صَوْ-فصل هفتم
1. قانون قرباني تقصير اين است، فوق‌العاده مقدس مي‌باشد.
2. در محلي كه قرباني سوختني را ذبح مي‌كنند قرباني تقصير را (هم) ذبح كنند و خونش را به اطراف قربانگاه بپاشند.
3. و از آن تمام چربي و دنبه و پيهي كه احشاء را مي‌پوشاند تقديم بدارد.
4. و كليه‌ها و پيهي كه روي آنها در كنار تهيگاه‌هاست و غشاء روي جگر را در كنار كليه‌ها جدا كند.
5. كُوهِن (کاهن) آنها را بر قربانگاه براي خداوند به عنوان طعمه‌ي آتش دود كند، (اين) قرباني تقصير است.
6. هر مذكري از كُوهِن (کاهن)ها از آن بخورد. در محل مقدس خورده شود فوق‌العاده مقدس است.
7. قرباني خطا چون قرباني تقصير است، قانون يكسان دارند. (قرباني) متعلق به كُوهِنی (کاهنی) خواهد بود كه براي او طلب عفو مي‌كند.
8. پوست قرباني سوختني هركس متعلق به كُوهِنی (کاهنی) خواهد بود كه آن قرباني سوختني را تقديم مي‌دارد.
9. و هر هديه‌ي آردي كه در تنور پخته شود و هرچه بر ساج و در تابه درست گردد براي همان كُوهِنی (کاهنی) كه آن را تقديم نموده است، بماند.
10. و هر هديه‌ي آردي سرشته‌شده در روغن يا خشك (هديه‌ي بي‌روغن) به‌طور مساوي به تمام فرزندان اَهَرُون (هارون) تعلق خواهد داشت.
11. و قانون ذبح سلامتی كه به خداوند تقديم مي‌دارد اين است.
12. اگر آن را به خاطر تشكر تقديم بدارد با ذبح تشكر قرص‌هاي فطير سرشته شده در روغن و فطيرهاي نازك روغن‌مالي‌شده و آرد نرم آب‌پز به صورت قرص‌هاي سرشته شده در روغن تقديم دارد.
13. تقديمي خود را با قرص‌هاي نان ور‌آمده و علاوه بر آن ذبح تشكر را به خاطر سلامتش تقديم نمايد.
14. از هر هديه‌ي (ناني) يكي را براي خداوند پيشكشي تقديم نمايد (بقيه) براي همان كُوهِنی (کاهنی) باشد كه خون قرباني سلامتی را مي‌پاشد.
15. و گوشت قرباني تشكر به‌خاطر سلامت، در روز ذبح آن خورده شود. از آن تا صبح باقي نگذارد.
16. و اگر ذبح تقديمي او به صورت نذر يا داوطلبانه باشد در روزي كه ذبح خود را تقديم مي‌دارد خورده شود و باقيمانده‌ي آن هم فردای آن روز خورده شود.
17. و باقيمانده‌ي گوشت آن قرباني در روز سوم در آتش سوخته شود.
18. و اگر از گوشت ذبح سلامتی در روز سوم خورده شود پذيرفته نخواهد شد. تقديمي كسي كه آنرا تقديم نموده است به حساب نمي‌آيد و مردود خواهد بود و شخصي كه از آن مي‌خورد گناه آنرا به گردن خواهد گرفت.
19. و اگر آن گوشت (قرباني سلامتی) با هر چيز ناپاكي تماس پيدا كند، خورده نشود. در آتش سوزانده شود و در مورد گوشت (قرباني سلامتی كه پاك است)، هركس كه پاك باشد (در هر جايي) از آن گوشت بخورد.
20. اگر شخصي كه هنوز ناپاك است از گوشت قرباني سلامتی كه متعلق به خداوند است بخورد، آن شخص از قومش نابود خواهد شد.
21. و شخصي كه با هر چيز ناپاكي، با ناپاكي آدم يا چارپاي ناپاك يا با هر جانور ناپاكي تماس حاصل كند، و از گوشت ذبح سلامتی كه براي خداوند مي‌باشد بخورد از قومش نابود خواهد شد.
22. خداوند به مُشه (موسی) چنين سخن گفت:
23. به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) چنين سخن بگو: هيچ نوع پيه گاو و بره و بز نخوريد.
24. و پيه مردار یا ذبح حرام (نِوِلا) و پيه حيوان نخجيرشده يا حيواني كه نقص شرعي دارد (طِرِفا) براي هر مصرفي به كار برده شود، ولي هرگز آنرا نخوريد.
25. زيرا هركس پيه چارپايي را كه از آن هديه‌ي طعمه‌ي آتش براي خداوند تقديم خواهد نمود بخورد، از قومش نابود خواهد شد.
26. هرجايي كه باشيد هيچ خوني از بالداران و چارپايان نخوريد.
27. هرشخصي كه هرخوني (از چارپايان و پرندگان و بالداران مختلف) بخورد از قومش نابود خواهد شد.
28. خداوند به مُشه (موسی) چنين سخن گفت:
29. به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) چنين سخن بگو: كسي كه قرباني سلامتش را براي خداوند تقديم مي‌دارد (قسمتي از) قرباني خود را كه از ذبح سلامتی اوست به حضور خداوند بياورد.
30. قرباني طعمه‌ي آتش (قربانگاه) خداوند را با دستان خود بياورد. پيه را با سينه بياورد. سينه را براي تكان دادن به حضور خداوند به عنوان هديه‌ي جنبانيدني (تقديم بدارد).
31. و كُوهِن (کاهن) پيه را بر قربانگاه دود كند و سينه مال اَهَرُون (هارون) و فرزندانش باشد.
32. و از ذبح‌هاي سلامتتان ساق راست را به كُوهِن (کاهن) پيشكشي بدهيد.
33. ساق راست سهم همان كُوهِنی (کاهنی) از فرزندان اَهَرُون (هارون) باشد كه خون و پيه قرباني سلامتی را تقديم مي‌دارد.
34. زيرا سينه‌ي جنبانيده شده و ساق پيشكش‌شده را از ذبح‌هاي سلامتی فرزندان ييسرائل (اسرائیل) گرفتم. از طرف فرزندان ييسرائل به اَهَرُون كُوهِن (هارون کاهن) و فرزندانش به رسم قانون ابدي بخشيدم.
35. از روزي كه (خداوند) اَهَرُون (هارون) و پسرانش را مقرب كرد كه براي خداوند خدمت كنند، از هديه‌هاي طعمه‌ي آتش (قربانگاه) خداوند اين(ها) را سهم آنها قرار داده است.
36. روزي كه (مُشه (موسی)) آن كُوهِن (کاهن)ها را مسح كرد، آنچه خداوند فرمان داد از مال فرزندان ييسرائل (اسرائیل) به آنها بدهند براي نسل‌هاي ايشان قانون ابدي شد.
37. اين است قانون قرباني سوختني، هديه‌ي آردي، قرباني خطا، قرباني تقصير و انتصاب (به كهانت) و ذبح سلامتی.
38. كه خداوند ضمن صدور فرمانش به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) مبني بر تقديم قرباني‌هايشان در راه خداوند در كوه سينَي (سینا) به مُشه (موسی) فرمان داد.