غزل شمارهٔ ۴۷۸۹
نخست دفتر هوش و خرد درآب انداز
دگر نگاه به آن چشم نیمخواب انداز
چراغ رنگ به یک جلوه می شود خاموش
محبت گل این باغ بر گلاب انداز
مرید شبنم تردست شو درین گلزار
سربریده به دامان آفتاب انداز
نقاب دولت بیدار، خواب سنگین است
به زور گریه به یک جانب این نقاب انداز
حذر کن از مژه تیر چنگ او صائب
نهفته چشم برآن چشم نیمخواب انداز