نامه به عالیه ۱۱/اردیبهشت/۱۳۰۵
شب ۱۱ اردیبهشت ۱۳۰۵
به عالیه عزیزم
وقتی که بر خلاف توقعات ما، کسی یا چیزی، مارا مجذوب می کند نباید تعجب کنیم.قانون کلی این تجاذب گاهی چنان درطبیعت مستتراست که توقعات ما به آن مربوط نیست.به هرجهت محبت من ترا جذب می کند، یقین بدارتمام قلب ها مثل قلب شاعرآفریده نشدهاست، ضعف و شدت درتمام اشیاء مشاهده می شود، پس هیچکس مثل من، تو را دوست نخواهد داشت. از پشت یک ورقه کاغذ، آهن ربا را تکان بده سوزنی که روی کاغذ است تکان می خورد .علاقه های دوردوربا قلب همین حال را دارند. توهم ازپشت پرده ها به من تکان می دادی. دراین صورت به قلب و مقدار حساسیت اشخاص نگاه کن.از این جاست که می توانی در آن قلب پناه بجویی.
عالیه! میل داری امتحان کن. تاریخ وآثارشعرای بزرگ را بخوان. مسلم خواهد شد که قلب مبدأ همه ی چیزها است و هیچکس مثل آن شعرا نتوانسته است حساسیت به خرج داده باشد.
بعد ازآن نظرت را رو به جمعیت پرتاب کن، غالب اشخاص خوش لباس و خوش هیکل را خواهی دید که بد جنس، بی محبت و بی وفا هستند. پس به دستی دست بده که دستت را
نگاه بدارد. بجایی پا بگذار که زیر پای تو نلغزد.موج های دریا ، که در وقت طلوع ماه و خورشید اینقدر قشنگ و برازنده است ، کی توانسته است به آن اعتماد کند و روی آن بیفتد؟ ولی کوه محکم ، اگر چه به ظاهر خشن است ، تمام گل ها روی آن قرار گرفته اند. بیا! بیا! روی قلب من قرار بگیر!….. نیما
نامه توسط پری جلالی پور تایپ شده ست.