گروه نرم افزاری آسمان

صفحه اصلی
کتابخانه
شاهنامه فردوسی
لاویان
مِصُوراع-فصل پانزدهم

1. خداوند به مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) چنين سخن گفت:

2. با فرزندان ييسرائل (اسرائیل) صحبت كرده به آن‏ها بگوييد هر مردي كه از آلتش جريان (غيرارادي) داشته باشد (به سبب) جريانش ناپاك است.

3. و ناپاكي او به‌خاطر جريانش اين است: يا آلتش (بي‌اراده) جريان را روان مي‌سازد يا آلتش (بي‌اراده) جريان را متوقف مي‌كند. ناپاكي وي همين است.

4. هر بستري كه آن جريان‌دار در آن بخوابد ناپاك بوده و هر اسبابي كه رويش بنشيند ناپاك خواهد بود.

5. و كسي كه بستر او را لمس كند لباس‌هايش را بشويد، در آب غسل نمايد و تا شامگاه ناپاك مي‌باشد.

6. و كسي كه روي اسبابي كه جريان‌دار (روي آن) مي‌نشيند، بنشيند لباس‌هايش را بشويد در آب غسل نمايد تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

7. و كسي كه بدن جريان‌داري را لمس كند لباس‌هايش را بشويد در آب غسل نمايد، تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

8. و هرگاه جريان‌داري به كسي كه پاك است آب دهان بيندازد (آن كس) لباس‌هايش را بشويد و در آب غسل نمايد تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

9. هر مَركَبي كه جريان‌دار روي آن سوار شود ناپاك خواهد بود.

10. و هركسي هرچيزي را كه زير وي باشد لمس كند تا شامگاه ناپاك خواهد بود و كسي كه آن‏ها را برمي‌دارد لباس‌هايش را بشويد و در آب غسل نمايد تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

11. و هركسي كه جريان‌دار را (درحالي) كه دستانش را (با بدنش يكجا) غسل نداده باشد، لمس كند لباس‌هايش را بشويد و در آب غسل نمايد تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

12. و هر ظرف سفالي كه جريان‌داري آن را لمس كند شكسته شود و هر ظرف چوبي آب‌كشيده شود.

13. و هرگاه جريان‌داري از جريانش پاك گردد پيش خود هفت روز براي پاكي‏اش بشمارد و لباس‌هايش را بشويد و بدن خود را در آب غسل دهد پاك خواهد بود.

14. روز هشتم براي خود دو قمري يا دو جوجه كبوتر بگيرد به حضور خداوند پيش درگاه چادر محل اجتماع آمده آن‏ها را به كُوهِن (کاهن) بدهد.

15. كُوهِن (کاهن) يكي از آن‏ها را قرباني خطا و ديگري را قرباني سوختني كند و آن كُوهِن از حضور خداوند براي وي به سبب جريانش طلب عفو نمايد.

16. و مردي كه از او مني خارج مي‌گردد تمام بدنش را در آب غسل دهد تا شام ناپاك خواهد بود.

17. و هر لباس و (مصنوع) چرمي كه مني روي آن باشد با آب شسته شود و تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

18. و زني كه مردي (شوهرش) با وي بخوابد و نزديكي كنند خود را با آب بشويند تا شامگاه ناپاك خواهند بود.

19. و زني كه جريان‌دار بوده يعني خون از آلتش جاري باشد هفت روز (بعد از پايان خونريزي) در قاعدگي خود بماند و هركس او را لمس كند تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

20. و هرچه هنگام قاعدگيش روي آن بخوابد ناپاك خواهد بود و هركسي كه روي آن بنشيند ناپاك خواهد بود.

21. و هركس بستر وي را لمس كند لباس‌هاي خود را بشويد و در آب غسل نمايد تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

22. و هركس هر اسبابي را كه (آن زن) روي آن نشسته باشد لمس كند لباس‌هاي خود را بشويد و در آب غسل نمايد تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

23. و اگر او (آن مرد) كنار بستر يا كنار اسبابي باشد كه زن (ناپاك) روي آن نشسته است با لمس كردن آن تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

24. و اگر مردي با وي همخوابي كند ناپاكي وي به او منتقل مي‌شود. (آن مرد) هفت روز ناپاك خواهد بود و هر بستري كه وي روي آن بخوابد ناپاك خواهد شد.

25. زني كه جريان خونش روزهاي زيادي غير از زمان قاعدگيش روان باشد تمام روزهاي جريان ناپاكي‏اش مانند روزهاي قاعدگيش است ناپاك مي‌باشد.

26. هر بستري كه تمام روزهاي جريانش روي آن بخوابد براي او مانند بستر قاعدگيش خواهد بود و هر اسبابي كه روي آن بنشينند مثل (دوره‌ي) ناپاكي قاعدگيش ناپاك خواهد بود.

27. هركس آن‏ها را لمس كند ناپاك خواهد بود. لباس‌هايش را بشويد و در آب غسل نمايد تا شامگاه ناپاك خواهد بود.

28. اگر از جريانش پاك شد پيش خود هفت روز شمرده، غسل نمايد و بعد پاك خواهد بود.

29. در روز هشتم دو قمري يا دو جوجه كبوتر براي خود گرفته آن‏ها را نزد كُوهِن (کاهن) پيش درگاه چادر محل اجتماع بياورد.

30. كُوهِن (کاهن) يكي را قرباني خطا و آن يكي را قرباني سوختني نمايد. كُوهِن در حضور خداوند برايش به سبب جريان ناپاكي‏اش طلب عفو نمايد.

31. فرزندان ييسرائل (اسرائیل) را از ناپاكي‏شان جدا كنيد تا به علت ناپاكي‌شان، با ناپاك كردن ميشكان من كه در بين‌ آن‏هاست نميرند[1].

32. چنين است قانون شخص جريان‌دار و كسي كه از او مني خارج مي‌گردد و به وسيله‌ي آن ناپاك مي‌شود.

33. و زن قاعده در (دوره‌ي) ناپاكي‏اش و كسي كه چه مذكر و چه مونث جريانش روان باشد و مردي كه با (زن) ناپاك بخوابد.



[1] بنابه مفاد آيه‌هاي زير شخص ناپاك فقط از ورود به بيت‌هميقداش (معبد مقدس) كه در اورشليم بود و از خوردن چيزهاي مقدس تا پايان ناپاكي يعني تا غسل كردن محروم بوده است و ورودش به جاهاي ديگر منع نشده است.

كتاب وَييقْرا فصل 12 آيه 4، كتاب وَييقْرا فصل 15 آيه 31، كتاب وَييقْرا فصل 22 آيه 6 و 7