بُو-فصل دوازدهم
بُو-فصل دوازدهم
1. خداوند در سرزمين مصر به مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) چنين گفت.
2. اين ماه براي شما اول ماه‌ها باشد، از ماه‌هاي سال براي شما اولين (ماه) است.
3. به تمام جماعت ييسرائل (اسرائیل) اينطور بگوييد. روز دهم اين ماه هر مردي براي خود بره‌اي بگيرد و برحسب خاندان پدري بره‌اي براي هر خانوار باشد.
4. اگر (تعداد افراد) خانوار براي داشتن يك بره كم باشد، آن (خانوار) و همسايه‌ي نزديك خانه‌اش طبق تعداد نفرات (بره‌اي) بگيرد. هركس برحسب خوراك خود از بره سهم بگيرد.
5. بره‌اي نر و بي‌عيب (از هشت روزه تا) يكساله داشته باشيد. از بره‌ها و از بزها بگيريد.
6. (اين بره) براي شما تا چهاردهمين روز اين ماه تحت مراقبت تمام جمعيت جامعه ييسرائل (اسرائیل) باشد. هنگام عصر (از نيم بعد از ظهر الي غروب آفتاب) آنرا سر ببرند.
7. از آن خون برداشته و بر دو باهو و بر سر در بالاي خانه‌هايي كه در آنها مي‌خورند بمالند.
8. آن گوشت را در آن شب بخورند. آن را كباب روي آتش با فطير و سبزي‌هاي تلخ بخورند.
9. از آن (گوشت) نيم‌پخته و آب‌پز نخورید مگر كباب روي آتش. (حتي) كله‌اش با پاچه‌هايش و اندرونش را (كباب كنيد).
10. از آن (گوشت) تا بامداد زياد نياوريد و آنچه از آن تا بامداد زياد آمده باشد در آتش بسوزانيد.
11. و آن را بدينگونه بخوريد: كمر شما بسته، كفش‌هايتان در پاهايتان و چوب‌دستي شما در دستتان باشد. آن را با شتاب بخوريد. آن براي خداوند قرباني پِسَح است.
12. در آن شب بر سرزمين مصر گذر خواهم كرد و هر نخست‌زاده‌اي را از انسان تا چارپا در سرزمين مصر خواهم كشت و به تمام معبودهاي مصري‌ها كيفر خواهم داد. من خداوند هستم.
13. و آن خون بالاي خانه‌هايي كه شما آنجا هستيد براي شما به منزله‌ي نشانه‌اي باشد تا آن خون را (كه دال بر ايمان شماست) ببينم و از سر شما رد شوم و موقع كشتار كردنم در سرزمين مصر مرگ و ميري موجب نابودي شما نگردد.
14. اين روز براي شما به عنوان يادبود باشد و آن را براي خداوند جشن بگيريد. قانون ابدي است نسل اندر نسلتان آن را جشن بگيريد.
15. هفت روز فطير بخوريد لكن در روز اول خمير مايه را از خانه‌هاي خود دور كنيد چونكه هركس از روز اول تا روز هفتم حامِص (خميرمايهدار) بخورد آن شخص از ييسرائل (اسرائیل) محو خواهد شد.
16. و روز اول (روز) اجتماع مقدس و روز هفتم براي شما (روز) اجتماع مقدس باشد. هيچ كاري در آن (روز) انجام نگيرد. فقط هر خوراكي كه هركسي مصرف كند تنها آن براي شما آماده شود.
17. (عيد) فطير را رعايت كنيد زيرا در خود همين روز جمعيت (توحيدي) شما را از سرزمين مصر بيرون آوردم. پس اين روز را نسل اندر نسل خود رعايت كنيد. اين قانون ابدي است.
18. در اولين (ماه) در روز چهاردهم هنگام غروب تا روز بيست و يكم ماه به هنگام غروب فطير بخوريد.
19. هفت روز خمير مايه در خانه‌هاي شما وجود نداشته باشد زيرا هركس چيز خميرمايهدار بخورد آن شخص از جمعيت ييسرائل (اسرائیل) نابود خواهد شد. خواه يهودي شده باشد خواه بومي آن سرزمين.
20. هيچ چيز خميرمايهدار نخوريد. در هرجا هستيد فطير بخوريد.
21. مُشه (موسی) تمام محترمين ييسرائل (اسرائیل) را صدا زده به آنها گفت گوسفندي را (يا از گله‌ي خود) بيرون بكشيد و (يا از ديگران) براي خانوارهاي خود خريداري كنيد و (به‌عنوان) قرباني پسَح ذبح كنيد.
22. دسته‌اي زوفا بگيريد و در آن خون كه در آن لگن است فرو ببريد و از آن خوني كه در آن لگن است به سر در و دو باهو بماليد و شما هيچ كدام از دَرِ خانه‌ي خود تا بامداد بيرون نرويد.
23. خداوند براي ضربت زدن به مصري‌ها گذر خواهد كرد و آن خون را بالاي آن سر در ورودي آن دو باهو مشاهده خواهد نمود. پس خداوند از روي آن درگاه رد خواهد شد و نخواهد گذاشت كه آن نابود كننده براي كشتن به خانه‌هاي شما وارد شود.
24. اين موضوع را به عنوان قانون براي خود و فرزندان خود تا ابد مراعات نماييد.
25. و چنين شود موقعي‌كه به آن سرزميني كه به شما خواهد داد، وارد شويد همچنان‌كه خداوند گفت اين عبادت را مراعات نماييد.
26. و چنين شود موقعي كه فرزندان شما به شما بگويند اين براي شما چه عبادتي است؟
27. بگوييد براي خداوند ذبح قرباني پِسَح است كه (خداوند) از روي خانه‌هاي فرزندان ييسرائل (اسرائیل) در مصر رد شد و خانوارهاي ما را رهايي داد. آن قوم سر فرود آورده تعظيم كردند.
28. فرزندان ييسرائل (اسرائیل) رفتند و عمل كردند. همانگونه كه خداوند به مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) فرمان داده بود انجام دادند.
29. نيمه شب بود كه خداوند هر نخست‌زاده‌اي را در سرزمين مصر از نخست‌زاده‌ي پَرعُوه (فرعون) كه بر تختش نشسته بود تا نخست‌زاده‌ي اسيري كه در زندان بود و هر نخست‌زاد چارپايي را كشت.
30. پَرعُوه (فرعون) خودش و تمام خادمانش و تمام مصري‌ها شبانه بلند شدند. صداي بلند شيون در مصر برخاسته بود زيرا خانه‌اي نبود كه در آن مرده نباشد.
31. (پَرعُوه (فرعون)) شبانگاه مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) را صدا زده گفت: هم شما و هم فرزندان ييسرائل (اسرائیل) برخيزيد و از ميان قوم من بيرون برويد. همانگونه كه سخن گفتيد برويد خداوند را پرستش نماييد.
32. همانطوريكه گفتيد گوسفندها و گاوهايتان را هم برداريد و برويد. مرا هم دعا كنيد.
33. مصري‌ها به آن قوم اصرار كردند تا آنها را وادار به شتاب كرده از آن سرزمين روانه كنند. زيرا گفتند همه‌ي ما مي‌ميريم.
34. آن قوم خمير خود را قبل از آنكه ورآمد كند، حمل نمود. ظرف‌هاي (پر) خميرشان در پارچه پيچيده شده روي دوششان بود.
35. و فرزندان ييسرائل (اسرائیل) طبق سخن مُشه (موسی) عمل كردند. از مصري‌ها اسباب نقره و طلا و لباس‌هايي درخواست كردند.
36. و خداوند آن قوم را در نظر مصري‌ها آبرو بخشيد. پس مصري‌ها (آن اشياء را) به آنها واگذار كردند. فرزندان ييسرائل (اسرائیل) مصر را (از وجود خود) خالي نمودند.
37. فرزندان ييسرائل (اسرائیل) از رَعَمسس به سوكُوت سفر كردند. به غير از اطفال تقريباً ششصدهزار مردان پياده بودند.
38. جمعيت زيادي هم از قوم‌هاي گوناگون و همچنين گوسفند و گاو و مواشي بسيار زيادي با آنها عزيمت كردند.
39. نظر به اينكه آن خميري كه از مصر بيرون آورده بودند ورآمده نبود گرده‌هاي فطير پختند. توشه‌اي هم براي خود تهيه نكرده بودند، براي اينكه از مصر بيرون رانده شده و نمي‌توانستند معطل شوند.
40. و مدتي كه فرزندان ييسرائل (اسرائیل) (از زمان پیمان خداوند با اَوراهام (ابراهیم) جدشان) در مصر سكونت كردند، چهارصد و سي سال بود.
41. در پايان چهارصد و سي سال، يعني در خود همين روز بود كه تمام جمعيت توحيدي خداوند از سرزمين مصر بيرون آمد.
42. اين شب براي خداوند شب نگهداري (قول) بود تا آنها را از سرزمين مصر بيرون آورد. آن شب (قول)، براي خداوند همين شب است. براي فرزندان ييسرائل (اسرائیل) نسل اندر نسل به‌عنوان يادبود نگهداشتني است.
43. خداوند به مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) گفت: قانون قرباني پِسَح اين است. هيچ بيگانه‌اي از آن نخورد.
44. و هر كه غلام يعني زرخريد كسي باشد او را ختنه كن آنگاه از آن بخورد.
45. (بيگانه‌ي) مقيم و (بيگانه‌ي) مزدور از آن نخورد.
46. در يك خانه خورده شود. از آن گوشت از آن خانه بيرون نبر و استخواني از آن نشكنيد.
47. تمام جماعت ييسرائل (اسرائیل) آنرا اجرا كنند.
48. و هرگاه نزد تو يهودي شده‌اي زندگي كند و (بخواهد) براي خداوند قرباني پِسَح انجام دهد، هر مذكري از خانواده‌ي او را ختنه كن و آن وقت براي اجراي آن اقدام كند و مثل تابع آن سرزمين باشد (يعني روز چهارده نيسان قرباني كند) و هيچ ختنه نشده‌اي از آن نخورد.
49. براي تابع و براي بيگانه‌اي كه در ميان شما يهودي شده قانون واحدي باشد.
50. تمام فرزندان ييسرائل (اسرائیل) همانطوري كه خداوند به مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) فرمان داده بود، عمل كردند.
51. در خود همين روز بود كه خداوند فرزندان ييسرائل (اسرائیل) را از مرد و زن، از كوچك و بزرگ از سرزمين مصر بيرون آورد.