پينحاس-فصل بيست و هشتم
1. خداوند به مُشه (موسی) چنين سخن گفت:
2. به فرزندان ييسرائل (اسرائیل) فرمان داده به آنها بگو: قرباني تقديمي به من را كه از جانب من طعمهاي براي آتشهاي (قربانگاه) ميباشد و بوي خوشآيندي است رعايت كنيد و در موقعش به حضور من قرباني نماييد.
3. و به آنها بگو هديهي آتش (قربانگاه) كه به حضور خداوند تقديم خواهيد نمود اين است: برههاي نر (از هشت روزه تا) یکساله بيعيب، روزانه دو رأس جهت قرباني سوختني دائمي.
4. يك بره را در بامداد تقديم داشته و آن برهي دوم را هنگام عصر (از نيمساعت بعدازظهر تا غروب آفتاب) تقديم بدار.
5. و (همچنين) يك دهم ايفا آرد نرم براي هديهي آردي، سرشته شده در يك چهارم هين روغن (زيتون) كوبيده.
6. قرباني سوختني دائمي مقرر شده در كوه سينَي (سینا) است تا به عنوان بويي خوش براي خداوند هديهي طعمهي آتش (قربانگاه) باشد.
7. و مايع ريختني آن به حضور خداوند در مكان مقدس براي يك بره يك چهارم هين باشد. مايع ريختني را نوشابهي الكلي بريز.
8. و آن برهي دومي را هنگام عصر (از نيمساعت بعداز ظهر تا غروب آفتاب) تقديم بدار. (آنرا) مانند هديهي آردي بامداد و مايع ريختني آن عمل كن. طعمهي آتش (قربانگاه) متعلق به خداوند است، بوي خوشآيندي است.
9. و در روز شبات دو برهي (از هشت روزه تا) یکساله بيعيب و دو دهم (ايفا) آرد نرم، هديهي آردي سرشته شده در روغن به علاوه مايع ريختني آن.
10. قرباني سوختني هر شبات در همان شبات تقديم گردد و علاوه بر قرباني سوختني دائمي و مايع ريختني آن باشد.
11. و در اوايل (اول و دوم) ماههايتان قرباني سوختني به حضور خداوند تقديم بداريد. گاوهاي نر جوان دو رأس، قوچ يك رأس، برههاي (از هشت روزه تا) یکساله هفت رأس، بيعيب باشند ...
12. و سه دهم (ايفا) آرد نرم هديهي آردي سرشتهشده در روغن براي هر گاو و دو دهم (ایفا) آرد نرم، هدیه آردی سرشته شده در روغن برای آن یک قوچ.
13. و هر يك دهم (ايفا) آرد نرم هديهي آردي سرشتهشده در روغن براي هر برهاي قرباني سوختني بوي خوشآيند است، طعمهي آتش (قربانگاه) متعلق به خداوند است.
14. و مايعهاي ريختني آنها شراب (باشد). نصف هين براي هر گاو و يكسوم هين براي آن قوچ و يك چهارم هين براي هر بره. اين قرباني سوختني هر ماه است. در همان ماه از ماههاي سال تقديم شود.
15. علاوه بر قرباني سوختني دائمي و مايع ريختني آن يك بز نر به عنوان قرباني خطا به حضور خداوند تقديم شود.
16. و در ماه اول، چهاردهمین روز ماه براي خداوند (موقع قرباني) پِسَح است.
17. و پانزدهمین روز اين ماه عيد است، هفت روز فطير خورده شود.
18. روز اول اجتماع مقدس بوده (غير از پخت و پز) هيچ كار پرزحمتي نكنيد[1].
19. هديهي طعمهي آتش (قربانگاه) قرباني سوختني را به حضور خداوند تقديم بداريد. دو گاو نر جوان و يك قوچ و هفت بره (هشت روزه تا) یکساله بيعيب براي خود آماده داشته باشيد.
20. و هديهي آردي آنها، آرد نرم سرشته شده در روغن باشد سه دهم (ايفا) براي هر گاو و دو دهم (ايفا) براي آن قوچ تقديم بداريد.
21. براي هر برهاي از هفت بره يك دهم (ايفا آرد نرم) تقديم بدار.
22. و بزي براي قرباني خطا به منظور طلب بخشايش براي شما.
23. غير از قرباني سوختني بامداد كه عنوان قربان سوختني دائمي دارد، اينها را تقديم بداريد.
24. (مدت) هفت روز هر روز همچنان عمل كنيد. طعمهي آتش (قربانگاه) متعلق به خداوند است، بوي خوشآيندي است كه علاوه بر قرباني سوختني دائمي و مايع ريختنيش تقديم گردد.
25. و روز هفتم براي شما روز اجتماع مقدس باشد (غير از پخت و پز) هيچ كار پرزحمتي نكنيد.
26. در روز (عيد) نوبرها، (عيد) هفتههايتان موقعي كه شما هديهي آردي تازه به حضور خداوند تقديم ميداريد روز اجتماع مقدس باشد (غير از پخت و پز) هيچكار پرزحمتي نكنيد.
27. قرباني سوختني به منظور بوي خوشآيندي به حضور خداوند تقديم بداريد. دو گاو نر جوان، يك قوچ، هفت بره (از هشت روزه تا) یکساله.
28. و هديهي آردي آنها، آرد نرم سرشته شده در روغن باشد. سهدهم (ايفا) براي هر گاو دو دهم (ايفا) براي آن قوچ.
29. براي هر برهاي از آن هفت بره يك دهم (ايفا آرد نرم).
30. يك بز نر به منظور طلب بخشايش براي شما.
31. (اينها را) علاوه بر قرباني سوختني دائمي و هديهي آردي آن تقديم بداريد. (همهي آنها را) علاوه بر مايعهاي ريختني آنها بيعيب آماده داشته باشيد.
[1] تبصره مربوط به آيههاي 18، 25 و 26 .
غير از تهيه و پختن غذا از مواد موجود بقيهي كارها اصطلاحاً پرزحمت خوانده ميشود.