گروه نرم افزاری آسمان
صفحه اصلی
کتابخانه
شاهنامه فردوسی
متفرقات
شمارهٔ ۱۰۷
روزگاری است که پایم ز چمن کوتاه است
دست امیدم ازان سیب ذقن کوتاه است
بی حجابانه به بزم آمد و مستانه نشست
گل بچینید که دیوار چمن کوتاه است