گروه نرم افزاری آسمان

صفحه اصلی
کتابخانه
شاهنامه فردوسی
لاویان
شِميني-فصل يازدهم

1. خداوند با مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) صحبت كرده به آن‏ها چنين گفت:

2. به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) صحبت كرده بگوييد: از تمام چارپاياني كه روي زمين‌اند حيواناتي كه خواهيد خورد این‏ها هستند.

3. از چارپايان، هر سم‌داري را كه بين سم‌ها شكاف دارد و نشخوار كننده است، بخوريد.

4. اما از نشخواركنندگان و سم‌داران اين‌ها را نخوريد. شتر كه نشخوار كننده است ولي سم شکاف‏دار ندارد براي شما ناپاك است.

5. و خرگوش كوتاه‌گوش كه نشخواركننده است و سم شکاف‏دار ندارد براي شما ناپاك است.

6. و خرگوش دراز گوش که نشخوار کننده است و سم شکاف‏دار ندارد برای شما ناپاک است.

7. و خوك كه سم درمي‌آورد و شكاف هم بين سم دارد ولي نشخوار نمي‌كند براي شما ناپاك است.

8. از گوشتشان نخوريد و لاشه‌يشان را لمس نكنيد، براي شما ناپاكند.

9. از هرچه كه در آب است این‏ها را بخوريد: هركدام در آبها، در درياها يا در رودهاست و باله و فلس دارد آن‏ها را بخوريد.

10. و هرچه در درياها و در رودها يعني هر موجود آبي و هر جانوري كه در آب است اگر باله و فلس نداشته باشد براي شما تنفرآور (و ناپاك) مي‌باشد.

11. براي شما تنفرآور (و ناپاك) باشند از گوشتشان نخوريد و لاشه‌ي آن‏ها را تنفر‌آور (و ناپاك) بدانيد.

12. هرچه كه در آب است و فلس ندارد براي شما تنفرآور (و ناپاك) است.

13. این‏ها را از بالداران تنفرآور (و ناپاك) بدانيد. خورده نشوند. تنفرآور (و ناپاك) هستند. عقاب و مرغ استخوان‌خوار و عقاب دريايي.

14. كركس و قوش به نوعش.

15. هر كلاغي به نوعش.

16. شترمرغ و كوكو و مرغ نوروزي و باز به نوعش.

17. بوم، قره‌قاز و جغد.

18. جغد شاخدار و مرغ سقا و لاشخور.

19. لك‌لك و ماهيخوار به نوعش و هدهد و خفاش.

20. هر حشره‌ي بالداري كه بر چهارپا مي‌رود براي شما تنفرآور (و ناپاك) است.

21. ولي از هر حشره‌ي بالداري كه بر چهار(پا) مي‌رود این‏ها را بخوريد. آن‏هايي كه بالاي پاهايشان پاي (خميده) دارند كه به‌وسيله‌ي آن‏ها روي زمين بجهند.

22. این‏ها را از اين (نوع) بخوريد. انواع (ملخ): اَربِه، سُلعام، حَرگُول، حاگاو.

23. و هر حشره‌ي پرنده‌اي كه چهارپا دارد براي شما تنفرآور (و ناپاك) است.

24. و به‌وسيله‌ي این‏ها (كه در زير ذكر مي‌شود) ناپاك مي‌شويد. هركس لاشه‌ي آن‏ها را لمس كند تا غروب ناپاك است.

25. هركس لاشه‌ي آن‏ها را بردارد لباس‌هايش را بشويد، تا غروب ناپاك است.

26. هر چهارپايي كه سم‌دار است و شكاف ندارد و نشخوار نمي‌كند براي شما ناپاك است. هر كه آن‏ها را لمس كند ناپاك مي‌گردد.

27. از حيواناتي كه بر چهارپا راه مي‌روند، هركدام بر كف پاهايش راه برود براي شما ناپاك است. هركس لاشه‌ي آن‏ها لمس كند تا غروب ناپاك مي‌ماند.

28. و هركس لاشه‌ي آن‏ها را بردارد لباس‌هايش را بشويد، تا غروب ناپاك است. براي شما ناپاك هستند.

29. و از جنبنده‌هايي كه روي زمين زياد توليد مثل مي‌كنند براي شما این‏ها ناپاكند: موش‏كور و موش و لاك‌پشت به نوعش.

30. مارمولك گرمسيري و بزمجه و مارمولك و چلپاسه و حربا.

31. این‏ها در تمام جنبده‌ها براي شما ناپاك هستند. هركس بدن آن‏ها را از لحظه مردن لمس كند تا غروب ناپاك است.

32. و هرچه كه قسمتي از مرده‌ي آن‏ها به‌رويش بيفتد ناپاك مي‌شود. از قبيل هر اسباب چوبي يا پارچه‌اي يا چرمي يا از جنس گوني و هر وسيله‌اي كه به‌كار گرفته مي‌شود (كه ناپاك شده باشد) اگر داخل آب برده شود تا غروب ناپاك است سپس پاك مي‌شود.

33. و هر ظرف سفالين كه از آن‏ها به داخلش بيفتد تمام آنچه كه در داخلش باشد ناپاك خواهد شد و آن‏را بشكنيد.

34. هر نوع خوراكي كه خورده مي‌شود چنانچه به آن (قبلاً) مايعات رسيده باشد ناپاكي‌پذير است و هر نوع نوشيدني قابل نوشيدن در هر ظرفي كه باشد ناپاكي‌پذير است.

35. و هرچه كه از لاشه‌ي آن‏ها بر آن افتد ناپاك مي‌گردد. تنور و اجاق خراب شود، ناپاك هستند و (اگر آن‏ها را تطهير نكنيد) براي شما ناپاك خواهند ماند.

36. اما چشمه و چاه و بركه آب قابليت طاهرشدن دارند و كسي كه (در حين غسل) با لاشه‌ي آن (چيز) ها (ي ناپاك) تماس يابد ناپاك خواهد ماند.

37. و هرگاه از لاشه‌ي آن‏ها روي هر بذر كاشتني كه كاشته خواهد شد بيفتد، (آن بذر) پاك است.

38. و چنانچه (قبلاً) روي آن بذر مايعات ريخته شده باشد و (بعد) از لاشه‌ي آن‏ها روي آن بيفتد براي شما ناپاك است.

39. هرگاه (يكي) از چارپاياني كه براي شما خوردني است بميرد، كسي كه لاشه‌اش را لمس كند تا غروب ناپاك خواهد بود.

40. كسي كه از لاشه‌اش مي‏خورد لباسش را بشويد تا غروب[1] ناپاك خواهد بود و كسي كه آن را برمي‌دارد لباسش را بشويد تا غروب ناپاك خواهد بود.

41. و هر حشره‌اي كه روي زمين حركت دارد تنفرآور و ناپاك است خورده نشود.

42. در ميان همه‌ي حشراتي كه روي زمين حركت دارند آن‏هايي را كه بر شكم راه مي‌روند و آن‏هايي را كه بر چهارپا يا بر پاهاي بسياري راه مي‌روند نخوريد چون‏كه تنفرآور و ناپاك هستند.

43. روح‌هاي خود را با خوردن هرجنبده‌ي ناپاكي پليد نكنيد و به وسيله‌ي آن‏ها خود را ناپاك نسازيد زيرا با (خوردن) آن‏ها خرف خواهيد شد.

44. زيرا من خداوند خالق شما هستم. خود را آماده بسازيد كه مقدس (و مختص من) شويد، چون‏كه من مقدسم. جان‏هايتان را با (خوردن) هر جنبده‌ي ناپاكي كه روي زمين حركت مي‌كند ناپاك نكنيد.

45. چون‏كه من خداوند هستم كه شما را از سرزمين مصر بيرون آوردم تا داور شما باشم. پس نظر به اين‏كه من مقدسم شما مقدس باشيد.

46. اين است قانون چارپايان و بالداران و تمام جانوراني كه در آب حركت دارند و براي هر جانداري كه روي زمين حركت مي‌كند ...

47. براي تشخيص بين ناپاك و پاك و بين حيواني كه حلال‌گوشت است و حيواني كه حلال‌گوشت نيست.



[1] درست است كه غروب پاك مي‌شود، ولي گناه‏كار مي‌ماند. به آيه‌هاي 8 و 41 و 43 و 44 همين فصل مراجعه شود.