ناسُو-فصل ششم
1. خداوند به مُشه (موسی) چنين سخن گفت:
2. به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) صحبت كرده به آن‌ها بگو مرد يا زني كه صريحاً نذر كند كه نازير (پرهيزكار) باشد، يعني خود را به خداوند اختصاص دهد.
3. از شراب تازه و كهنه دوري كند، سركه‌ي (تهيه شده از) شراب تازه و سركه‌ي (تهيه شده از) شراب كهنه ننوشد و مايعي كه در آن انگور خيسانده باشند ننوشد و انگور تر و خشك نخورد.
4. تمام روزهاي پرهيزش از هر چيزي كه از تاك به عمل آيد از هسته‌ها تا پوست (انگور) نخورد.
5. تمام روزهاي نذر و پرهيزكاريش تيغ بر سرش نگذرد. تا تكميل شدن روزهايي كه پرهيز خواهد كرد با رشد دادن انبوه موي سرش براي خداوند مقدس بماند.
6. تمام روزهايي كه خود را به خداوند اختصاص داده به محل سرپوشيده‌اي كه در آن ميت باشد وارد نشود.
7. نظر به اين‌که موي تقديس شده از جانب خداوند بر سرش است به‌خاطر فوت پدر و مادر و برادر و خواهرش خود را ناپاك نكند.
8. تمام روزهاي پرهيزش، او تقديس‌شده‌ي خداست.
9. و هرگاه كسي ناگهان در نزديكي او بميرد و موي تقديس شده سرش را ناپاك سازد سر خود را در روز پاك شدنش (از عزا) بتراشد. در روز هفتم آن را بتراشد.
10. در روز هشتم دو قمري يا دو جوجه كبوتر نزد كُوهِن (کاهن) به درگاه چادر محل اجتماع بياورد.
11. آن كُوهِن (کاهن) يكي را براي قرباني خطا تقديم كند و يكي را براي قرباني سوختني و چون او به خاطر مرده‌اي خطاكار شده است براي او طلب عفو كند. (از نو) سرش را در آن روز مقدس نمايد.
12. (مجدداً) روزهاي پرهيزش را براي خداوند اختصاص دهد و بره‌اي (از هشت روزه تا) یک‌ساله براي قرباني جريمه بياورد و نظر به اين‌كه در (دوران) پرهيزش ناپاك شده آن روزهاي اوليه به حساب نمي‌آيد.
13. دستور آن پرهيزدار اين است. هنگام كامل شدن روزهاي پرهيزش آن (قرباني) را نزد درگاه چادر محل اجتماع بياورد.
14. تقديمي خود را يك بره (از هشت روزه تا) یک‌ساله بي‌عيب براي قرباني سوختني و يك بره‌ي ماده (از هشت روزه تا) یک‌ساله براي قرباني خطا و يك قوچ بي‌عيب براي قرباني سلامتی به خداوند تقديم نمايد.
15. به علاوه سبدي فطير از آرد نرم، قرص‌هاي سرشته شده در روغن و فطيرهاي نازك روغن ماليده شده و هديه‌ي آردي و مايع‌هاي ريختنيشان را تقديم بدارد.
16. آن كُوهِن (کاهن) آن‌ها را نزد خداوند پيش‌آورده (مراسم) قرباني خطا و سوختنيش را انجام دهد.
17. و علاوه بر سبد فطيرها، آن قوچ را به‌صورت ذبح سلامتی به خداوند تقديم نمايد و آن كُوهِن (کاهن) به هديه‌ي آردي و مايع ريختنيش رسيدگي نمايد.
18. آن پرهيزدار موي تقديس‌شده‌ي سرش را در درگاه محل اجتماع بتراشد و موي تقديس شده‌ي سرش را برداشته روي آن آتشي كه زير قرباني سلامتی است، بگذارد.
19. بعد از اين‌كه آن پرهيزدار موي تقديس شده‌ي سرش را تراشيد، آن كُوهِن (کاهن) دست آب‌پز شده‌ي آن قوچ را به علاوه يك قرص فطير از آن سبد و يك فطير نازك برداشته روي كف دست‌هاي آن پرهيزدار بگذارد.
20. آن كُوهِن (کاهن) آن‌ها را به حضور خداوند تكان دهد. (آن‌ها) با سينه‌ي تكان دادني و با ساق آن هديه براي آن كُوهِن (کاهن) وقف است و بعد از آن پرهيزدار شراب بنوشد.
21. دستور پرهيزداري كه به مناسبت نذرش براي خداوند قرباني نذر كند چنين است. علاوه برآن‌چه كه استطاعت دارد مطابق دستور نذرش، نذري را كه كرده است همان‌گونه ادا نمايد.
22. خداوند به مُشه (موسی) چنين سخن گفت:
23. به اَهَرُون (هارون) و پسرانش صحبت كرده بگو به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) خطاب نموده آن‌ها را اين‌گونه دعا نماييد.
24. خداوند تو را بركت دهد و نگهدارت باشد.
25. خداوند به تو روي خوش نشان داده مورد مرحمت قرار دهد.
26. خداوند خواسته‌هاي (مشروع) تو را اجابت كند و برايت آرامش (امنيت) برقرار نمايد.
27. نام مرا بر فرزندان ييسرائل (اسرائیل) بگذارند و من آن‌ها را بركت خواهم نمود.