وَييقْرا-فصل دوم
وَييقْرا-فصل دوم
1. و شخصي كه هديه‌ي آردي به خداوند تقديم مي‌دارد تقديمش آرد نرم باشد كه روي آن روغن ريخته بر آن كندر نهد.
2. آن را نزد پسران اَهَرُون (هارون)، که كُوهِن (کاهن) هستند بياورد و كُوهِن از آنجا از آرد نرم و روغن آن با تمام كندرش مشت پُري (به‌عنوان) يادبود برداشته بر قربانگاه دود كند. براي خداوند بوي قرباني طعمه‌ي آتش (قربانگاه) خوش‌آيند مي‌باشد.
3. و باقيماندهي آن هديه‌ي آردي براي اَهَرُون (هارون) و پسرانش خواهد ماند. در ميان هديه‌هاي طعمه‌ي آتش (قربانگاه) متعلق به خداوند اين (هديه) فوق‌العاده مقدس است.
4. و هرگاه هديه‌ي آردي را از پخته‌شده‌هاي در تنور تقديم نمايي قرص‌هاي فطير از آرد نرم سرشته‌شده در روغن يا فطيرهاي نازك روغن‌مالي شده باشد.
5. و اگر تقديمي تو هديه‌ي (پخته‌شده) در تابه است از آرد نرم سرشته شده در روغن به‌صورت فطير باشد.
6. آن را تكه‌تكه كرده و روي آن روغن بريز، اين هديه‌ي آردي است.
7. و اگر تقديمي‌ات هديه‌ي (پخته‌شده) بر ساج است، از آرد نرم با روغن درست شود.
8. هديه‌اي را كه از اینها درست شده باشد براي خداوند بياور. آن را نزد كُوهِن (کاهن) بياورد تا تقديم قربانگاه كند.
9. كُوهِن (کاهن) يادبودي از آن هديه‌ي آردي بردارد آن را بر قربانگاه دود كند. براي خداوند بوي قرباني طعمه‌ي آتش (قربانگاه) خوش‌آيند مي‌باشد.
10. و باقيماندهي آن هديه براي اَهَرُون (هارون) و پسرانش بماند. در ميان هديه‌هاي طعمه‌ي آتش (قربانگاه) متعلق به خداوند فوق‌العاده مقدس است.
11. هر هديه‌ي آردي كه به خداوند تقديم مي‌داريد به‌صورت حامِص (ورآمده) درست نشود زيرا از هيچ خميرمايه و هيچ شهدي هديه‌ي طعمه‌ي آتش براي خداوند دود نکنید.
12. آن (خميرمايه و شهد)ها را براي خداوند هديه نوبر بياوريد ولي بر قربانگاه به عنوان بوي خوش‌آيند تقديم نگردد.
13. و هر تقديمي، هديه‌ي آرديت را نمك بزن و نمك (نشانه‌ي) پيمان خداوندت را از هديه‌ي آرديت قطع نكن. با هر قربانيت نمك تقديم نما.
14. اگر به خداوند هديه‌ي آردي نوبر تقديم مي‌داري هديه‌ي نوبرت را خوشه‌ي بوداده در آتش –بلغور تازه تقديم كن.
15. بر آن روغن بريز و روي آن كندر بگذار. اين هديه‌ي آردي است.
16. كُوهِن (کاهن) يادبودي از بلغورش و از روغن آن با تمام كندرش براي خداوند دود كند. طعمه‌ي آتش (قربانگاه) است.