گروه نرم افزاری آسمان

صفحه اصلی
کتابخانه
شاهنامه فردوسی
جلد دهم
فهرست جلد دهم

قسمت01بخش1"آيات 10 - 1 سوره يونس 3
قسمت01بخش2"ترجمه آيات
قسمت01بخش3"بيان آيات
قسمت01بخش4"كيفيت و مكان نزول سوره يونس و بيان غرض و آهنگ كلى اين سوره مباركه
قسمت01بخش5"اشاره به استعمال كلمه (آيه ) در مورد معانى ، اعيان واقوال
قسمت01بخش6"بيان مراد از (حكيم ) در: (تلك الكتاب الحكيم )
قسمت01بخش7"وحى مشتمل است بر انذار همه مردم و تبشير مؤ منين . و بيان معناى : (قدم صدق)
قسمت01بخش8"جواب خداى تعالى به ترديد و تعجب كفار ازنزول وحى و اينكه پيامبر (ص ) را ساحر مبين خواندند
قسمت01بخش9"معناى حق بودن معاد
قسمت01بخش10"استدلالاول بر اثبات معاد، به سنت جاريه الهيه بر اضافه رحمت تا تماميت وكمال موجودات
قسمت01بخش11"حجت دوم : اعمال فسط و عدل الهى ، با پاداش دادن به صالح و كيفر دادن صالح(ليجزى الذين آمنوا...)
قسمت01بخش12"حقانيت خلقت الهى در آفرينش آفتاب و ماه
قسمت01بخش13"معناى اختلاف ليل و نهار و حكمتهايى كه در آن وجود دارد
قسمت01بخش14"انكار لقاء اللّه و فراموشى روز حساب و دلبستگى به زندگى دنيا و اساس انكاردين مى باشد
قسمت01بخش15"مراد از هدايت مؤ منين به ايمانشان ، و اشاره به رابطه بين ايمان وعمل و آثار هر يك
قسمت01بخش16"محبت خالص مؤ منين به خداى تعالى ، تسبيح او، و تحيت و درود آنان به يكديگر درجنات نعيم
قسمت01بخش17"حمد و ستايش خداى تعالى فقط از بندگان مخلص خدا بر مى آيد
قسمت01بخش18"بحث روايتى
قسمت01بخش19"(رواياتى در مورد: (قدم صدق عند ربهم )، و تسبيح و حمد پروردگار توسطاهل بهشت )
قسمت02بخش20"توضيحى درباره معناى تسبيح و حمد خداى تعالى و بيانى درباره انقطاع تمامسخنان در دنيا جز ذكر: (الحمدلله )
قسمت02بخش21"سوره يونس ، آيات 14 - 11
قسمت02بخش22"ترجمه آيات
قسمت02بخش23"بيان آيات
قسمت02بخش24"وجه عدم شتاب خداوند در عذاب منكرين معاد
قسمت02بخش25"توجه انسان به خدا در زمان بلاها و ناملايمات زندگى
قسمت02بخش26"سبب ضلالت و طغيان كافران و غفلت ورزيدنشان از خداى تعالى
قسمت02بخش27"سوره يونس ، آيات 25 - 15
قسمت02بخش28"ترجمه آيات
قسمت02بخش29"بيان آيات
قسمت02بخش30"علت اينكه مشركين به رسولاللّه گفتند: (قرآنى ديگر بياور يا اين قرآن راتبديل كن )
قسمت02بخش31"و مراد آنان از اين درخواست و وجوهى كه در اين باره گفته شد است
قسمت02بخش32"جواب به درخواست مشركين و بيان اينكه پيامبر (ص ) حق و اختيارى در تعويض وتبديل قرآن ندارد
قسمت02بخش33"ظلمى بالاتر از افترا بستن به خدا يا تكذيب آيات او نيست
قسمت02بخش34"فلسفه بت پرستى و مبناى عقايد بت پرستان درباره بت ها و رد پندارهاىباطل آنان
قسمت02بخش35"توضيحى در مورد پيدايش اختلاف در ميان مردم و بوجود آمدن دو راه : هدايت و ضلالت
قسمت02بخش36"اقوال مفسرين در ذيل آيه شريفه : (و ما كان الناس الا امة واحدة فاختلفوا...)
قسمت03بخش37"سخن يكى از مفسرين در مورد جمله : (و لولا كلمة سبقت من ربك ) و بيان نادرستى آن
قسمت03بخش38"شرحى در مورد مكر مشركين در آيات خدا و مراد از: (اللّه اسرع مكرا)
قسمت03بخش39"معناى (دعا) و فرق آن با (ندا)و بيان مراد از دعا و دعوت خداى تعالى و دعا ودعوت بندگان
قسمت03بخش40"دعا و عبادت در حقيقت يكى هستند و دعاء بنده عبادت ، و عبادت او دعا است
قسمت03بخش41"معناى (سلام ) و اينكه سلام از اسماء خداى تعالى است و اشاره به وجه تسميهبهشت به (دارالسلام )
قسمت03بخش42"بحث روايتى
قسمت03بخش43"(رواياتى چند در مورد درخواست قرآنى ديگر توسط مشركين ، مكر كردن با خدا،دارالسلام و...)
قسمت03بخش44"سوره يونس ، آيات 30 - 26
قسمت03بخش45"ترجمه آيات
قسمت03بخش46"بيان آيات
قسمت03بخش47"پاداش نيكوكاران (حسنى ) و (زياده بر آن ) است و دچار تاريكى ظاهرى ومعنوى نمى شوند
قسمت03بخش48"كيفر بدكاران مساوى كار بدشان است ، ذليل هستند، چهره هايشان را سياهى پوشانيدهو خالد در آتشند
قسمت03بخش49"در روز قيامت بت ها و خدايان مشركين ، عبادت آنان را نفى مى كنند
قسمت03بخش50"نقد و رد نظريات مختلف برخى از مفسرين در مورد نفى عبادت مشركين
قسمت04بخش51"بحث روايتى
قسمت04بخش52"(چند روايت در مورد اينكه پاداش محسنين ، حسنى و زياده بر آن است و در مورد سياهىچهره بدكاران در روز قيامت )
قسمت04بخش53"آيات 36 - 31 سوره يونس 69
قسمت04بخش54"ترجمه آيات
قسمت04بخش55"بيان آيات
قسمت04بخش56"سه حجت قاطع بر ربوبيت خداوند متعال عليه مشركين
قسمت04بخش57"معناى رزاق بودن خداوند از آسمان و زمين ، و منظور از ملكيت گوشها و چشم ها در: (امنيملك السمع و الابصار)
قسمت04بخش58"معناى حيات (زنده بودن )، و اشاره به عموميت حيات بين حيوان و نبات
قسمت04بخش59"اينكه خداوند زنده را مرده و مرده را زنده بيرون مى كند، يعنى چه ؟
قسمت04بخش60"احتجاج براى توحيد خداوند در ربوبيت به اينكه تنها مدبر امور مردم و امور عالمپروردگار يگانه است
قسمت04بخش61"قضاء حتمى خداوند اين است كه فاسقان ايمان نخواهند آورد
قسمت04بخش62"گفتار بعضى از مفسران در مقصود از لفظ (كلمه ) در آيه شريفه رد آن
قسمت04بخش63"احتياج دوم براى توحيد خداوند، با استناد به مساءله ابداء و اعاده خلق
قسمت04بخش64"نكته و معناى لطيفى كه از جمله پرسشى : (افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع ...)استفاده مى شود
قسمت04بخش65"نكته و معناى لطيفى كه از جمله پرسشى :(افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع ...)استفاده مى شود
قسمت04بخش66"چند مطلب كه از آيه شريفه استفاده مى شود
قسمت04بخش67"معناى استثناء در: (امن لا يهدى الا ان يهدى ) واقوال نادرست برخى از مفسرين در اين باره
قسمت05بخش68"اشاره به اينكه هدايت به معناى ايصال به مطلوب ، شاءن انبياء و ائمه (ع ) است
قسمت05بخش69"آيات 45 - 37 سوره يونس 88
قسمت05بخش70"ترجمه آيات
قسمت05بخش71"بيان آيات
قسمت05بخش72"نفى شاءنيت مفترى بودن ، از قرآن كريم در جمله : (و ما كان هذا القرآن ان يفترى...)
قسمت05بخش73"مراد از: (الذى بين يديه ) و معناى : (تفصيل الكتاب ) و اشاره به وحدت همهاديان و اينكه اختلاف اديان در اجمال و تفصيل است
قسمت05بخش74"تحدى قرآن كريم به اينكه سوره اى مانند قرآن بياوريد اختصاص به سور معينىندارد
قسمت05بخش75"فقط به فصاحت و بلاغت قرآن تحدى نشده ، بلكه از لحاظ معنى و محتواى قرآن نيزمبارزطلبى شده است
قسمت05بخش76"تاءويل معارف و احكام قرآن از مقوله معانى الفاظ نيست . وجهل مشركين به اين تاءويل موجب تكذيب آنان شده است
قسمت05بخش77"تقسيم امت اسلام به دو گروه : ايمان آورندگان و ايمان نياورندگان فساد
قسمت05بخش78"مراد از اينكه در روز حشر، برانگيخته شدگان مى پندارند جز يك ساعت درنگ نكردهاند
قسمت05بخش79"آيات 56 - 46 سوره يونس
قسمت05بخش80"ترجمه آيات
قسمت05بخش81"بيان آيات
قسمت05بخش82"سنت الهى مبنى بر فرستادن رسول براى همه امم و قضاء به حق وعدل در بين مصدقين و مكذبين و نجات دادن گروهاول و عذاب و هلاك كردن گروه دوم
قسمت05بخش83"امت ها- همچون افراد - اجل و پايانى دارند و امم پيشين بعد ازارسال رسل و پيدايش اختلاف در ميان مردم ، با قضاء الهى معذب و منقرض شده اند
قسمت06بخش84"اين پندار غلط و خرافى كه عذاب دنيوى از امت اسلام برداشته شده با منطق اسلامسازگار نيست
قسمت06بخش85"سرزنش آنهايى كه از روى استهزاء شتاب درنزول عذاب را درخواست كردند
قسمت06بخش86"قول خداى تعالى و وعده او همان فعل محقق او است وقابل تخلف و ترديد نمى باشد (ان وعداللّه حق )
قسمت06بخش87"بحث روايتى
قسمت06بخش88"(دو روايت در ذيل آيات گذشته مربوط به عذاب )
قسمت06بخش89"آيات 70 - 57 سوره يونس
قسمت06بخش90"ترجمه آيات
قسمت06بخش91"بيان آيات
قسمت06بخش92"توضيح معناى مفردات آيه شريفه : (موعظه )، (شفاء لما فى الصدور)، (هدى) و (رحمت )
قسمت06بخش93"اشاره به معناى (رحمان ) و (رحيم ) و مراد از اينكه قرآن براى مؤ منين رحمت است
قسمت06بخش94"توصيف قرآن به بيان جامعى است براى همه آثار طيب و نيكوى قرآن كريم
قسمت06بخش95"مراد از فضل خدا و رحمت خدا در آيه شريفه :(قل بفضل اللّه و برحمته ...)
قسمت06بخش96"وجه اينكه از دادن روزى به (انزال ) روزى تعبير شده ، با اينكه رزق آدميان درزمين است
قسمت06بخش97"حكم خدا منطبق بر فطرت ، هماهنگ با نظام خلقت و همسوى حركت انسان به سوى هدفكمالى او است
قسمت07بخش98"معناى (ولايت ) و مراد از ولايت خدا
قسمت07بخش99"اشاره به مراتب ايمان و بيان اينكه خداى تعالى ولى مؤ منين است كه از مرتبه بالاىايمان برخوردارند
قسمت07بخش100"توجيه و توضيحى در مورد اينكه خداى ، ترس و اندوهى ندارند و بيان اينكه اطلاقجمله : (لاخوف عليهم و لا هم يحزنون ) شامل نفى ترس و اندوه هم در دنيا و هم در آخرتمى شود
قسمت07بخش101"بررسى سخن يكى از مفسرين درباره نفى ترس و اندوه اولياى خدا و رد آن گفته
قسمت07بخش102"تسلى دادن به پيامبر (ص ) كه از سخنان جاهلانه مشركين نرنجد زيرا (عزت از آنخداست ) و (خدا سميع و عليم است )
قسمت07بخش103"استدلال براى محال بودن فرزند داشتن خداى تعالى ، در برابر مشركين كه گفتند:(اتخذ اللّه ولدا)
قسمت07بخش104"بحث روايتى 140
قسمت07بخش105"چند روايت در مورد مراد از فضل و رحمت خدا در:(قل بفضل اللّه و برحمته ...)
قسمت07بخش106"رواياتى درباره معناى ولايت خدا و وصف اولياءاللّه
قسمت07بخش107"چند روايت در تفسير (بشرى ) داشتن اولياء اللّه در دنيا و آخرت (لهم البشرى فىالحيوة الدنيا و فى الاخرة )
قسمت07بخش108"چند روايت درباره رؤ يا و اقسام آن
قسمت08بخش109"آيات 74 - 71 سوره يونس
قسمت08بخش110"ترجمه آيات
قسمت08بخش111"بيان آيات
قسمت08بخش112"گفتگوى نوح (ع ) با قوم خود و...
قسمت08بخش113"بحث روايتى
قسمت08بخش114"(رواياتى درباره عالم ذر و كفر و ايمان انسان در آن عالم و توضيحى در اين باره )
قسمت08بخش115"توضيحى درباره تعبير (ضلال ) در مورد عالم ذر، در بعضى روايات
قسمت08بخش116"آيات 93 - 75 سوره يونس 156
قسمت08بخش117"ترجمه آيات
قسمت08بخش118"بيان آيات
قسمت08بخش119"وقايعى از سرگذشت ، پيغمبر اسلام (ص ) و مسلمين ، كه داستان موسى (ع ) بهوقايع آن اشاره دارد
قسمت08بخش120"گفتگوى موسى (ع ) با فرعونيان و...
قسمت08بخش121"بيان حقيقت سحر از زبان حضرت موسى (ع )
قسمت08بخش122"مراد از (ذرية من قومه ) كه به موسى (ع ) ايمان آوردند واقوال مفسرين در اين باره
قسمت08بخش123"دعاى بنى اسرائيل : (ربنا لا تجعلنا فتنة للقوم الظالمين ) دعا براى رفع ضعفو ذلت از خودشان بوده است
قسمت09بخش124"امر به خانه سازى براى بنى اسرائيل
قسمت09بخش125"دعاى موسى (ع ) عليه فرعون و فرعونيان پس از ياءس از هدايت آنان
قسمت09بخش126"استجابت نفرين موسى و هارون عليه فرعونيان
قسمت09بخش127"ايمان آوردن فرعون در آستانه هلاكت ، و مردود بودن ايمان و توبه او
قسمت09بخش128"اشاره به رابطه نفس و بدن و بيان اينكه انسانيت انسان به نفس او است و بدن ،مركب و ابزار كار نفس است
قسمت09بخش129"وجوهى كه در معناى : (ننجيك ببدنك ) گفته شده و بيان اينكه علت انتساب نجاتبه بدن فرعون ، اتحاد شديد بين نفس و بدن است
قسمت09بخش130"معناى (مبواء صدق ) كه در وصف مسكن بنىاسرائيل آمده است و اشاره به مفهومى كه از اضافه اشياء و مفاهيم به كلمه (صدق )،استفاده مى شود
قسمت09بخش131"آيات 103 - 94 سوره يونس 179
قسمت09بخش132"ترجمه آيات
قسمت09بخش133"بيان آيات
قسمت09بخش134"استشهاد از اهل كتاب براى اثبات حقانيت معارف قرآن مجيد
قسمت09بخش135"مراد از حتمى شدن كلمه پروردگار، كه در بيان علت زيانكارى مكذبين آمده است ، حتمىشدن عذاب آتش است بر آنها
قسمت09بخش136"سه نكته كه از آيات گذشته روشن گرديد
قسمت09بخش137"معناى استثناء (الا قوم يونس ) در آيه : (فلو لا كانت قرية آمنت ...)و اشاره بهبعض وجوهى كه در معناى اين استثناء گفته شده است
قسمت09بخش138"معناى اينكه هيچ كس جز به اذن خدا ايمان نمى آورد
قسمت09بخش139"در آيه شريفه : (و ما كان لنفس ...) از شك و ترديد (درمقابل ايمان ) به رجس و پليدى تعبير شده است
قسمت10بخش140"وعده خداوند به نجات دادن مؤ منين از امت اسلام ، همانطور كه پيامبران و مؤ منين از اممگذشته را نجات داد
قسمت10بخش141"بحث روايتى
قسمت10بخش142"(رواياتى در ذيل آيه : (و ان كنت فى شك ...)، قوم يونس و...)
قسمت10بخش143"آيات 109 - 104 سوره يونس 194
قسمت10بخش144"ترجمه آيات
قسمت10بخش145"بيان آيات
قسمت10بخش146"مراد از شك داشتن مشركين در دين پيامبر (ص ) در آيه :(قل يا ايها الناس ان كنتم فى شك من دينى )
قسمت10بخش147"وجه اينكه از بين اوصاف خداى تعالى (ميراندن ) ذكر شده است
قسمت10بخش148"دو تعبير شريف در اين آيه شريفه
قسمت10بخش149"آيات 4 - 1 سوره هود 199
قسمت10بخش150"ترجمه آيات
قسمت10بخش151"بيان آيات
قسمت10بخش152"توحيد اصلى است متضمن تمامى تفاضيل و جزئيات معانى قرآن ، و تمامتفاضيل و فروع قرآن به آن اصل بر مى گردد
قسمت10بخش153"آهنگ و غرض كلى سوره هود و كيفيت و مكاننزول آن
قسمت10بخش154"معناى احكام و تفصيل و اينكه آيات قرآن محكم بود ومفصل گشت (احكمت آياته فصلت )
قسمت10بخش155"مفاد كلى آيه و دو نكته اى كه از آن استفاده مى شود
قسمت10بخش156"اقوال مختلف مفسرين درباره مراد از احكام وتفصيل آيات ، و بيان نادرستى آن اقوال
قسمت10بخش157"آيه : (الا تعبدوا الا اللّه ...) مفسر محكم ومفصل بودن آيات قرآن است
قسمت10بخش158"دعوت به توحيد در عبادت و طلب آمرزش از خداوند در آيه شريفه
قسمت10بخش159"مراد از توبه در: (و ان استغفروا ربكم ثم توبوا اللّه ) ايمان است
قسمت10بخش160"نتيجه توحيد، استغفار و ايمان ، زندگى خوب و حيات طيبه دنيوى است
قسمت11بخش161"معناى اينكه (خداوند به هر داراى فضلى فضلش را مى دهد) و اشاره به اينكه فقطدين توحيد است كه افراط و تفريط روابط اجتماعى راتعديل مى كند
قسمت11بخش162"هر كس در جايى كه لايق آنست قرار داده مى شود
قسمت11بخش163"بيان نادرستى سخن يكى از مفسرين در ارتباط با: (يمتعكم متاعا حسنا)
قسمت11بخش164"آيات 16 - 5 سوره هود 216
قسمت11بخش165"ترجمه آيات
قسمت11بخش166"بيان آيات
قسمت11بخش167"پنهان شدن مشركين براى پرهيز از روبرو شدن با دعوت پيامبر (ص )
قسمت11بخش168"خداوند متعال ضامن رزق همه جنبندگان است
قسمت11بخش169"روزى دادن از افعالمختص خدا و حقى است كه برخورد واجب كرده است
قسمت11بخش170"معناى (سماء) و مراد از (سموات )
قسمت11بخش171"منظور از خلقت سموات و ارض در شش روز (هو الذى خلق السموات و الارض ستة ايام )
قسمت11بخش172"معناى جمله : (و كان عرشه على الماء)
قسمت11بخش173"امورى كه در قرآن به عنوان هدف از خلقت ، از آنها ياد شده و از آن جمله است آزمايش وتميز نيكوكار از بدكار
قسمت11بخش174"استنتاج وجود ملائكه قبل از خلقت آسمانها و زمين ، از جمله : (و كان عرشه على الماء)و بررسى و رد اساس و مبناى اين نظر
قسمت11بخش175"جهات حسن و مصلحت بر اراده و افعال ما حاكم است و خداوندجل شاءنه تحت تاءثير و حكومت آن جهات و هيچ چيز ديگر نيست
قسمت11بخش176"مراد از كفار از اينكه مساءله معاد و بعث بعد از مرگ سحر خواندند
قسمت11بخش177"مقصود از كلمه امت در آيه : (و لئن اخرنا عنهم العذاب الى امة معدودة ) و وجوهى كهدر معناى آن گرفته شده است
قسمت11بخش178"هر نعمتى كه خدا اعطا مى كند، رحمتى از او است و بشر طلبكار آن نبوده تا با گرفتنآن نوميد شده ، كفران بورزد
قسمت11بخش179"عذابى كه كفار آنرا مسخره مى كردند آنان را فرا خواهد گرفت
قسمت12بخش180"هر نعمتى كه كه خدا عطا مى كند، رحمتى از اوست و بشر طلبكار آن نبوده تا باگرفتن آن نوميد شده ، كفران بورزد
قسمت12بخش181"انسان تنگ نظر و كوته بين است ، در شدت و بلا، نوميد و كفور و در نعمت و رفاه ،سرمست و بالنده است . جز صابران نيكوكردار...
قسمت12بخش182"صبر و عمل صالح انسان را از آن دو طبيعت مذموم مى رهانند، و صبر وعمل صالح منفك از ايمان نيستند
قسمت12بخش183"توضيح درباره خطاب به رسول خدا (ص ) در: (فعلك تارك بعض ما يوحى اليك...) و معنايى كه از اين خطاب فهميده مى شود
قسمت12بخش184"مثالى براى فهم وجه خطاب مذكور و اينكه در آن خطاب بطور جدىاحتمال ترك ابلاغ ، داده نشده
قسمت12بخش185"چون و چراى كفار درباره نزول قرآن و جواب خداى تعالى به آنان
قسمت12بخش186"اگر مى پنداريد قرآن افتراء بسته بر خدا است ، شما نيز از عهده اين افتراءبرآييد!
قسمت12بخش187"شرحى در مورد اينكه تحدى و مبارزه طلبى قرآن ، همه جانبه است و علاوه بر فصاحتو بلاغت شامل معانى و معارف قرآن نيز هست
قسمت12بخش188"سه وجه در بطلان قولمذكور
قسمت12بخش189"بررسى پاسخ ‌هايى كه به اشكال مربوط به اينكه چرا در آغاز، به يك سوره وسپس به ده سوره تحدى شده است ، داده اند
قسمت12بخش190"پاسخ مفسرى كه سوره مورد بحث در تحدى را منحصر به سوره هاى طولانى مىداند.
قسمت12بخش191"پاسخ ما به اشكال مربوط به اختلاف در پيشنهادهاى قرآن در مواردى كه تحدى ومبارزه طلبى كرده است
قسمت12بخش192"مقصود از بلاغت قرآن ، بلاغت مصطلح بين علماء بلاغت و ادب نيست
قسمت12بخش193"اختلاف در موارد تحدى ، به اختلاف در اغراض و خصوصيات آن موارد برمى گردد
قسمت12بخش194"عدد ده در: (فاءتوا بعشر سور مثله ) خصوصيتى ندارد و دلالت بر كثرت و تعدددارد
قسمت12بخش195"طرح اين اشكال كه صرف ناتوانى بشر در آوردنمثل قرآن ، دليل بر آن نمى شود كه قرآن از ناحيه خدا است . و پاسخ بدان
قسمت13بخش196"با عجز خود و اسبابى كه بدان معتقديد، از آوردنمثل قرآن ، راهى جز يقين به الهى بودن قرآن نمى ماند
قسمت13بخش197"معناى اينكه : (قرآن به علم خدا نازل شده ) و وجوهى كه در اين باره گفته شدهاست
قسمت13بخش198"بيان اينكه خطاب در جمله : فهل انتم مسلمون ) متوجه مشركين است و رد سخنان ديگرىكه در اين باره گفته شده است
قسمت13بخش199"مراد از توفيه اعمال(اعمال آنان را به آنان برمى گردانيم ) و بيان اينكه نتيجهعمل تابع اسباب و عوامل پديد آورنده عمل است
قسمت13بخش200"بحث روايتى
قسمت13بخش201"(شامل رواياتى در ذيل آيات گذشته )
قسمت13بخش202"رواياتى در مورد رزاق بودن خداى تعالى و تقدير روزى براى همه
قسمت13بخش203"دو روايت از امام باقر و امام صادق (عليهما السلام )، مربوط به طلب روزىحلال از راه كار و تلاش
قسمت13بخش204"چند روايت درباره خلقت آسمانها و زمين و جمله : (و كان عرشه على الماء)
قسمت13بخش205"رواياتى در ذيل جمله : (ليبلوكم ايكم احسن عملا) و بيان مراد از نيكوكارتر بودن.
قسمت13بخش206"دو روايت درباره اينكه مراد از (امت معدوده ) در آيه شريفه ، امام زمان (ع ) و اصحاباويند
قسمت13بخش207"روايتى در مورد تقسيم امت محمد (ص ) در روز قيامت به سه دسته و حبطاعمال دو د دو دسته از آنان
قسمت13بخش208"آيات 24 - 17 سوره هود 269
قسمت13بخش209"ترجمه آيات
قسمت13بخش210"بيان آيات
قسمت13بخش211"معناى (بينه ) و موارد اطلاق و استعمال آن
قسمت14بخش212"بينه در آيه : (افمن كان على بينه من ربه ...) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است
قسمت14بخش213"معناى شاهد در: (و يتلوه شاهد منه ) و اثر شهادت در اعتماد به مورد شهادت و ايمانبه آن
قسمت14بخش214"اشاره به انطباق (شاهد منه ) در آيه شريفه با امير المؤ منين (ع ) و وجوه ديگرىكه مفسرين درباره مراد از شاهد گفته اند
قسمت14بخش215"قرآن چيز نوظهورى نيست و پيش از آن ، كتاب موسى (ع )نازل شده ، كتابى كه امام و رحمت بود
قسمت14بخش216"خطاب به مشركين : اين شما هستيد كه به خدا افتراء مى بنديد
قسمت14بخش217"توضيح : مراد از اينكه در قيامت مشركين بر پروردگارشان عرضه مى شوند
قسمت14بخش218"تمامى منحرفين از راه حق ، ستمكار و مفترى بر خدايند
قسمت14بخش219"مشركين و كفار با كفر خود و جز خدا را ولى گرفتن ، از قدرت و سلطه خداى تعالى وولايت او خارج نگشته اند و عذابشان ؛ برابر مى شود
قسمت14بخش220"توضيحى درباره اينكه كفار آيات خدا را نمى بينند و انذارها و تبشيرها را نمىشنوند
قسمت14بخش221"وجوه ديگرى كه مفسرين در معناى جمله : (و ما كانوا يستطيعون السمع و ما كانوايبصرون ) گفته اند
قسمت14بخش222"معناى خسران نفس و ضلال گم شدن متريات و مراد از اينكه كفار در آخرت (اخسرون) هستند
قسمت14بخش223"معناى (اجابت )و مراد از اخبات مؤ منينى بسوى خدا
قسمت14بخش224"وصف (واجتنبوا ربهم ) به طايفه خاصى از مؤ منين اشاره دارد.
قسمت14بخش225"بحث روايتى
قسمت14بخش226"روايات متعددى درباره انطباق جمله : (افمن كان على بينه من ربه و يتلوه شاهد منه )بر رسول خدا (ص ) و امير المؤ منين (عليه السلام )
قسمت14بخش227"رد سخن مغرضانه صاحب المنار
قسمت14بخش228"روايتى درباره معناى : (واخبتوا الى ربهم ) 292
قسمت14بخش229"آيات 35 - 25 سوره هود 293
قسمت14بخش230"ترجمه آيات
قسمت15بخش231"بيان آيات
قسمت15بخش232"نوح (ع ) نذير مبين بوده و رسالتش بازداشتن مردم از عبادت غير خدا و انذارشان ازعذاب بوده است
قسمت15بخش233"انگيزه بت پرستى قوم نوح (ع ) و محاجه آن جناب با آنان در سطح فهمشان
قسمت15بخش234"خروج از اسلام ، خروج از نظام آفرينش است و عذاب و هلاكت در پى دارد
قسمت15بخش235"دليلاول توانگران و اشراف قوم نوح (ع ) كه در رد دعوت آن حضرتاستدلال كردند به اينكه او نيز چون آنان بشر است
قسمت15بخش236"استدلال دوم قوم نوح (ع ) در رد دعوت آن جناب به اينكه افراد پا برهنه و مستمند وپست به تو ايمان آورده اند!
قسمت15بخش237"سومين سخن نوح (ع ) خطاب به نوح و پيروانش : ما شما را دروغگو مى پنداريم
قسمت15بخش238"پاسخ حضرت نوح (ع ) به استدلال كفار
قسمت15بخش239"جواب نوح (ع ) به استدلال اول قوم خود گفتند: (ما نراك الا بشرا مثلنا)
قسمت15بخش240"نفى اجبار و اكراه در دين ، در شريعت نوح كه كهن ترين شرايع است تشريع شدهبود
قسمت15بخش241"جواب نوح (ع ) به اين سخن قوم خود كه مؤ منين با او را پست و ضعيف توصيف كردند،به اينكه او آنان را خود نمى راند و حساب همه با خدا است
قسمت15بخش242"پاسخ نوح (ع ) به اين حجت اشراف قوم خود كه به نوح (ع ) و پيروانش گفتند ما درشما برترى و فضلى بر خود نمى بينم
قسمت15بخش243"پندارهاى جاهلانه عوام الناس درباره انبياء (ع ) و توقعات نابجايشان از آنان
قسمت16بخش244"گفتارى فلسفى و قرآنى
قسمت16بخش245"(پيرامون قدرت انبياء و اولياء به اذن خدا، و عدماستقلال ممكنات از واجب الوجود، نه در ذات و نه در آثار)
قسمت16بخش246"ديدگاه اشراف قوم نوح (ع ) درباره تقيسيم جامعه به دو طبقه بالا و پايين و مبارزهنوح (ع ) با اين اعتقاد باطل
قسمت16بخش247"ملاك فضيلت ، پاكى نفس و صفاى باطن است نه امتيازات و برتريهاى مادى و ظاهرى
قسمت16بخش248"سخن آخر قوم نوح (ع ) به آن جناب : (اگر از راستگويان هستى ، عذابى را كه وعدهمى دهى بياور!)
قسمت16بخش249"جواب نوح (ع ): من اختيار ندارم ، آوردن عذاب به دست خدا است و بسته به مشيت او مىباشد
قسمت16بخش250"معناى (غى ) و فرق بين اغوا و اضلال و معناى اراده و اشاره به تفاوت بين اراده ماو اراده خدا
قسمت16بخش251"بيان جواز انتساب اغواى مجازاتى به خداى تعالى و اشاره به اينكه غذا باستيصال قوم نوح (ع ) مسبوق به اغواى خداوند بوده است
قسمت16بخش252"وجوه ديگرى كه در معناى جمله : (ان كان اللّه يريدان يغويكم ) گفته شده است
قسمت16بخش253"مشابهت و همانندى احتجاجات نوح (ع ) با قوم خود، با احتجاجات پيغمبر گرامى اسلام(ص ) با مشركين زمان خود
قسمت16بخش254"بحث روايتى
قسمت16بخش255"(دو روايت در ذيل آيه : (لا ينفعكم نصحى ...) و (ام يقولون افتريه ...))
قسمت16بخش256"آيات 49 - 36 سوره هود 331
قسمت16بخش257"ترجمه آيات
قسمت16بخش258"بيان آيات
قسمت16بخش259"قطع اميد از ايمان آوردن قوم نوح (ع )
قسمت17بخش260"مراد از خطاب خداوند به نوح (ع ): كشتى را پيش چشمان ما و به وحى ما بساز و...
قسمت17بخش261"مسخره كردن قوم نوح (ع )، كشتى ساختن او را و جواب آن حضرت به آنان
قسمت17بخش262"معناى جمله : (و فار التنور) و اقوال مختلفى كه در معناى تنور و فوران آن گفتهاند
قسمت17بخش263"معناى جمله : (بسم اللّه مجريها و مرسيها) و احتمالاتى كه درباره مفردات اين جمله ومعناى آن ذكر شده است
قسمت17بخش264"گفتگوى نوح (ع ) كه از كفر درونى پسرش اطلاع نداشت ، با او
قسمت17بخش265"اتمام عذاب ، و امر تكوينى خداى تعالى به سكون و آرامش زمين و آسمان (يا ارضابلعى ماءك و...)
قسمت17بخش266"نكات ادبى و بلاغت شگفتى كه در آيه : (وقيل يا ارض ابلعى ماءك و يا سماء اقلعى ...) ديده مى شود
قسمت17بخش267"دلسوزى نوح (ع ) براى پسرش - در قالب استفسار از خداى تعالى - و ادبى كهآن حضرت در سخن گفتن درباره پسرش ، در برابر احكم الحاكمين به كار برده است
قسمت17بخش268"مراد از اينكه پسر نوح (ع ) از اهل آن حضرت نبوده است (انه ليس من اهلك )
قسمت17بخش269"چند قول ديگر پيرامون مراد از جمله : (انهعمل غير صالح )
قسمت17بخش270"منظور از اينكه پسر نوح (ع )، عملى غير صالح است (انهعمل غير صالح )
قسمت18بخش271"نمونه هايى از نهى از عملى كه واقع نشده است
قسمت18بخش272"بيان اينكه اين كلام نوح (ع ) كه به خدا عرض كرد: (و الا تغفر لى و ترحمنى اكنمن الخاسرين ) اظهار شكر است
قسمت18بخش273"خطاب و امر به هبوط به نوح (ع ) و همراهانش ، دومين امر به هبوط به بشر، بعد ازامر به هبوط آدم (ع ) بوده است
قسمت18بخش274"مراد از جمله : (و على امم ممن معك ) در خطاب خداوند به نوح (ع )
قسمت18بخش275"بحث روايتى
قسمت18بخش276"(رواياتى در مورد داستان نوح و قوم او، درذيل آيات شريفه گذشته )
قسمت18بخش277"داستان حضرت نوح (ع ) از زبان مبارك امام صادق (ع )
قسمت18بخش278"روايتى در ارتباط با فوران تنور از امير المؤ منين (ع )
قسمت18بخش279"دو روايت از امام باقر (عليه السلام ) درباره حضرت نوح (ع ) و شريعت او
قسمت18بخش280"رواياتى درباره پسر نوح (ع ) و تفسير اينكه به نوح (ع ) فرمود: او ازاهل تو نيست و عمل غير صالح است
قسمت18بخش281"چند بحث قرآنى ، روايتى ، تاريخى و فلسفى پيرامون داستان نوح (ع )
قسمت18بخش282"1 - اجمالى از اصل داستان
قسمت18بخش283"2 - داستان نوح (عليه السلام ) در قرآن - انحراف تدريجى بشر از فطرتانسانى و پيدايش اختلاف طبقاتى بعد از حضرت آدم (ع ) و بعثت و رسالت حضرت نوح(ع
قسمت18بخش284"دين و شريعت نوح (ع )
قسمت18بخش285"زحمات طاقت فرسايى كه آن حضرت در كار دعوتمتحمل شد
قسمت18بخش286"مدت زيستن نوح (ع ) در ميان قوم خود
قسمت18بخش287"كشتى ساختن آن حضرت
قسمت18بخش288"نزول عذاب و آمدن طوفان
قسمت18بخش289"پايان ماجرا و پياده شدن نوح و همراهانش از كشتى
قسمت19بخش290"داستان پسر غرق شده نوح (ع )
قسمت19بخش291"3- خصايص نوح (ع ): اولين پيامبر اولوالعزم ، پدر دومنسل حاضر بشر و...
قسمت19بخش292"4- داستان آن حضرت در تورات فعلى
قسمت19بخش293"موارد مخالفت و تفاوت داستان نوح (ع ) در تورات با آنچه در قرآن آمده است
قسمت19بخش294"5 - داستان طوفان نوح (ع ) در تواريخ و اسطوره هاى سايرملل
قسمت19بخش295"6- آيا نبوت نوح (ع ) جهانى و براى همه بشر بوده است ؟
قسمت19بخش296"شرحى در مورد نبوت و بعثت انبياء و جواب به بعضاهل سنت كه منكر عموميت رسالت نوح (ع ) هستند
قسمت19بخش297"انسان در مسير كمالى خود (به طبع ثانوى ) ناچار از حيات اجتماعى و تعاونى است
قسمت19بخش298"ضرورت وجود قانون در حيات اجتماعى بشر
قسمت19بخش299"علاوه بر بهره مندى او از عقل و تفكر، هدايت تشريعى انسان از راه وحى و نبوت ،براى رسيدن به كمال و سعادت ضرورى و لازم است
قسمت19بخش300"عمل نكردن بشر به تعاليم وحى ، نمى توانددليل بر لغو بودن ارسال رسل و انزال كتب باشد
قسمت19بخش301"شريعت نوح (ع ) كه نخستين شريعت الهى بوده ، لزوما جهانى و همگانى بوده است
قسمت19بخش302"آيا طوفان نوح همه كره زمين را دربرگرفت ؟ سخن صاحب المنار در اين باره
قسمت20بخش303"بيان نادرستى سخن صاحب المنار و اشاره به اينكه آيات قرآنى ظاهر در اين است كهطوفان نوح همه زمين را فرا گرفته بوده است
قسمت20بخش304"اجمالى از برخى مباحث زمين شناسى در چندفصل
قسمت20بخش305"1- زمين هاى رسوبى
قسمت20بخش306"2- عاملپيدايش قشرها و طبقات زمين ، همان طبقات رسوبى بوده اند
قسمت20بخش307"3- توسعه و گسترش درياها به علت سرازير شدن سيلابها به طرف آنها
قسمت20بخش308"4- در عهد طوفان چه عواملى باعث زياد شدن آبها و شدتعمل آنها شدند؟
قسمت20بخش309"5 - نتيجه بحث و انطباق مباحث گذشته از زمين شناسى با وقوع طوفان نوح
قسمت20بخش310"8 - عمر طولانى نوح (ع )
قسمت20بخش311"9- كوه جودى كجا است ؟
قسمت20بخش312"و چرا حيوانات هم دچار طوفان شده اند؟
قسمت20بخش313"گفتارى در چند فصل ، پيرامون پرستش بت ها
قسمت20بخش314"1 - گرايش و اطمينان انسان به حس و تمايل او به تشبيه وتمثيل غير محسوس به محسوس
قسمت20بخش315"2 - توجه به خدا از راه عبادت ، بر مبناىاصل كلى و فطرى خضوع ضعيف در برابر قوى
قسمت20بخش316"در قرآن كريم ، نهى از پرستش اصنام و آلهه ، مترتب بر اثبات ضعف و ناتوانىآنها است
قسمت20بخش317"3 - وثنيت از كجا سرچشمه گرفته و به چه صورت آغاز شد؟
قسمت20بخش318"4- چرا براى ارباب انواع و خدايان ديگر مجسمه ساختند ولى براى خداى تعالىمجسمه نساختند؟
قسمت20بخش319"5 - وثنيت صائبه
قسمت20بخش320"6 - وثنيت برهميه
قسمت21بخش321"7 - وثنيت بودايى ، شخصيت و تعاليم بودا
قسمت21بخش322"8 - وثنيت عرب
قسمت21بخش323"9- دفاع اسلام از توحيد و مبارزه اش با وثنيت
قسمت21بخش324"10 - بناى سيره رسول خدا (ص ) بر توحيد و نفى شركاء
قسمت21بخش325"بحثى ديگر در ادامه بحث سابق
قسمت21بخش326"1- تناسخ در نظر وثنى مذهبان
قسمت21بخش327"2 - سرايت شرك در عبادت از وثنى ها به ساير اديان
قسمت21بخش328"3 - اسلام گرايش به وثنيت و شرك را چگونه اصلاح كرد؟
قسمت22بخش329"4- پاسخ به يك شبهه در مورد توسل به معصومين و اولياءاللّه (عليهم السلام ) واظهار محبت به ايشان
قسمت22بخش330"فرق بين شرك و استشفاع
قسمت22بخش331"آيات 60 - 50 سوره هود 440
قسمت22بخش332"ترجمه آيات
قسمت22بخش333"بيان آيات
قسمت22بخش334"سخنان جناب هود (عليه السلام ) به قوم خود (قوم عاد)
قسمت22بخش335"معناى (فطر) و (فطرة اللّه ) و فرق بين (فطرت ) و (خلق )
قسمت22بخش336"سخن هود به قومش : اگر بسوى خدا برگرديد باران رحمتش را بر شمانازل مى كند
قسمت22بخش337"اعمال صالح باعث ازدياد خيرات و نعمتهاات واعمال زشت بلا و محنت و بدبختى در پى دارد
قسمت22بخش338"جواب رد قوم هود به آن حضرت
قسمت22بخش339"تحدى : پاسخ هود به قوم خود
قسمت22بخش340"هود (ع ) در ادامه پاسخ به جدال كافران : من بر خداتوكل مى كنم
قسمت22بخش341"معناى اين سخن هود (ع ) به قوم خود كه گفت : (و يستخلف ربى قوما غيركم و لاتضرونه شيئا)
قسمت22بخش342"اشاره به اينكه عصيان و نافرمانى در برابر يك پيغمبر، عصيان در برابر همهپيامبران به شمار مى رود
قسمت22بخش343"سه خصلت قوم هود كه به خاطر آن ملعون دنيا و آخرت شدند: انكار آيات الهى ،نافرمانى انبياء و اطاعت از جباران
قسمت22بخش344"بحث روايتى
قسمت22بخش345"(روايتى در تفسير جمله : (ان ربى على صراط مستقيم ) و اشاره به روايات راجعبه قوم هود)
قسمت22بخش346"گفتارى پيرامون داستان هود،قوم عاد، تكذيب هود ونزول عذاب
قسمت23بخش347"شخصيت معنوى هود (عليه السلام )
قسمت23بخش348"آيات 68 - 61 سوره هود 459
قسمت23بخش349"معناى (انشاء) و (استعمار) در جمله : (هو انشاءكم من الاءرض و استعمركمفيها)
قسمت23بخش350"استدلال براى عدم جواز عبادت غير خدا به : وجود ارتباط بين خالق و خلق ، نزديكبودن خدا به انسان و نفى استقلال اسباب
قسمت23بخش351"پاسخ قوم ثمود به دعوت صالح (ع )
قسمت23بخش352"قوميت پرستى ، و مليت گرايى ، و ادعاى شك و ترديد داشتن ، دو حجت قوم ثمود، در رددعوت جناب صالح (ع )
قسمت23بخش353"جواب صالح (ع ) به دلايل قوم خود و معناى جمله : (فما تزيدوننى غيرتسخير)
قسمت23بخش354"بحث روايتى
قسمت23بخش355"(روايتى درباره داستان ناقه صالح و كشتن آن و هلاكت قوم ثمود)
قسمت23بخش356"گفتارى درباره داستان صالح (ع ) در چندفصل ،
قسمت23بخش357"1 - ثمود، قوم صالح
قسمت23بخش358"2 - بعثت صالح (عليه السلام )
قسمت23بخش359"3 - شخصيت صالح (عليه السلام )
قسمت23بخش360"آيات 76 - 69 سوره هود
قسمت23بخش361"بيان آيات
قسمت23بخش362"بشارت به همسر ابراهيم (ع ) به تولد اسحاق
قسمت23بخش363"معناى جمله : (قالوا سلاما قال سلام ) كه سلام فرشتگان ماءمور عذاب قوم لوط (ع) به ابراهيم (ع ) و جواب او را حكايت مى كند
قسمت24بخش364"بيان عدم منافات انتساب ترس به ابراهيم (ع )، با عصمت آن حضرت
قسمت24بخش365"معناى ضحك همسر ابراهيم (ع ) (فضحكت ) و وجوهى كه درباره آن گفته شده است
قسمت24بخش366"وجه تسميه (يعقوب ). شگفت زده شدن همسر ابراهيم (ع ) از بشارت بچه دار شدن
قسمت24بخش367"مجادله و گفتگوى ابراهيم (ع ) براى رفع عذاب از قوم لوط (ع )
قسمت24بخش368"بيان علت مجادله ابراهيم (ع ) درباره قوم لوط با فرشتگان و پاسخ فرشتگان بهمجادله او
قسمت24بخش369"بحث روايتى
قسمت24بخش370"(رواياتى در تفسير آيات مربوط به فرشتگان وارد بر ابراهيم (ع )، بشرى ومجادله ابراهيم (ع )
قسمت24بخش371"روايتى در شاءن نزول آيات مربوط به قصه بشرى و مجادله ابراهيم (ع ) و بيانضعف آن
قسمت24بخش372"اشاره به اينكه خصوصيات روحى نيز همچون خصوصيات جسمىقابل توارث است
قسمت24بخش373"گفتارى پيرامون داستان بشرى و بررسى مفاد آيات مباركه اى كه در سور مختلفه دراين باره آمده است
قسمت25بخش374"بشارت در هر چهار سوره مربوط به تولد اسحاق است نهاسمائيل
قسمت25بخش375"سبب و علت مجادله ابراهيم (ع ) با ملائكه
قسمت25بخش376"آيات 83 - 77 سوره هود
قسمت25بخش377"ترجمه آيات
قسمت25بخش378"بيان آيات
قسمت25بخش379"مراد از (بناتى ) و (اطهرلكم ) در سخن لوط (ع ) به قوم خود: (هؤ لاءبناتى هن اطهرلكم )
قسمت25بخش380"معناى جواب قوم لوط (ع ) به او، كه گفتند: (تو مى دانى كه ما، در دختران تو حقىنداريم ...) و وجوهى كه در مورد آن گفته شده است
قسمت25بخش381"توضيح اين كلام لوط (ع ) كه بعد از ماءيوس شدن از انصراف قوم خود گفت : (لوان لى بكم قوة او آوى الى ركن شديد). و اقوال مختلف در اين باره
قسمت25بخش382"فرشتگان ماءمور عذاب ، خود را معرفى كرده ، به لوط (ع ) مى گويند از آن سرزميندور شود
قسمت25بخش383"عذاب و هلاك قوم لوط (ع ) با زيرورو شدن زمين و بارش سنگ
قسمت25بخش384"تهديد همه ستمكاران به نزول عذابى همانند عذاب قوم لوط (ع ) بر آنان
قسمت25بخش385"بحث روايتى
قسمت25بخش386"(رواياتى درباره قوم لوط، فرشتگان ميهمانان لوط و داستان هلاكت قوم او)
قسمت26بخش387"داستان لوط (ع ) و قوم او از زبان امام باقر عليه السلام
قسمت26بخش388"بررسى روايتى كه متضمن بيان كيفيت مخصوصى در مورد زيرو رو شدن سرزمين قوملوط (ع ) است و بيان ضعف آن
قسمت26بخش389"سخن صاحب المنار در رد آنچه درباره كيفيت زيرو رو كردن سرزمين قوم لوط (ع )توسط جبرئيل ، نقل شده است
قسمت26بخش390"نقاط ضعف در سخنان صاحب المنار
قسمت26بخش391"حجت اخبار مربوط به مسائلى كه موضوع حكم تكليف نيستند، تعبدپذير وقابل جعل شرعى نيست
قسمت26بخش392"توجيه مراد از (ركن شديد) كه لوط (ع ) تمناى وجود آنرا در خانه اش مى كرد
قسمت26بخش393"گفتارى در چند فصل پيرامون داستان لوط (ع ) و قوم او.
قسمت26بخش394"1 - داستان قوم لوط در قرآن
قسمت26بخش395"2 - عاقبت امر قوم لوط (ع )
قسمت26بخش396"3 - شخصيت معنوى لوط (ع )
قسمت26بخش397"4 - داستان لوط و قوم او در تورات
قسمت26بخش398"نقاط تفاوت بين داستان قوم لوط در تورات فعلى و آنچه در قرآن كريم آمده است
قسمت26بخش399"آيات 95 - 84 سوره هود
قسمت26بخش400"ترجمه آيات
قسمت27بخش401"بيان آيات
قسمت27بخش402"مبعوث شدن شعيب (ع ) به سوى قوم خود، و رساندن پيام : خدا را پرستش كنيد و كمفروشى نكنيد!
قسمت27بخش403"بيان اهميت معادلات و مبادلات مالى در حيات اجتماعى انسان ، و آثار سؤ كم فروشى
قسمت27بخش404"سودهاى حاصل از كم فروشى و تضييع حقوق ديگران براى مؤ منين ، خير بشمار نمىرود. بلكه بهره خدايى و رزق حلال (بقية اللّه ) براى مؤ منان بهتر است
قسمت27بخش405"استناد قوم شعيب (ع ) به : آزادى فكر و انديشه ، سنن ملى و مالكيت شخصى ، در رددعوت آن حضرت
قسمت27بخش406"چند نكته
قسمت27بخش407"جواب شعيب (ع ) به اتهامى كه قومش با او زدند كه تو مى خواهى آزادى ما را سلبكنى
قسمت27بخش408"توضيحى در مورد آزادى انسان و اينكه حيات اجتماعى انسان ، آزادى هاى فردى را محدودمى كند
قسمت27بخش409"نشانه صدق مصلحان الهى اينست كه چيزى از پيش خود نمى گويند و خود بدانچه مىگويند عمل مى كنند. بنابراين سالب آزادى ديگران نيستند
قسمت27بخش410"گفتارى پيرامون آزادى انسان
قسمت27بخش411"(آزادى تكوينى و تشريعى و بيان اينكه آزادى انسان متاءثر مى شود از: اسباب وعلل ، و حيات اجتماعى و مدنى )
قسمت27بخش412"هشدار شعيب (ع ) به قوم خود، از رسيدن عذاب
قسمت28بخش413"هشدار شعيب (ع ) بعد از درماندن در مقابل او، به او گفتند: تو را ضعيف و بى ياور مىبينيم ، و او را تهديد به قتل كردند!
قسمت28بخش414"بحث روايتى
قسمت28بخش415"(رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او)
قسمت28بخش416"روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن
قسمت28بخش417"گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن كريم .
قسمت28بخش418"شعيب ، سومين پيامبر عرب
قسمت28بخش419"2 - شخصيت معنوى شعيب (ع )
قسمت28بخش420"3 - نظر تورات درباره آن حضرت
قسمت28بخش421"آيات 99 - 96 سوره هود
قسمت28بخش422"ترجمه آيات
قسمت28بخش423"بيان آيات
قسمت28بخش424"مراد از ارسال موسى (ع ) با آيات و سلطان مبين
قسمت28بخش425"معناى جمله : (بئس الورد المورود) كه فرعون ، پيروان خود را بدان وارد مى كند
قسمت28بخش426"مراد از: (و اتبعوا فى هذه لعنة و يوم القيمة بئس الرفد المرفود)