وَييقْرا-فصل چهارم
1. خداوند به مُشه (موسی) چنين سخن گفت:
2. به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) چنين بگو: اگر كسي اشتباهاً از بين همه‌ي فرامين خداوند يكي از اعمال ناكردني را انجام داده خطاكار شود ...
3. اگر كُوهِنی (کاهنی) كه مسح شده است خطايي بكند و قوم را گناهكار نمايد، براي خطايي كه كرده است گاو نر جوان بي‌عيبي را به عنوان قرباني گناه به درگاه خداوند تقديم بدارد.
4. آن گاو نر را در حضور خداوند جلو چادر محل اجتماع بياورد. دستش را بر سر آن گاو تكيه داده (خطاي خود را اعتراف نمايد و سپس) آن گاو را در حضور خداوند ذبح كند.
5. كُوهِن (کاهن) مسح شده از خون آن گاو برداشته آن را به چادر محل اجتماع بياورد.
6. كُوهِن (کاهن) انگشتش را در آن خون فرو برده و هفت مرتبه در حضور خداوند از آن خون در برابر پرده‌ي جايگاه لوحه‌هاي ده‌فرمان مكان مقدس بيفشاند.
7. كُوهِن (کاهن) از آن خون بر روي شاخ‌هاي قربانگاه بخور داروهاي (يازده‌گانه) معطر كه در خيمه‌ي محل اجتماع در حضور خداوند مي‌باشد بمالد و تمام (بقيه‌ي) آن خون را نزديك پايه‌ي قربانگاه سوختني كه جلو درگاه خيمه‌ي محل اجتماع است بريزد.
8. تمام پيه گاو قرباني خطا را از آن بردارد. پيهي كه احشاء را مي‌پوشاند و تمام پيهي كه روي احشاء است ...
9. و كليه‌ها و پيهي كه روي آنها در كنار تهيگاه‌هاست و غشاء روي جگر را كه در كنار كليه‌هاست جدا كند.
10. همانطور كه از گاو ذبح سلامتی برداشته مي‌شود كُوهِن (کاهن) آنها را روي قربانگاه قرباني سوختني دود كند.
11. ولي پوست گاو و تمام گوشتش با كله و با پاچه‌ها و احشاء و مدفوعش ...
12. تمام آن گاو را خارج از اردوگاه در جاي پاكي در محل ريختن خاكستر بياورد و آن را روي هيزم‌ها در آتش بسوزاند. در كنار محل ريختن خاكستر سوخته شود.
13. اگر تمام جماعت ييسرائل (اسرائیل) اشتباه كنند و چيزي از نظر جماعت پنهان بماند و از بين دستورات ناكردني خداوند يكي را انجام دهند و مقصر شوند ...
14. و خطايي كه در آن مورد مرتكب شده‌اند معلوم گردد، جماعت، گاو نر جواني براي قرباني خطا تقديم داشته و آن را جلو خيمه‌ي محل اجتماع بياورند.
15. سران جماعت در حضور خداوند دست‌هايشان را روي سر آن گاو تكيه داده (خطاي خود را اعتراف نمايند) سپس (ذابح) گاو را در حضور خداوند ذبح كند.
16. و كُوهِن (کاهن) مسح‌شده از خون آن گاو به خيمه‌ي محل اجتماع بياورد.
17. كُوهِن (کاهن) انگشتش را در آن خون فرو برده هفت مرتبه در حضور خداوند در برابر پرده‌ي جايگاه لوحه‌هاي ده‌فرمان بيفشاند.
18. و از آن خون روي شاخ‌هاي قربانگاه كه پيشگاه خداوند در خيمه‌ي محل اجتماع مي‌باشد، بمالد، و تمام (بقيه‌ي) آن خون را كنار پايه‌ي قربانگاه قرباني سوختني كه جلو درگاه محل چادر اجتماع است بريزد.
19. و تمام پيهش را از آن برداشته روي قربانگاه دود كند.
20. و همانگونه كه با قرباني خطا عمل كرد با آن گاو نيز عمل كند و كُوهِن (کاهن) براي آن (خطاكار)ها طلب عفو نمايد. آنان بخشوده مي‌شوند.
21. آن گاو را بيرون اردوگاه آورده همانگونه كه گاو اولي را سوزانيد آن را بسوزاند. (اين) قرباني خطاي جماعت است.
22. چنانچه رئيسي خطا كند و از بين فرامين خداوند خالقش يكي از اعمال ناكردني را اشتباهاً انجام دهد و مجرم گردد،
23. به محض اينكه خطايي كه مرتكب شده به وي اطلاع داده شود (به عنوان) قربانيش، بز نر جوان بي‌عيبي، بياورد.
24. دست خود را بر سر آن بز تكيه داده (خطاي خود را اعتراف نمايد) سپس آن را در جايي كه قرباني سوختني ذبح مي‌شود در حضور خداوند ذبح نمايد. (اين) قرباني خطاست.
25. كُوهِن (کاهن) با انگشتش از خون آن قرباني خطا برداشته روي شاخ‌هاي قربانگاه قرباني سوختني بمالد و (بقيه‌ي) خونش را نزديك پايه‌ي قربانگاه سوختني بريزد.
26. و تمام پيه آن را مانند پيه ذبح سلامتی بر قربانگاه دود كند و كُوهِن (کاهن) به خاطر خطاي او برايش طلب عفو كند، پس او بخشوده میگردد.
27. و اگر شخصي از مردم عادي اشتباهاً خطا كند و از بين دستورات خداوند يكي از اعمال ناكردني را انجام داده مقصر گردد ...
28. به محض اينكه خطايي كه مرتكب شد، به وي اطلاع داده شود قربانيش را به‌خاطر خطايي كه مرتكب شده است بز ماده‌ي جوان بي‌عيبي بياورد.
29. دستش را بر سر آن قرباني خطا تكيه داده (خطاي خود را اعتراف نمايد) سپس آن قرباني خطا را در محل قرباني سوختني ذبح كند.
30. و كُوهِن (کاهن) از خون آن با انگشتش برداشته روي شاخ‌هاي قربانگاه قرباني سوختني بمالد و تمام (بقيه‌ي) خونش را نزديك پايه‌ي قربانگاه بريزد.
31. همانگونه كه از روي ذبح سلامتی پيه جدا مي‌شد تمام پيهش را جدا نمايد و كُوهِن (کاهن) (آن‌را) بر قربانگاه به‌خاطر بوي خوش به درگاه خداوند دود نموده طلب عفو كند. او بخشوده مي‌گردد.
32. و اگر بره‌اي را به عنوان قرباني خطا بياورد آن را ماده‌ي بي‌عيب بياورد.
33. دست خود را بر سر قرباني خطا تكيه داده (خطاي خود را اعتراف نمايد) سپس در محلي كه قرباني سوختني را ذبح مي‌كند آن را به‌عنوان قرباني خطا ذبح كند.
34. و كُوهِن (کاهن) با انگشتش از خون آن قرباني خطا برداشته و روي برآمدگي‌هاي قربانگاه قرباني سوختني بمالد و (پس از مالش) تمام خونش را نزديك پايه‌ي قربانگاه بريزد.
35. و همانگونه كه پيه بره از ذبح سلامتی جدا مي‌شود تمام پيهش را جدا نمايد. كُوهِن (کاهن) آنها را بر قربانگاه روي آتش‌هاي (قربانگاه) خداوند دود نمايد. كُوهِن (کاهن) بخاطر خطايي كه او مرتكب شده براي وي طلب عفو كند، او بخشوده مي‌گردد.