بِهَرسينَي-فصل بيست و ششم
1. براي خود بتهايي نسازيد و مجسمه و ستون پرستشگاه برپا نكنيد و در سرزمين خود سنگ مصور قرار ندهيد كه به آن سجده كنيد. زيرا من خداوند خالق شما هستم.
2. تعطيلهاي مرا مراعات نماييد و مكان مقدس مرا محترم بداريد، من خداوند هستم.
پاراشاي بحوقُوتَي
3. اگر به قانونهاي من عمل نماييد و فرمانهاي مرا مراعات نموده آنها را انجام دهيد ...
4. بارانهاي شما را به موقع خودش خواهم داد و آن سرزمين حاصل بهبار آورده و درخت كشتزار، ميوهاش را خواهد داد.
5. خرمنكوبي شما تا هنگام انگورچيني و انگورچيني شما تا موقع بذرافشاني ادامه خواهد يافت. نانتان را تا سير شدن خورده، در سرزمينتان با امنيت ساكن خواهيد شد.
6. در آن سرزمين صلح برقرار ميكنم. بخوابيد و نگران كنندهاي نخواهد بود. حيوان درنده را از آن سرزمين دور ميكنم و در سرزمين شما شمشير عبور نخواهد كرد.
7. دشمنانتان را تعقيب خواهيد كرد و پيش شما به ضرب شمشير خواهند افتاد.
8. پنج نفر از شما يكصد نفر را و يكصد نفر از شما دههزار نفر را تعقيب خواهند كرد و دشمنانتان به ضرب شمشير پيش شما خواهند افتاد.
9. به شما توجه ميكنم شما را بارور نموده زياد خواهم كرد و به پيمانم با شما وفا خواهم نمود.
10. از محصول پيشين خواهيد خورد و محصول قبلي را به خاطر (عوض كردن با) محصول تازه (از انبار) بيرون خواهيد آورد.
11. مكان سكونتم را در ميان شما قرار داده و روحم از شما نفرت نخواهد داشت.
12. سايهام را بر سر شما گسترانيده داور شما خواهم بود و شما قوم من خواهيد ماند.
13. من خداوند خالق شما هستم كه شما را از سرزمين مصر بيرون آوردم تا غلامان آنها نباشيد. بندهاي اسارت شما را گسيخته و شما را سربلند نگاه داشته رهبري خواهم كرد.
14. اگر از من اطاعت نكنيد و تمام اين فرمانها را انجام ندهيد ...
15. و اگر از قانونهاي من نفرت داشته باشيد و اگر افكارتان دستورات مرا رد كند و هيچيك از فرمانهاي مرا انجام ندهيد و در صورتي كه پيمانم را نقض كنيد ...
16. من هم با شما چنين عمل خواهم كرد: وحشت و سل و تب را كه چشمها را تباه ميكند و جان را ميگدازد بر شما مستولي ميكنم. بذر خود را بيفايده خواهيد كاشت و دشمنانتان آن را خواهند خورد.
17. خشم خود را متوجه شما خواهم كرد تا از دشمنانتان شكست بخوريد و دشمنانتان بر شما فرمانروايي كنند و بدون اينكه براي شما تعقيبكنندهاي در كار باشد بگريزيد.
18. اگر تا اين حد از من اطاعت نكنيد هفت برابر خطاهايتان به تنبيه شما ادامه خواهم داد.
19. غرور قدرت شما را خواهم شكست. آسمانِ شما چون آهن، و زمين شما را مثل مس قرار خواهم داد.
20. و نيروي شما بيهوده تمام خواهد شد. زمين شما محصولش را بهبار نخواهد آورد و درخت آن سرزمين ميوهاش را نخواهد داد.
21. و اگر تنبيه مرا به تصادف نسبت دهيد و مايل نباشيد از من اطاعت نماييد هفت برابر خطاهايتان بر ضربات عليه شما خواهم افزود.
22. حيوانات درندهي صحرا را به ميان شما ميآورم تا شما را بيبچه سازند و چارپايانتان را نابود نموده (عدهي) شما را كم كنند و راههاي شما ويران خواهد شد.
23. و اگر پس از اين (كار)ها در برابر من متنبه نشويد و تنبيه مرا به تصادف نسبت دهيد ...
24. من هم براي شما تصادف ايجاد ميكنم و من هم هفت برابر خطاهايتان به شما ضربت خواهم زد.
25. و شمشير انتقام را بر شما فرود ميآورم تا تلافي عهد(شكني) را بكند و هنگامي كه در شهرهاي خود اجتماع نماييد وبا را به ميان شما خواهم فرستاد تا به دست دشمن تسليم گرديد.
26. پشتگرمي شما را از داشتن خواربار از بين ميبرم تا آنجا كه ده خانوار نانشان را در يك تنور بپزند و نان شما را به صورت جيره برگردانند. ميخوريد و سير نميشويد.
27. و اگر با وجود اين از من اطاعت نكنيد و تنبيه را به تصادف نسبت دهيد.
28. به شدت براي شما تصادف ايجاد ميكنم. من هم شما را هفت برابر خطاهايتان تنبيه خواهم كرد.
29. گوشت پسران و دخترانتان را خواهيد خورد.
30. دژهاي شما را منهدم خواهم كرد و مظاهر آفتابپرستيتان را نابود خواهم ساخت و جسدهاي شما را روي لاشهي بتهايتان خواهم انداخت و ذات من از شما نفرت خواهد داشت.
31. شهرهاي شما را به ويرانه مبدل كرده ميقداشهاي (اشاره به معبد اول و دوم) شما را خراب خواهم نمود و بوي خوش (قربانيهاي) شما را نخواهم بوييد.
32. و من آن سرزمين را ويران خواهم نمود و دشمنان شما هم كه در آن ساكن خواهند شد روي آسايش نخواهند ديد.
33. و شما را در بين قومها پراكنده ساخته و پشت سر شما شمشير خواهم كشيد. سرزمينتان ويرانه شده شهرهايتان خراب ميگردد.
34. در تمام سالهايي كه شما در سرزمين دشمنان خود هستيد آن سرزمينِ ويران، سالهاي تعطيلات خود را جبران خواهد كرد، يعني آن وقت آن سرزمين استراحت نموده سالهاي تعطيلات خود را تلافي خواهد نمود.
35. (آن سرزمين) كه در سالهاي تعطيلات شما وقتي كه روي آن ساكن بوديد استراحت نكرد در تمام سالهاي ويراني استراحت خواهد كرد.
36. در دل آنهايي از شما كه در سرزمينهاي دشمنانشان باقي بمانند حالت ترس پديد ميآورم و صداي برگ رهاشدهاي آنها را تعقيب كند و مثل كسي كه از جنگ بگريزد گريخته و بدون تعقيبكننده خواهند افتاد.
37. و مثل اينكه در جنگ باشند بدون اينكه كسي آنها را تعقيب كند با يكديگر تصادم ميكنند. در برابر دشمنانتان تاب مقاومت نخواهيد داشت.
38. در ميان ملتها آواره خواهيد شد و سرزمين دشمنانتان شما را فنا خواهد نمود.
39. كساني كه از شما باقي خواهند ماند در سرزمين دشمنانتان به خاطر گناهشان تحليل خواهند رفت و همچنين بهخاطر اينكه گناهان پدران خود را ادامه ميدهند منهدم خواهند شد.
40. به خاطر خيانتي كه به من كردهاند (يعني) بهخاطر اينكه به تنبيههاي من نسبت تصادف دادهاند (بالاخره) به گناه خود و به گناه پدران خود اعتراف خواهند كرد.
41. من هم براي آنها تصادف ايجاد ميكنم و آنها را به سرزمين دشمنانشان ميآورم. پس آن وقت است كه قلب سختشان نرمشده و به مكافات گناهشان خواهند رسيد.
42. پس پيمانم را با يَعقُوو (یعقوب) در مدنظر قرار خواهم داد و همچنين عهدم را با ييصحاق (اسحاق) و اَوراهام (ابراهیم) به خاطر خواهم داشت. پس آن سرزمين را در مدنظر قرار خواهم داد.
43. فقط به سبب اينكه از احكام من نفرت داشتند و طرز فكرشان قانونهاي مرا مردود نمود آن سرزمين بهخاطر (گناه) آنها متروك خواهد شد. و چون در تعطيلات (سالهاي هفتم) خود، روي آسايش نديده بود حال روي آسايش خواهد ديد و آنها به مكافات گناهان خود خواهند رسيد.
44. با وجود اين وقتي هم در سرزمين دشمنانشان باشند چونكه من خداوند خالق شما هستم آنها را منفور نكرده و مردود نخواهم كرد كه ايشان را تباه كنم و پيمانم را با آنها باطل نمايم.
45. پيمان اوليه را (با اَوراهام (ابراهیم) و ييصحاق (اسحاق) و يَعقُوو (یعقوب)) كه (بهخاطر آن) آنها را از سرزمين مصر جلو چشمان اقوام بيرون آوردم تا براي آنها داور باشم بهياد خواهم داشت. من خداوند هستم.
46. اینها قانونها و احكام و تعليماتي است كه خداوند بين خود و فرزندان ييسرائل (اسرائیل) به وسيلهي مُشه (موسی) در كوه سينَي (سینا) ابلاغ نمود.