گروه نرم افزاری آسمان

فهرست جلد هفتم


قسمت01بخش1"آيات 3 - 1 سوره انعام 3.
قسمت01بخش2"بيان اينكه سوره انعام مكى و داراى سياق واحد مى باشد، ونقل اقوالى در مورد اينكه بعضى آيات اين سوره مدنى است
قسمت01بخش3"ثناى خداى تعالى در سه آيه اول سوره انعام متضمن اشاره به معارفى است كه مادهاساسى شريعت مى باشند
قسمت01بخش4"جهت و سبب جمع آوردن (ظلمات ) و مفرد آوردن (نور) در جمله : (وجعل الظلمات و النور) معناى (اجل )
قسمت01بخش5"وجوهى كه در بيان مراد از دو قسم اجل در آيه (ثم قضى اجلا واجل مسمى عنده ) ذكر شده است .
قسمت01بخش6"بحث روايتى
قسمت01بخش7"رواياتى درباره فضيلت سوره مباركه انعام
قسمت01بخش8"رواياتى در بيان مراد از اجل معلق و اجل مسمى
قسمت01بخش9"آيات 11 - 4 سوره انعام .
قسمت01بخش10"دو وجه در مراد كفار از درخواست نزول ملائكه .
قسمت02بخش11"چگونه انسان در عين علم به چيزى در آن چيز گمراه مى شود؟
قسمت02بخش12"چون در دنيا دار اختيار است و دعوت الهى متوجه انسان مختار استرسول بايد يكى از خود مردم باشد نه از ملائكه .
قسمت02بخش13"توجيه اغلب مفسرين در خصوص اين آيه و نقد توجيه آن
قسمت02بخش14"آيات 18 - 12 سوره انعام .
قسمت02بخش15"اقامه برهان بر معاد با استناد به مالكيت مطلقه خداوندمتعال و رحمت او.
قسمت02بخش16"توضيحى در مورد (سميع ) و (عليم ) بودن خداى سبحان .
قسمت02بخش17"عواملپيدايش مرام بت پرستى .
قسمت02بخش18"احتياج عليه بت پرستان با بهره جستن از منطق خودشان .
قسمت02بخش19"معناى (قاهر)بودن خداى سبحان و فرق آن با قهر و غلبه موجودات بر يكديگر.
قسمت03بخش20"آيات 20 - 19 سوره انعام .
قسمت03بخش21"انذار و تخويف ، در دعوت نبوت مؤ ثرتر از تبشير و تطميع بوده است .
قسمت03بخش22"جمله : (لا نذركم به و من بلغ ) شاهد بر ابدى و جهانى بودن رسالت پيامبر اسلام(ص ) مى باشد.
قسمت03بخش23"بحث روايتى . 54.
قسمت03بخش24"بيان روايتى از امام رضا عليه السلام درباره سه مذهب و مسلك مردم در توحيد.
قسمت03بخش25"رواياتى در ذيل جمله : (و من بلغ ) و درباره معرفتاهل كتاب نسبت به پيامبر اسلام (ص ).
قسمت03بخش26"آيات 32 - 21 سوره انعام .
قسمت03بخش27"توضيح اينكه افترا زننده بر خداى عزوجل و تكذيب كننده آيات او از هر ظالمى ظالم تراست .
قسمت03بخش28"قول به جواز شفاعت پيغمبر (ص ) و ائمة معصومين (ع ) و اولياء الله شرك نيست .
قسمت03بخش29"معناى (فلاح ).
قسمت03بخش30"توضيح اينكه : ظالمان (فلاح ) نمى يابند و به آرزوها و اهداف خود نمى رسند (انهلا يفلح الظالمون ).
قسمت03بخش31"بيان اينكه مشركين در قيامت آلهه دروغين خود را نمى يابند.
قسمت03بخش32"سرّ دروغگويى كفار در روز قيامت .
قسمت04بخش33"مواجه شدن با آتش و هول روز قيامت كفار را به تمناى رجوع به دنيا وادار مى كند نهظهور حق .
قسمت04بخش34"وجوه نه گانه اى كه درباره (بل بدالهم من الله ...) گفته شده است .
قسمت04بخش35"دروغ گفتن كفار، در آرزوى رجوع به دنيا و عدم تكذيب آيات خدا.
قسمت04بخش36"بحث روايتى .
قسمت04بخش37"روايات و شواهدى در مورد ايمان جناب ابوطالب .
قسمت04بخش38"دو روايت در مورد عالم ذر، در ذيل جمله : (و لو ردوا العادوا لما عنه ...).
قسمت04بخش39"آيات 36 - 33 سوره انعام .
قسمت04بخش40"معناى جمله : (فانهم لا يكذبونك و لكن الظالمين باياتنا يجحدون ).
قسمت04بخش41"مراد از: (كلمة الله )، (قول الله ) و (وعد الله ) در عرف قرآن مجيد.
قسمت04بخش42"دعوت به حق و قبول آن بايد در مجراى اختيار جريان يابد گو اينكه خداوند بر هدايتاجبارى و اضطرارى مردم قادر است .
قسمت04بخش43"چرا مشيت خداى تعالى بر هدايت همگانى انسانها با حفظ اختيار آنها، تعلق نگرفته است ؟
قسمت04بخش44"توصيف مؤ منين به وصف حيات و شنوايى و توصيف مشركين و معرضين به وصف مردگى ،كرى و كورى .
قسمت05بخش45"بحث روايتى .
قسمت05بخش46"آيات 55 - 37 سوره انعام .
قسمت05بخش47"سبب اينكه مشركين به منظور عاجز ساختن پيامبر (ص ) درخواست معجزه از او كردندجهل به دو امر بوده است .
قسمت05بخش48"گفتارى پيرامون اجتماعات حيوانى .
قسمت05بخش49"وجه اشتراكى كه بين انسان و حيوانات ديگر وجود دارد و موجب تشابه انسان و حيواناتديگر در مساءله (حشر) و بازگشت
قسمت05بخش50"پاسخ به چند سؤ ال در مورد حشر حيوانات غير انسانى و حشرامثال آسمانها و زمين و آفتاب و ماه و...
قسمت05بخش51"تاءمل و دقت در (مختار) بودن بود و حالات نفسانيه اى كه به وسيله آنافعال اختيارى خود را انجام مى دهد.
قسمت05بخش52"اختلاف فاحشى كه در مبادى (اختيار) و اسباب آن در انسان وجود دارد.
قسمت05بخش53"مى توان گفت حيوانات هم تا اندازه اى مختار هستند و احتمالا به تكاليفى مناسب با افقفهم و اختيارشان مكلف هستند.
قسمت05بخش54"چند احتمال در معناى (كتاب ) در (ما فرطنا فى الكتاب من شى ء).
قسمت06بخش55"سخنان نادرستى كه در معناى آيه مربوط به (امت بودن ) و (محشور شدن )حيوانات غير انسانى گفته شده است .
قسمت06بخش56"نكته اى كه در توصيف مشركين به گنگى و كورى و كرى ، گاه بهوصل و گاه به فصل ، وجود دارد.
قسمت06بخش57"در شدائد و سختى ها، روى آوردن به خدا از فطريات بشر است .
قسمت06بخش58"نكاتى چند كه از توضيحات قبلى روشن گرديد.
قسمت06بخش59"بيان عدم منافات آيه مورد بحث با: (و ما دعا الكافرين الا فىضلال ).
قسمت06بخش60"ابتلاء امم قبل از امت اسلام به (باءساء) و (ضراء)، تا شايد در برابر خدا سرفرود آورند.
قسمت06بخش61"تا زمانى كه شدت باءسا و ضراء باعث انقطاع از اسباب ظاهرى نشود فطرت توحيدىانسان مشرك بروز نمى كند.
قسمت06بخش62"فساد اين گفتار كه امم سابق حتى در شدائد اضطرارآور زير بار توحيد نرفته اند!
قسمت06بخش63"احتياج عليه مشركين به عجز شركاى ادعائى و بت هايشان از هردخل و تصرفى در عالم .
قسمت06بخش64"مشركين ، همان ستمكارانند و جز به خاطر ظلمشان غذاب نمى شوند.
قسمت06بخش65"مراد از: (خزائن الله ).
قسمت06بخش66"مراد از نفى علم غيب (و لا اعلم الغيب ) از لسان پيامبر (ص ).
قسمت06بخش67"جمله : (و لا اقول لكم انى ملك ) تعبير ديگرى است از: (انما انا بشر مثلكم ).
قسمت06بخش68"فرق بين پيامبر(ص ) و ديگر مردمان ، مانند فرق بينا و نابينا است .
قسمت07بخش69"وجه اينكه در جمله : (و ليس لهم من دونه ولى و لا شفيع ) شفاعت ، بدون استثناء، نفىشده است .
قسمت07بخش70"معناى جمله : (و انذر به الذين يخافون ان يحشروا) با توجه به اينكه مشركين موردخطاب در سوره انعام ، معتقد به حشر
قسمت07بخش71"برحذر داشتن رسول خدا(ص ) از راندن مؤ منين فقير، كه خواست امتياز طلب هاى ثروتمندبود.
قسمت07بخش72"نظر راغب اصفهانى در مورد معناى (وجه ) در: (وجه الله )، (وجه ربك ) وامثال آن .
قسمت07بخش73"مراد از (وجه الله ) ذات خدا نيست ، بلكه هر چيزى كه به خدا انتساب دارد و نيز آنچهكه بنده از خداى خود انتظار دارد،
قسمت07بخش74"معناى جمله : (ما عليك من حسابهم من شى ء و ما من حسابك من شى ء).
قسمت07بخش75"فاصله طبقاتى بين مردم امتحانى الهى است .
قسمت07بخش76"كرامت و عزت ، با شكر كه همانا توحيد است همراه مى باشد و تفاوت هاى مادى ، امتحاناست .
قسمت07بخش77"چند روايت درباره توبه كه از آيه : (و اذا جائك الذين يؤ منون ...)استفاده مى شود.
قسمت07بخش78"بحث روايتى .
قسمت07بخش79"چند روايت درباره (قدريه ) و توضيحى در مورد حديث معروف : (قدريه مجوس اين امتاست ).
قسمت07بخش80"چند روايت در مورد سنت (املاء) و (استدراج ) و مهلت دادن خداوند به كفار در دنيا.
قسمت07بخش81"رواياتى پيرامون درخواست اشراف و اغنياء از پيامبر(ص ) كه فقراء را از خود دور كند،و نهى خداوند از اين عمل .
قسمت07بخش82"توضيحى درباره روش تطبيق ، در تفسير آيات قرآن و روايات شاءننزول ، و اشاره به اينكه اين روايات ، قابل اعتماد نيستند.
قسمت08بخش83"آيات 73 - 56 سوره انعام .
قسمت08بخش84"گفتارى در معناى حكم و اينكه حكم تنها از آن خدا است .
قسمت08بخش85"حكم تكوينى ، مختص به خدا و حكم تشريعى ، همانند امور ديگر، بالاصالة و مستقلا منتسببه خداى تعالى است .
قسمت08بخش86"معنا و تفسير (ان الحكم الا لله ) و (يقص الحق و هو خير الفاصلين ).
قسمت08بخش87"گفتارى در معناى حقيقت فعل و حكم خداى سبحان .
قسمت08بخش88"افراط و تفريط دو گروه از مسلمين در مساءله حسن و قبح و رابطه آن با تشريع .
قسمت08بخش89"شرايع و احكام الهى ، معلل به جهات حسن و مزاياى مصالح است ولى نه آنچنانكهافعال و احكام بشرى چنين است .
قسمت08بخش90"عقول بشرى از درك تمام حقائق عاجز است .
قسمت08بخش91"جهات حسن و مصلحت نسبت به احكام و افعال ما حاكميت دارند ولى خداوند محكوم به اين جهاتنيست .
قسمت08بخش92"وجه ارتباط اين آيه با ماقبل خودش .
قسمت08بخش93"معناى خزائن غيب و مراد از (مفاتح الغيب ).
قسمت08بخش94"مراد از (كتاب مبين ).
قسمت09بخش95"فرق (كتاب مبين ) با (مفاتح غيب ).
قسمت09بخش96"عموميت علم خداوند و نامتناهى بودن آن (يعلم ما فى البرّ و البحر...).
قسمت09بخش97"حقيقت انسان كه از آن به (من ) تعبير مى شود، همان روح انسانى است و بس .
قسمت09بخش98"جهت و هدف از گماشتن ملائكه (حفظه ) براى آدمى تا زمان مرگ .
قسمت09بخش99"ريشه فطرى توجه انسان به خدا و وعده شكر و طاعت دادن او به هنگام گرفتارى هاىشديد.
قسمت09بخش100"تهديد امت به نزول عذاب از ناحيه خداى تعالى .
قسمت09بخش101"وجوهى كه در معناى (عذاب از فوق ) در آيه شريفه گفته شده است .
قسمت09بخش102"پيشگوئى تفرقه امت و درگيرى هاى بين آنها پس ازرسول خدا (ص ).
قسمت09بخش103"مردم از قوم رسول خدا كه براى نخستين بار نفاق ورزيده ، مخالفت و اعتراض كردند وراه مخالفت را براى سايرين باز كردند.
قسمت09بخش104"آنچه بر سر امت اسلام پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست .
قسمت10بخش105"پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (ينسينك ) در حقيقت خطاب به امت است .
قسمت10بخش106"آميزش با كناهكاران و حضور در مجلس معصيت ، خطر وقوع در معصيت را براى انسانافزايش مى دهد.
قسمت10بخش107"معناى (بسل ) و مراد از (و ذكر به اءن تبسل نفس ).
قسمت10بخش108"استدلالفاسد و عجيب برخى ، به بعضى آيات براى اثبات اين ادعا كه پيغمبرانقبل از بعثت كافر بوده اند.
قسمت10بخش109"معناى اينكه هدايت خدا هدايت است (ان هدى الله هوالهدى ).
قسمت10بخش110"وجه وجهت اثبات ملك و سلطنت براى خداى تعالى در روز قيامت .
قسمت10بخش111"چند نكته :
قسمت10بخش112"بحث روايتى
قسمت10بخش113"رواياتى در ذيل آيه مربوط به نزول بلا بر امت محمد (ص ) و بيان اختلاف و عدم اعتباراين روايات .
قسمت10بخش114"چند روايت در ذيل آيه نهى از نشستن با كسانى كه در آيات خدا خوض مى كنند.
قسمت10بخش115"آيات 83 - 74 سوره انعام .
قسمت10بخش116"بررسى كيفيت مخصوص رفتار و محاجه ابراهيم (ع ) در اين آيات ، كه به رفتار فطرىيك انسان اوليه فرضى كه براى نخستين بار
قسمت11بخش117"هر چه اشتغال و سرگرمى به امور مادى بيشتر باشد، توجه به مبداء و معاد كمتر مىشود.
قسمت11بخش118"اينكه غرض از اين تعبيرات تحقير بتها باشد از ادب ابراهيم (ع ) دور است .
قسمت11بخش119"ضمير مذكر آوردن براى (شمس ) در كلام ابراهيم (ع ): (هذا ربى هذا اكبر) شاهدبر اينست كه آن حضرت همچون
قسمت11بخش120"اختلاف مفسرين در معناى كلمه (آزر) و نسبت او با ابراهيم (ع ).
قسمت11بخش121"استغفار و دعاى ابراهيم (ع ) براى آزر، دعاى صورى بوده و در دنيا واقع شده ، نه درآخرت براى شفاعت .
قسمت11بخش122"آزر، پدر صلبى و حقيقى ابراهيم عليه السلام نبوده است .
قسمت11بخش123"توهم عجيب و غريب بعضى از مفسرين در مورد داستانهايى كه در قرآن كريمنقل شده است .
قسمت11بخش124"كلام الهى ، كلام حق و فصل است و هزل و خلاف واقع در آن راه ندارد.
قسمت11بخش125"وجه اينكه قرآن مواد تاريخ و جزئيات داستان رانقل نمى كند.
قسمت11بخش126"بت ها (اصنام ) چه بوده اند.
قسمت11بخش127"مالكيت حقيقى خداى سبحان ، مانند مالكيت انسان است نسبت به قوا و افعالش .
قسمت12بخش128"(ملكوت ) همان وجود اشياء است به لحاظ انتسابشان به خدا و رؤ يت ملكوت به معناىديدن خدا است با ديدن اشياء و
قسمت12بخش129"ستاره اى كه مردم مى پرستيدند و ابراهيم (ع ) به آن اشاره فرمود و گفت : (هذا ربى) ستاره (زهره ) بوده است .
قسمت12بخش130"مراد از (رب ) در كلام ابراهيم (ع ) (هذا ربى )، خداوند آفريدگار هستى نيست .
قسمت12بخش131"اينكه ابراهيم (ع ) نخست ستاره و ماه و خورشيد را (رب ) دانست ، از باب محاجه بهزبان خصم بوده است .
قسمت12بخش132"قضيه مورد بحث مربوط به زمان كودكى و قبل از بلوغ ابراهيم (ع ) است .
قسمت12بخش133"ربوبيت ملازم با محبوبيت است و (لا احب الآفلين ) يعنى من چيز متغير را رب خود نمىدانم .
قسمت12بخش134"وجه آوردن ضمير مذكر براى (شمس ) كه مؤ نث است در كلام ابراهيم (ع ): (هذا ربىهذا اكبر).
قسمت12بخش135"اقوال مختلفى كه در توجيه تذكير ضمير در جمله مزبور گفته شده است .
قسمت12بخش136"سخن غريب و نادرست يكى از مفسرين كه مدعى است ابراهيم (ع ) به زبان عربى سخن مىگفته است .
قسمت12بخش137"جمله : (لا احب الآفلين ) حجتى است يقينى و برهانى بر مبناى محبت و عدم محبت ، نه حجتىعوامانه و غير برهانى .
قسمت13بخش138"وحه اينكه ابراهيم (ع ) افول را در احتجاج آورد نه طلوع را. و بيان اينكه مشركين معتقدبه اينكه اجرام سه گانه داراى مقام ايجاد
قسمت13بخش139"اشكالاتى كه بر اقوالى كه در توجيه (لا احب الآفلين ) بر مبناى اينكهافول مبناى برهان است وارد شده است .
قسمت13بخش140"وجه جامى كه فخر رازى براى توجيه آيه بر همان مبنا ذكر كرده است واشكال آن وجه .
قسمت13بخش141"نكته اى در مورد ترتيب احتجاجات ابراهيم (ع ) عليه بت پرستان و ستاره پرستان هدايت، هميشه از ناحيه خدا است و ضلالت از
قسمت13بخش142"هدايت هميشه ...
قسمت13بخش143"هيچ چيز غروب كننده و از كف رونده ، شايسته محبت و تعلق خاطر نيست .
قسمت13بخش144"معناى (فطر) و (فطرات ) و (حنيف ).
قسمت13بخش145"توجيه وجه به سوى خدا به معناى عبادت او است .
قسمت13بخش146"اسلام ، دين مطابق با فطرت انسانى و نوع وجودى آدمى است .
قسمت13بخش147"بخش دوم احتجاجات ابراهيم (ع ) كه محاجه آن حضرت است با مشركين بعد از اعلام بيزارىاز بت ها.
قسمت13بخش148"حاصل كلام در تفسير سخن ابراهيم (ع ) (و لا اخاف ما تشركون به ...)
قسمت13بخش149"اقوال متعدد مفسرين در توضيح و توجيه جملات ابراهيم (ع ) در محاجه با مشركين .
قسمت13بخش150"اقوال مفسرين در توجيه (وسع بى كل شى ء علما) در كلام ابراهيم (ع ) واشكال آنها.
قسمت13بخش151"وجه اينكه ابراهيم (ع ) عدم وجود اذن و دليل از ناحيه خداوند را به عنواندليل بر بطلان بت پرستى آورده است .
قسمت13بخش152"(امن ) و (اهتدا) از خواص و آثار ايمان است ، اگر با ظلم پوشيده نشود.
قسمت14بخش153"(ظلم ) داراى مفهوم وسيعى است ولى تمام اقسام آن به ايمان ضرر نمى رساند.
قسمت14بخش154"گناه و ظلم اختيارى داراى مصاديق و مراتبى است كه شخص مؤ من مناسب با درجه تقوا ومعرفت و ايمانش از مصاديق و مراتب
قسمت14بخش155"ايمان به خدا فقط مشروط به دورى از شرك و گناهان كبيره نيست .
قسمت14بخش156"سخن بعضى از مفسرين در تفسير آيه : (للذين آمنوا و لم يلبسوا ايمانهم بظلم ...). واشكال وارد بر آن .
قسمت14بخش157"معناى لغوى و اصطلاحى (درجه ) و مراد از (نرفع درجات من نشاء...) در كلام خداوند.
قسمت14بخش158"بحث روايتى .
قسمت14بخش159"مناظره ماءمون يا امام رضا (ع ) درباره احتجاج ابراهيم (ع ) عليه بت پرستان .
قسمت14بخش160"رواياتى در مورد تولد و نشو و نماى ابراهيم (ع ) در خفا، و اينكه (آزر) پدر يا عموىابراهيم (ع ) بوده است .
قسمت14بخش161"آنچه درباره سرگذشت حضرت ابراهيم مورد اتفاق علماى حديث است .
قسمت14بخش162"چند روايت درباره ارائه ملكوت به ابراهيم (ع ).
قسمت14بخش163"رواياتى در خصوص جمله (هذا ربى ) كه ابراهيم (ع ) بر زبان آورد.
قسمت14بخش164"رواياتى در ذيل جمله : (و لم يلبسوا ايمانهم بظلم ).
قسمت14بخش165"سخن بعضى كه در توجيه يك روايت گفته اند: امت ابراهيم فقط مكلف به ايمان بودند وبه فروع و احكام مكلف نبودند و بيان
قسمت14بخش166"فروع و احكامى كه توسط ابراهيم (ع ) تشريع شده اند.
قسمت14بخش167"سبب وجود قوانين (حمورابى ) در تورات فعلى .
قسمت15بخش168"گفتارى درباره شخصيت ابراهيم خليل (عليه السلام ) و سرگذشت او (در چندفصل ).
قسمت15بخش169"1- داستان ابراهيم (ع ) از نظر قرآن .
قسمت15بخش170"2- منزلت ابراهيم (ع ) نزد خداوند و موقف بندگى اش و مواهب خدا به او:
قسمت15بخش171"3- آثار پربركتى كه آن حضرت از خود در جامعه بشرى به يادگار گذاشت :
قسمت15بخش172"4- تورات فعلى درباره ابراهيم (ع ) چه مى گويد؟
قسمت15بخش173"5- تناقضات تورات بهترين دليل بر دست خوردگى آن است .
قسمت15بخش174"وجود نظير نسبت هاى نارواى تورات فعلى به ابراهيم (ع )، در بعض رواياتاهل سنت .
قسمت15بخش175"عدم صحت نسبت دروغ گفتن ، به ابراهيم (ع ) كه در روايات عامه آمده است .
قسمت15بخش176"روايتى جامع از طريق ائمه اهل بيت (عليهم السلام ) درباره قضاياى ابراهيم (عليهالسلام ).
قسمت16بخش177"ذبيح ابراهيم (ع )، اسمعيل (ع ) بوده است نه اسحق (ع ).
قسمت16بخش178"كلام نادرست طبرى در تاريخ خود كه اسحق (ع ) را ذبيح دانسته .
قسمت16بخش179"تورات بر خلاف قرآن كريم :
قسمت16بخش180"اشكال بعضى از مستشرقين به قرآن در مورد عدمنقل خصوصيات ابراهيم و اسمعيل (ع ) و داستان بناى كعبه و... در سور مكيه
قسمت16بخش181"اشكال ديگر به آيات مربوط به احتجاجات ابراهيم (ع ) و در آتش انداختن آن حضرت .
قسمت16بخش182"گفتار بيرونى و بلخى و مسعودى درباره عقائد ستاره پرستان ، بت پرستان و صائبين .
قسمت16بخش183"دو نكته كه از بيانات گذشته بدست آمد.
قسمت16بخش184"آيات 90-84 سوره انعام .
قسمت16بخش185"اشاره به استمرار و عدم انقطاع عقيده به توحيد در قرون گذشته ، با عنايت و هدايتالهى .
قسمت16بخش186"قرآن كريم دخترزادگان را هم اولاد و ذريه حقيقى مى داند.
قسمت16بخش187"ملاك تفصيل و برترى انبياء(ع ) بر ديگر مردم ، داشتن هدايت فطرى و بهره مندى ازهدايت خاص و بى واسطه الهى است .
قسمت16بخش188"كوششى كه صاحب المنار براى توجيه ترتيب اسماء انبياء (ع ) در سه آيه شريفه ،نموده است .
قسمت17بخش189"اشكالاتى كه بر كلام صاحب المنار وارد است .
قسمت17بخش190"معناى (اجتباء) و مراد از استعمال آن در ارتباط با انبياء الهى .
قسمت17بخش191"دعوت همه انبياء(ع ) و تمام شرايع ، در حقيقت يكى است اگر چه در سعه و ضيق واجمال و تفصيل مختلف باشند.
قسمت17بخش192"معناى (و هديناهم الى صراط مستقيم ).
قسمت17بخش193"در هدايت الهى ضلالت راه ندارد و بقاء آن مشروط به شكر، كه عبارتست ازعمل به لوازم توحيد و عبوديت مى باشد.
قسمت17بخش194"معانى (حكم ) و بيان مراد از دادن كتاب و حكم و نبوت به پيامبران عليهم السلام .
قسمت17بخش195"معناى كتاب در اصطلاح قرآن .
قسمت17بخش196"اقسام سه گانه اطلاق (كتاب ) در قرآن مجيد.
قسمت17بخش197"معناى حكم در قرآن
قسمت17بخش198"بررسى اقوال مختلفى كه درباره اينكه قومى كهموكل بر حفظ دين خدا هستند چه كسانى مى باشند گفته شده است .
قسمت17بخش199"به نظر ما مراد از اين قوم انبياء و معصومين و اتقياء و صلحايند كه همواره پاسدار دين حقمى باشند.
قسمت17بخش200"شريعت اسلام ناسخ شرايع قبل است و امر خداوند در (فبهديهم اقتده ) به معناى امربه تبعيت از شرايع گذشته نيست .
قسمت18بخش201"بحث روايتى .
قسمت18بخش202"چند روايت درباره (يسع ) يكى از انبياى بنىاسرائيل .
قسمت18بخش203"رواياتى در مورد اينكه دخترزادگان هم از ذريه انسان بشمار مى روند.
قسمت18بخش204"مساءله قرابت و ترتب آثار نسب در مورد زنان ، و دخترزادگان مساءله اى حقوقى واجتماعى است كه در اسلام شناخته شده است .
قسمت18بخش205"استناد ائمه اهل بيت عليهم السلام به آياتى از قرآن مجيد براى اثبات اينكه دخترزادهاولاد بشمار مى رود.
قسمت18بخش206"رواياتى در ذيل (.... فقد و كلنا بها قوما ليسوا بها كافرين ).
قسمت18بخش207"آيات 105 - 91 سوره انعام .
قسمت18بخش208"موارد استعمال كلمه (قدر) و معناى جمله : (و ما قدروا الله حق قدره ).
قسمت18بخش209"وجود كتب آسمانى و وجود معارف و احكام الهى در بين مردم ، دو شاهد بر لزوم هدايت مردم ازجانب خدا است .
قسمت18بخش210"بيان اينكه در آيه : (قل من انزل الكتاب ) كه در آن بهنزول تورات بر موسى احتجاج شده ، رسول خدا(ص ) ماءمور به سؤال
قسمت18بخش211"اشكالاتى كه بر بيان فوق وارد نموده و گفته اند مسؤل در آيه شريفه مشركين هستند نه يهود، و جواب آن اشكالات .
قسمت18بخش212"اشكال سوم و پاسخ آن .
قسمت19بخش213"آنچه از معارف الهى و ارزشهاى معنوى كه در گوشه و كنار جهان وجود دارد، ميراثانبياء(ع ) و از آثار وحى است .
قسمت19بخش214"داشتن بركت و خير كثير و هدايت انسان به سعادت ، نشانهنزول قرآن از سوى خدا است .
قسمت19بخش215"گفتارى پيرامون معناى بركت از نظر قرآن .
قسمت19بخش216"بيان اينكه سببيت خدا و بركت او در طول ساير اسباب است ، ونزول بركت ، با عمل ساير عوامل منافات ندارد.
قسمت19بخش217"مراد از افتراء زدن به دروغ بر خدا در: (فمن اظلم ممن افترى على الله كذبا).
قسمت19بخش218"سختى مرگ ظالمان (مرتكبين افتراء بر خدا، ادعاى نبوت به دروغ و استهزاء به آياتخدا).
قسمت19بخش219"حقيقت زندگى انسان پس از مرگ .
قسمت19بخش220"مراد از انشاء و پديده آوردن بنى آدم از (نفس واحدة ) و تقسيم آنان به (مستقر) و(مستودع ).
قسمت20بخش221"وصف (بديع السموات والارض ) متضمن حجت بر استحاله فرزند داشتن خدا است .
قسمت20بخش222"دقائق و لطائفى كه از جمله : (لا تدركه الابصار و هو يدرك الابصار) استفاده مىشود.
قسمت20بخش223"گفتارى در عموميت خلقت و گسترش دامنه آن .
قسمت20بخش224"در قرآن كريم افعال انسان به خود او نسبت داده شده و قانون (عليت ) مسلم دانسته شدهاست .
قسمت20بخش225"از نظر قرآن ذوات تمامى اشياء مخلوق خدا است ولىاعمال و رفتار آنان منسوب به (تقدير و هدايت ) مى باشد.
قسمت20بخش226"دو اشكال بى اساس بر عموميت خلقت .
قسمت20بخش227"خلقت و حسن ، متلازمند و هر چيزى ذاتا و به لحاظ اينكه آفريننده خدا است ، نيكو است .
قسمت20بخش228"حسن و قبح ، از امور اعتباريه مى باشند و قابل خلق و ايجاد نيستند.
قسمت20بخش229"پاسخ به اشكالى ديگر و بيان اينكه انحصار خلقت و عليت ايجاد در خدا، مستلزم نفىقانون عليت نيست .
قسمت20بخش230"جواب اين شبهه كه عليت خدا در بقاء اشياء مستلزم توارد و اجتماع دو علتمستقل در معلول واحد است .
قسمت20بخش231"موجودات در بقاء خود نيز - همچون حدوث - محتاج خدا هستند.
قسمت20بخش232"نظام جارى در عالم دلالت بر وجود صانع مى كند.
قسمت20بخش233"بحث روايتى
قسمت20بخش234"رواياتى در ذيل (و ما قدروا الله حق قدره ).
قسمت20بخش235"رواياتى در مورد نزول آيه : (و من اظلم ممن افترى على الله ...) درباره عبدالله بنسعد بن ابى سرح .
قسمت21بخش236"روايتى راجع به (طينت ) آدمى .
قسمت21بخش237"رواياتى درباره (مستقر) و (مستودع ) در آيه شريفه .
قسمت21بخش238"چند روايت در مورد ديده نشدن خداى تعالى به چشم (لا تدركه الابصار).
قسمت21بخش239"آيات 113 - 106 سوره انعام .
قسمت21بخش240"در نظام عالم تشريع نيز سنت عليت و معلوليت حاكم است .
قسمت21بخش241"مراد از اينكه پيامبر (ص ) حفيظ و وكيل بر مردم نيست .
قسمت21بخش242"نهى از هر كلام زشتى نسبت به مقدسات دينى .
قسمت21بخش243"اقسام لذائذى كه عمل و متعلقات عمل انسان را زينت داده او را بهعمل وامى دارد.
قسمت21بخش244"وجه اينكه لذات موافق با هواى نفس و گناهان بدون واسطه به خدا نسبت داده نمى شود.
قسمت21بخش245"اقوال متعددى كه درباره مراد از زينت دادن اعمال در (و كذلك زينالكل امة عملهم ) گفته شده است .
قسمت21بخش246"ايمان آوردن مردم منوط به مشيت الهى است و كفرشان نيز خارج از مشيت خدا نمى باشد.
قسمت22بخش247"بحث روايتى
قسمت22بخش248"(روايتى در ذيل آيات شريفه گذشته : نهى از سب خدايان مشركين ، ايمان نياوردن كفارو...).
قسمت22بخش249"آيات 121 - 114 سوره انعام .
قسمت22بخش250"معناى (كلمة ) و موارد استعمال آن در قرآن .
قسمت22بخش251"مراد از تماميت كلمه به صدق و عدل در: (تمت كلمة ربك ...)كمال يافتن شرايع - با تشريع شريعت اسلام است .
قسمت22بخش252"در امورى از قبيل معارف الهى و شرايع ، نبايد به حدس و تخمين بسنده كرد و جز به علمو يقين تكيه نبايد كرد.
قسمت22بخش253"مراد از گناه ظاهرى در: ذروا ظاهر الاءثم و باطنه ) واقوال مفسرين در اين باره .
قسمت22بخش254"خطاب به مؤ منين كه اگر در خوردن مردار، از مشركين پيروى كنند در زمره آنان قرارخواهند گرفت .
قسمت22بخش255"بحث روايتى
قسمت22بخش256"(رواياتى در ذيل جمله (و تمت كلمة ربك ...) و تذكيه حيوانات و...).
قسمت22بخش257"آيات 127 - 122 سوره انعام .
قسمت22بخش258"تشبيه ايمان ، به حيات و نور و كفر، به مرگ و تاريكى .
قسمت23بخش259"حيات طيبه مؤ من يكى زندگى ممتاز از ديگر انسانهاست .
قسمت23بخش260"مكر بزرگان و اعيان هر قريه در برابر دعوت انبياء و استهزائشان به رسالتپيغمبر(ص ).
قسمت23بخش261"معناى (شرح صدر) و بيان اينكه خداوند براى هدايت بنده سينه او را شرح و توسعهمى دهد.
قسمت23بخش262"دو اشتباه در مورد انتساب هدايت و ضلالت انسان به خداى تعالى .
قسمت23بخش263"گفتارى در معناى هدايت الهى .
قسمت23بخش264"تقسيم هدايت الهى به دو قسم : تكوينى و تشريعى . و تقسيم هدايت تشريعى به دو قسم: ارائه طريق و ايصال به مطلوب .
قسمت23بخش265"بحث روايتى
قسمت23بخش266"(در ذيل آيات مربوط به حيات و نور شخص مؤ من و شرح صدر...).
قسمت23بخش267"آيات 135 - 128 سوره انعام .
قسمت23بخش268"بين قضاى الهى و اختيار انسان ، مزاحمتى نيست .
قسمت23بخش269"سلطه و ولايت شياطين بر انسان ، قهرى نيست ، بلكه به اعتراف كفار در قيامت ، نتيجهمعامله طرفينى است .
قسمت24بخش270"بعثت پيامبران حجت را بر كافرين تمام كرده است .
قسمت24بخش271"سه نكته كه از معناى آيه استفاده مى شود.
قسمت24بخش272"سنت الهى چنان نيست كه مردم بى خبر را (قبل از اتمام حجت ) هلاك سازد.
قسمت24بخش273"نفى جميع انحاء ظلم از خداى متعال در جمله : (و ربك الغنى ذوالرحمة ).
قسمت24بخش274"بحث روايتى
قسمت24بخش275"(چند روايت درباره محبت ظالم ، انتقام از ظالم بدست ظالمى ديگر، آرزوى دراز).
قسمت24بخش276"آيات 150 - 136 سوره انعام .
قسمت24بخش277"بيان آيات شريفه ، كه متضمن احتجاج عليه مشركين در مورد قربانى كردن فرزندانشاندر برابر بت ها، و بعض احكام در مورد
قسمت24بخش278"مراد از نهى از اسراف در: (و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين ).
قسمت24بخش279"خداوند متعال به مشيت تكوينى خود از هيچكس ايمان نخواسته است .
قسمت24بخش280"بحث روايتى .
قسمت24بخش281"رواياتى در مورد حق فقراء و مساكين در محصول زراعت .
قسمت25بخش282"معناى : (ثمانيه ازواج من الظاءن اثنين ...).
قسمت25بخش283"در قيامت از جاهل سؤ ال مى شود: چرا علم نياموختى تا بدانعمل كنى ؟.
قسمت25بخش284"آيات 157 - 151 سوره انعام .
قسمت25بخش285"بيان آيات مربوط به تحريم محرماتى كه به شريعت معينى از شرايع اختصاص ندارد.
قسمت25بخش286"عقوق والدين ، بعد از شرك به خدا، در شمار بزرگترين گناهان است .
قسمت25بخش287"نهى از كشتن فرزندان از ترس فقر و گرسنگى .
قسمت25بخش288"نهى از نزديك شدن به فواحش و قتل بنا حق نفس محترمه .
قسمت25بخش289"دستور و سفارش در مورد مال يتيم ، وفا و عدالت در ميزانوكيل و پرهيز از سخن ناحق حتى به خاطر نزديكان .
قسمت25بخش290"مراد از عهد خدا كه به وفا به آن امر شده ، دستورات الهى است .
قسمت25بخش291"وجه اختلاف تعابير در آخر سه آيه شريفه : (لعلكم تعقلون )، (لعلكم تذكرون)، (لعلكم تتقون ).
قسمت25بخش292"تقواى دينى با تفرقه و اختلاف نمى سازد، ولى راههاى غير راه خدا مختلف و متعددند وپيروانشان متشتت مى باشند.
قسمت25بخش293"توجيه ناصحيح صاحب تفسير روح المعانى در مورد اختلاف تعابير در آخر سه آيهشريفه .
قسمت25بخش294"وجوهى كه درباره ارتباط آيه شريفه : (ثم آتينا موسى الكتاب ....) با آيات ديگرذكر شده است .
قسمت25بخش295"اقوالى كه در معناى جمله : (تماما على الذى احسن ) گفته شده است .
قسمت26بخش296"بحث روايتى
قسمت26بخش297"(چند روايت در ذيل آيه : (قل تعالوا اتل ... و درباره صراط مستقيم ).
قسمت26بخش298"آيات 160-158 سوره انعام .
قسمت26بخش299"مراد از آمدن خدا و آمدن بعض آيات خدا در آيه شريفه :(هل ينظرون ...).
قسمت26بخش300"ايمان و عمل در موقع روبرو شدن با عذاب الهى يا هنگام مرگ ، سودى ندارد.
قسمت26بخش301"امت اسلام هم مانند ساير امم روزى دچار عذاب گشته ومشمول قضاى به قسط و حكم خداوند مى شود.
قسمت26بخش302"بيزارى رسول خدا (ص ) از مشركين و كفار و بدعت گزاران و مذهب تراشان امت خود.
قسمت26بخش303"بجث روايتى
قسمت26بخش304"(درباره آيات الهى قبل از قيامت ، تفرقه در دين و پاداش مضاعف حسنات .
قسمت26بخش305"آيات 165-161 سوره انعام .
قسمت26بخش306"مقصود از اينكه رسول الله صلى عليه و آله (اول المسلمين ) مى باشد.
قسمت26بخش307"بحث روايتى
قسمت26بخش308"پيرامون اسلام خالص و آيه (درجات فوقها بعض )...