قلعه سقریم
این منظومه در سال ۱۳۱۳ سروده شده و به سبک نظامی ست و به روایتی نیما به پیشواز نظامی رفته ست بعد از این نسخه دیگری در دست ست که مربوط به سال ۱۳۲۳ ست که بسیار مغشوش و کهنه و خط خورده ست و نیما اصلاحاتی در آن انجام داده ست اما عاقبت این دو نسخه را نیما در سال ۱۳۳۶ در دفتری سبز رنگ پاکنویس کرد و بخاطر دارم شبی به اتفاق پدرم در منزل جلال آل احمد که چند نفری هم بودند نیما چند خطی از آن دفتر سبز رنگ را با صدای بلند و پرطنینش برای حاضرین خواند ، اما از آن شب من دیگر هرگز این دفتر سبز رنگ را ندیدم. سال ها در جستجوی آن دفتر بودم و حدس میزدم شاید به جنتی داده باشد تا به چاپ برود فکر کردم شاید نزد آل احمد به امانت گذاشته ست اما این دفتر هرگز رو نشد و من ناچار از روی آن دو نسخه خطی به سختی باز نویسی کردم به امید آنکه این دفتر سبز روزی پیدا شود تا شاید نسل آینده بتواند آن را باز خوانی و باز نویسی کندبه امید آنروز…..شراگیم یوشیج
به یاد دوست سراپا حس و مهربانی خود جهانگیر سرتبپ پور چراغ دودمان دباّج این منظومه را ساختم.در چند شب که بی نهایت تنهائی مرا مشوش ساخته بود در دهکده ی یوش سال ۱۳۱۳ و ۱۳۲۳
با تشکر ازخانم پری جلالی پور که مثل همیشه با یاری خود مرا دلگرم به ادامه کارم کردند، و سپاس بخاطر زحمت باز خوانی و باز نویسی این منظومه طولانی که ساعت ها وقت ایشان را گرفت اما یادگاری پرارزش بر جای نهاد ممنون .
شامل سیزده صفحه میباشد که در ادامه صفحات نوشته شده اند