فضای بیچون
ای صفا بخش فضای بیچون
تو چه اسرار که در بر داری
دل تو دفتر ناخوانده بود
بس معمّا که به دفتر داری
گر چه با ما بنمایی پیکر
آنچنانی که نه پیکر داری
قرن ها خفته به دامان تو اند
قصه ها نادره در سر داری
گاه از خنده گل افشان گردی
گاه از گریه رخان تر داری
خون دل خورده ی از دست زمان
دیده زین روست که احمر داری
صولت و هیبت دارا دیدی
خبر از ملک سکندر داری
ما به تن خُرد وضعیفیم و نحیف
تو به تن نیروی دیگر داری
هر رقم بر زند انگشت زمان
اندر آیبنه مصور داری
آنچه نیما کند از زشت و نکو
به نهان نقشی از آن بر داری.
۱۲ اسفند ماه سال ۱۳۱۰
تایپ شده توسط پری جلالی پور