عن عمر بن علیّ عن علیّ علیه السلام عن النبیّ صلی الله علیه و آله :أنَا وفاطِمَهُ وحَسَنٌ وحُسَینٌ مُجتَمِعونَ ومَن أحَبَّنا یَومَ القِیامَهِ ، نَأکُلُ ونَشرَبُ حَتّی یُفَرَّقَ بَینَ العِبادِ . فَبَلَغَ ذلِکَ رَجُلاً مِنَ النّاسِ ، فَسَأَلَ عَنهُ ، فَأَخبَرتُهُ ، فَقالَ : کَیفَ بِالعَرضِ وَالحِسابِ؟ فَقُلتُ لَهُ : کَیفَ کانَ لِصاحِبِ یاسینَ (1) بِذلِکَ حینَ اُدخِلَ الجَنَّهَ مِن ساعَتِهِ . (2)
الغیبه للطوسی بإسناده عن علیّ علیه السلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : مَن سَرَّهُ أن یَلقَی اللّهَ عز و جلآمِنا مُطَهَّرا لا یَحزُنُهُ الفَزَعُ الأَکبَرُ فَلیَتَوَلَّکَ ، وَلیَتَوَلَّ بَنیکَ الحَسَنَ وَالحُسَینَ ، وعَلِیَّ بنَ الحُسَینِ ، ومُحَمَّدَ بنَ عَلِیٍّ، وجَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ ، وموسَی بنَ جَعفَرٍ ، وعَلِیَّ بنَ موسی ، ومُحَمَّدا ، وعَلِیّا ، وَالحَسَنَ ، ثُمَّ المَهدِیَّ ، وهُوَ خاتِمُهُم . (3)
کامل الزیارات عن عبد العزیز عن علیّ علیه السلام :کانَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله یَقولُ : یا عَلِیُّ ، لَقَد أذهَلَنی (4) هذانِ الغُلامانِ یَعنِی الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلام أن اُحِبَّ بَعدَهُما أحَدا أبَدا ، إنَّ رَبّی أمَرَنی أن اُحِبَّهُما واُحِبَّ مَن یُحِبُّهُما . (5)
1- .المراد من صاحب یاسین هو الشخص المذکور فی سوره یس وهو حبیب بن اسرائیل النجار الذی جاء من أقصی المدینه بسرعه ، واستشهد علی أیدی الکفّار بسب ذبه عن الأنبیاء الذین جاؤوا إلی المدینه ، وقد نقل القرآن الکریم قولهم له «قِیلَ ادْخُلِ الْجَنَّهَ» (راجع : سوره یس : 14 27) .
2- .المعجم الکبیر : ج 3 ص 41 ح 2623 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 227 ح 3233 نحوه ولیس فیه ذیله من «فبلغ» ، کنزالعمّال : ج 12 ص 98 ح 34165 .
3- .الغیبه للطوسی : ص 136 ح 100 عن عیسی بن أحمد بن عیسی بن المنصور عن الإمام الهادی عن آبائه علیهم السلام ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 1 ص 293 عن المنصور عن الإمام الهادی عن آبائه علیهم السلام ، بحارالأنوار : ج 36 ص 258 ح 77 .
4- .الذَّهْل : السّلوُّ وطیبُ النفس عن الإلف ، وقد أذهله الأمر وأذهله عنه (لسان العرب : ج 11 ص 259 «ذهل») .
5- .کامل الزیارات : ص 112 ح 116 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 269 ح 26 .
المعجم الکبیر به نقل از عمر بن علی ، از امام علی علیه السلام پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «روز قیامت ، من و فاطمه و حسن و حسین و نیز هر کس که ما را دوست دارد ، گِرد هم هستیم ، می خوریم و می آشامیم تا خداوند میان بندگان ، جدایی بیندازد» . این حدیث ، به مردی از مردم رسید و در باره آن پرسید و من هم به او گفتم . گفت : پس عرضه اعمال و محاسبه ، چه می شود ؟ به او گفتم : صاحب یاسین را چه می گویی که همان موقع [ ِ شهادت و بدون این کارها] به بهشت در آمد ؟ (1)
الغیبه ، طوسی به سندش ، از امام علی علیه السلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر کس را خوش آید که خدای عز و جل را ایمن و پاکیزه و بدون هراسِ بزرگ (قیامت) دیدار کند ، باید تو را ولیّ خود بگیرد و نیز دو پسرت حسن و حسین را و علی بن الحسین ، محمّد بن علی ، جعفر بن محمّد ، موسی بن جعفر ، علی بن موسی ، محمّد ، علی ، حسن و سپس مهدی را که آخرینِ ایشان است .
کامل الزیارات به نقل از عبد العزیز ، از امام علی علیه السلام : پیامبر صلی الله علیه و آله می فرمود : «ای علی ! این دو جوان (یعنی حسن و حسین) ، دوست داشتن هر کس دیگر را برای همیشه از یاد من برده اند . خدایم فرمانم داده که آن دو را دوست بدارم و دوستدارشان را نیز دوست بدارم» .
1- .مقصود از صاحب یاسین ، شخصِ یاد شده در سوره یاسین یا همان حبیب بن اسرائیل نجّار است که از دورترین جای شهر به شتاب آمد و چون به حمایت از پیامبرانِ وارد شده به شهر پرداخت ، به وسیله کافرانْ شهید شد و قرآن ، نقل می کند که به او گفته شد : «به بهشت در آی» .
المحاضرات عن أبی هریره :سَجَدَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله خَمسَ سَجَداتٍ بِلا رُکوعٍ ، فَقیلَ لَهُ ، قالَ : أتانی جِبریلُ ، فَقالَ : إنَّ اللّهَ یُحِبُّ عَلِیّا ، فَسَجَدتُ ورَفَعتُ رَأسی ، فَقالَ : إنَّ اللّهَ یُحِبُّ فاطِمَهَ ، فَسَجَدتُ ، ثُمَّ قالَ : إنَّ اللّهَ یُحِبُّ الحَسَنَ وَالحُسَینَ ، فَسَجَدتُ ، فَقالَ : إنَّ اللّهَ یُحِبُّ مَن أحَبَّهُم ، فَسَجَدتُ . (1)
مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی عن حذیفه :رَأَیتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله أخَذَ بِیَدِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام ، فَقالَ : أیُّهَا النّاسُ! جَدُّ الحُسَینِ أکرَمُ عَلَی اللّهِ مِن جَدِّ یوسُفَ بنِ یَعقوبَ ، وإنَّ الحُسَینَ فِی الجَنَّهِ ، وأباهُ فِی الجَنَّهِ ، واُمَّهُ فِی الجَنَّهِ ، وأخاهُ فِی الجَنَّهِ ، ومُحِبَّهُم فِی الجَنَّهِ ، ومُحِبَّ مُحِبِّهِم فِی الجَنَّهِ . (2)
راجع : أهل البیت علیهم السلام فی الکتاب والسنّه: ص 435 (القسم التاسع : الفصل السادس / الحشر مع أهل البیت) و ص 440 (الجنّه) .
1 / 15هُم مِنَ النَّبِیِّ وَالنَّبِیُّ9 مِنهُمسنن الترمذی عن یعلی بن مرّه عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :حُسَینٌ مِنّی وأنَا مِن حُسَینٍ ، أحَبَّ اللّهُ مَن أحَبَّ حُسَینا ، حُسَینٌ سِبطٌ مِنَ الأَسباطِ . (3)
1- .محاضرات الاُدباء : ج 4 ص 465 ؛ المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 326 ، الدرّ النظیم : ص768 عن ابن عبّاس وفیهما «إنّ اللّه یحبّ الحسن ، فسجدت ، فرفعت رأسی ، فقال : إنّ اللّه یحبّ الحسین ، فسجدت ورفعت رأسی» بدل «إنّ اللّه یحبّ الحسن والحسین ، فسجدت» ، بحارالأنوار : ج 86 ص 219 ح 36 .
2- .مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج 1 ص 67 ؛ کشف الیقین : ص 328 ح 390 نحوه .
3- .سنن الترمذی : ج 5 ص 658 ح 3775 ، سنن ابن ماجه : ج 1 ص 51 ح 144 ، مسند ابن حنبل : ج 6 ص 178 ح 17572 ، الأدب المفرد : ص 116 ح 364 ، المستدرک علی الصحیحین : ج 3 ص 195 ح 4820 ، صحیح ابن حبّان : ج 15 ص 428 ح 6971 ، المعجم الکبیر : ج 3 ص 33 ح 2589 ، المصنّف لابن أبی شیبه : ج 7 ص 515 ح 22 ، تهذیب الکمال : ج 10 ص 427 ، اُسدالغابه : ج 2 ص 26 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 149 ح 3461 ، أنساب الأشراف : ج 3 ص 359 ، کنزالعمّال : ج 12 ص 120 ح 34289 ؛ الإرشاد : ج 2 ص 127 ، کامل الزیارات : ص 116 ح 126 ، العمده : ص 406 ح 839 ، إعلام الوری : ج 1 ص 425 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 271 ح 35 .
المحاضرات به نقل از ابو هُرَیره : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، پنج سجده بدون رکوع کرد . علّت را پرسیدند . فرمود : «جبرئیل ، نزدم آمد و گفت : خداوند ، علی را دوست دارد . سجده کردم و چون سر برداشتم ، گفت : خداوند ، فاطمه را دوست دارد . من نیز سجده کردم . سپس گفت : خداوند ، حسن و حسین را دوست دارد . پس [دو ]سجده کردم . آن گاه گفت : خداوند ، دوستدارشان را دوست دارد . پس سجده کردم» .
مقتل الحسین علیه السلام ، خوارزمی به نقل از حُذَیفه : دیدم که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، دست حسین بن علی علیه السلام را گرفته و می فرماید : «ای مردم! جدّ حسین ، نزد خداوند ، بزرگوارتر از جدّ یوسف بن یعقوب است . حسین ، در بهشت است ، پدرش ، در بهشت است ، مادرش ، در بهشت است ، برادرش ، در بهشت است ، دوستدارشان ، در بهشت است ، دوستدار دوستدارشان نیز در بهشت است» .
ر . ک : اهل بیت علیهم السلام در قرآن و حدیث : ج 2 ص 661 (بخش نهم : محبت اهل بیت / فصل ششم / محشور شدن با اهل بیت) و ص 669 (بهشت) .