قُورَح (قارون)-فصل هيجدهم
1. خداوند به اَهَرُون (هارون) گفت: تو و پسرانت و خاندان پدريت (قِهات) با تو گناه (نزديك شدن بيگانه به) مكان مقدس را به گردن خواهيد داشت و تو و پسرانت همراه تو گناه (نزديك شدن لِوي‌ها به كارهاي) كِهانَتتان را برعهده خواهيد داشت.
2. و برادرانت سبط لِوي سبط پدريت (گِرشُون و مِراري) را هم نزد خود بياور، به تو بپيوندند و براي تو خدمت نمايند. و تو و پسرانت با تو جلوي چادر لوح‌هاي ده‌فرمان (گواه بر تجلي خداوند به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) در كوه سينَي (سینا)) باشيد.
3. فرمان تو و پاسداري تمام آن چادر را (تحت سرپرستي تو) مراعات نمايند ليكن به اسباب‌هاي مقدس و به قربانگاه نزديك نشوند تا نميرند نه آن‌ها و نه شما.
4. با تو همراه شوند و نوبت پاسداري چادر محل اجتماع را براي هر خدمت آن چادر محل اجتماع مراعات كنند و بيگانه‌اي به شما نزديك نشود.
5. پاسداري اشيای مقدس و پاسداري آن قربانگاه را مراعات كنيد تا ديگر (از جانب من) غضبي براي فرزندان ييسرائل (اسرائیل) نباشد.
6. و اينك من برادران شما لِوي‌ها را از ميان فرزندان ييسرائل (اسرائیل) گرفتم. (آن‌ها) براي خداوند، براي انجام خدمت چادر محل اجتماع به شما هديه شده‌اند.
7. و تو و پسرانت با تو براي هركار مربوط به قربانگاه و براي داخل پرده‌ي جايگاه لوح‌هاي ده‌فرمان كِهانَت خود را رعايت نموده خدمت كنيد. خدمت كِهانَت را به صورت هديه به شما مي‌دهم و هر بيگانه‌اي كه نزديك شود، كشته خواهد شد.
8. خداوند به اَهَرُون (هارون) گفت: و من اينك مواظبت از هديه‌هايم را به تو سپردم (كه مانع ناپاك شدن آن‌ها شويد) همه‌ي موقوفه‌هاي فرزندان ييسرائل (اسرائیل) را به صورت قانون ابدي به عنوان حق مسح‌شدن به تو و پسرانت دادم.
9. بخشي از قرباني‌هاي فوق‌العاده مقدس كه نبايد سوخته شود (به فصل هفتم كتاب وَييقرا مراجعه شود) به تو تعلق دارد. از همه‌ي قرباني‌هاي آن‌ها و تمام هديه‌هاي آردي آن‌ها و از همه‌ي قرباني‌هاي خطاي آن‌ها و از همه‌ي قرباني‌هاي جريمه (فصل 19 آيه 21 همين كتاب) كه به من بازمي‌گردانند براي تو و همچنين براي پسرانت فوق‌العاده مقدس مي‌باشد.
10. آن را در مكان فوق‌العاده مقدس بخوريد. هر مذكري آن را بخورد. به تو اختصاص داشته باشد.
11. و اين هم مال تو خواهد بود.
(الف) سهم هديه‌ي آن‌ها از (تمام) هديه‌هاي تكان دادني فرزندان ييسرائل (اسرائیل) را به صورت قانون ابدي به تو و به پسرانت و به دخترانت با تو دادم. هركسي از خانوادهي تو پاك باشد، آن را بخورد.
12. (ب) بهترين چربي و بهترين شيره و غله‌ي نوبرشان را كه به خداوند خواهند داد به تو دادم.
13. (ج) نوبرانه‌ی هر چيزي كه در سرزمين ايشان است كه براي خداوند خواهند آورد براي تو باشد. هركس در خانوادهي تو پاك است از آن بخورد.
14. (د) هر چيزي را كه كسي در ييسرائل (اسرائیل) برخود حرام كند به تو تعلق خواهد داشت.
15. (هـ) هر اولين گشاينده‌ي رحمي از هر موجود زنده‌اي كه به خداوند تقديم خواهند داشت، چه آدم و چه چارپا به تو تعلق داشته باشد. ليكن نخست‌زاده‌ي آدم را حتماً بازخريد كن و نخست‌زاده‌ي اين چارپاي ناپاك (خر) را (هم با بره) بازخريد كن.
16. و پول بازخريد آن (پسربچه‌ي آدم) از يك‌ماهه (به بالا) به ارزش پنج شِقِل بر حسب شِقِل مقدس كه بيست گراست، باشد.
17. (و) ليكن نخست‌زاد گاو يا بره يا بز را بازخريد نكن آن‌ها وقف مي‌باشند و خون آن‌ها را روي قربانگاه بپاش و پيه‌شان را دود كن. براي خداوند قرباني طعمه‌ي آتش (قربانگاه) به منزله‌ي بوي خوش مي‌باشند.
18. و گوشت آن‌ها مال تو باشد. مانند سينه‌ي تكان دادني و ساق راست به تو تعلق يابد.
19. (ز) همه‌ي هديه‌هاي مقدسي را كه فرزندان ييسرائل (اسرائیل) به خداوند هديه مي‌كنند به صورت قانون ابدي به تو و پسرانت و دخترانت با تو دادم براي تو و نسل تو حضور خداوند پيمان زوال‌ناپذير ابدي است.
20. خداوند به اَهَرُون (هارون) گفت: در سرزمين آن‌ها نصيبي و در ميان آن‌ها سهمي نداشته باش. در ميان فرزندان ييسرائل (اسرائیل) سهم و نصيب تو من هستم.
21. و در مورد پسران لِوي در عوض خدمتشان كه در چادر محل اجتماع انجام مي‌دهند اينك هر ده يكي را از (محصول) ييسرائل (اسرائیل) (به آن‌ها) دادم.
22. و فرزندان ييسرائل (اسرائیل) ديگر به چادر محل اجتماع نزديك نشوند كه خطاكار شده بميرند.
23. (سبط) لِوي خودش خدمت چادر محل اجتماع را انجام دهد و آن‌ها گناه (كوتاهي در انجام وظيفه) را به گردن خواهند داشت. براي نسل اندر نسلشان قانون ابدي است و در ميان فرزندان ييسرائل (اسرائیل) سهمي (از زمين) نبرند.
24. نظر به اين‌كه ده يكي را كه فرزندان ييسرائل (اسرائیل) براي خداوند هديه مي‌كنند سهم لِوي‌ها قرار دادم به آن‌ها اعلام داشتم در ميان فرزندان ييسرائل (اسرائیل) سهمي (از زمين) نبرند.
25. خداوند به مُشه (موسی) چنين سخن گفت:
26. به لِوي‌ها صحبت كرده به آن‌ها بگو موقعي كه از فرزندان ييسرائل (اسرائیل) ده‌يكي را كه از مال آن‌ها به صورت ميراث براي شما سهم دادم گرفتيد هديه‌ي خداوند يعني ده‌يك از ده‌يك آن را جدا سازيد.
27. و هديه‌ي شما مثل غله از خرمنگاه و مثل فرآورده‌ي كامل از چرخشت براي شما محسوب خواهد گشت.
28. شما هم همين‌گونه هديه‌ي خداوند را از ده‌يك‌هاي خود كه از فرزندان ييسرائل (اسرائیل) خواهيد گرفت تقديم نماييد، يعني از آن (ده يك‌هاي خود) هديه‌ي خداوند را به اَهَرُون كُوهِن (هارون کاهن) بدهيد.
29. از همه بخشش‌هاي دريافتيتان تمام هديه‌ي خداوند يعني اختصاص دادني آن را از بهترين آن جدا سازيد.
30. و به آن‌ها بگو موقعي كه بهترين آن را از آن جدا مي‌كنيد براي لِوي‌ها مثل محصول خرمنگاه و مثل فرآورده‌ي كامل چرخشت محسوب مي‌گردد.
31. چون اين (ده‌يك‌ها) مزدي است در قبال خدمتتان در چادر محل اجتماع، شما و خانوادهي شما (مي‌توانيد) آن را در هرجا بخوريد.
32. و موقعي كه بهترينش را از آن جدا كرديد به خاطر آن خطا به گردن نخواهيد گرفت و موقوفه‌هاي فرزندان ييسرائل (اسرائیل) را بي‌حرمت ننموده و نخواهید مرد.